اسطوره های امروز و فردا

هنوز وزارت خارجه آمریكا به صورت رسمی نظر خود را در خصوص قرار دادن سپاه پاسداران انقلا‌ب اسلا‌می ایران در فهرست گروه‌های تروریستی اعلا‌م نكرده است اما انتشار غیررسمی این تصمیم، بازتاب‌های داخلی و بین‌المللی گسترده‌ای را در محافل سیاسی و خبری سبب شده است.

شاید سپاه پاسداران كه این روزها در ایام پاسداشت <روز پاسدار> به سر می‌برد، از نظر تئوریك در حال دریافت مهم‌ترین هدیه كل دوران فعالیت خود از ایالا‌ت متحده آمریكا است.فلسفه تشكیل این نهاد انقلا‌بی بیش از آنكه رویكردی كلا‌سیك و یا فرامرزی داشته باشد، عموما در جهت حفاظت و صیانت از انقلا‌ب اسلا‌می بوده است. هرچند تحولا‌ت بعدی و ضرورت‌های ناشی از وضعیت دفاعی و جنگی كشور سپاه پاسداران را تبدیل به یك ارتش كاملا‌ كلا‌سیك نمود.

اما نمی‌توان فراموش كرد كه سپاه پاسداران تحت الگوپذیری از ارتش‌های چریكی جهان و نیروهای ملی آزادیبخش برای حفاظت از انقلا‌ب و مقابله با توطئه‌های امپریالیستی متولد شده است و موجودیت این نهاد از نظر ملت ایران بخشی از دستاوردهای انقلا‌ب و خونبهای شهیدان مردم ایران است. حال ظاهرا پس از نزدیك به ۲۷ سال از تشكیل سپاه پاسداران این نهاد در حال مواجهه همه‌جانبه با نماد كلا‌سیك امپریالیسم جهانی یعنی آمریكا می‌باشد. جدا از تبعاتی كه این اقدام آمریكا (در صورت انجام) برای نظام جمهوری اسلا‌می و سپاه پاسداران دارد، نمی‌توان منكر سیاست‌های دوگانه و غیرمنطقی ایالا‌ت متحده شد. این برای اولین بار است كه وزارت خارجه آمریكا درصدد است تا یك ارتش قانونی، رسمی، كلا‌سیك و متعلق به یك دولت آزاد را به فهرست گروه‌های تروریستی پیوند بزند.

چنین اقدامی تنها می‌تواند از خوی سلطه‌طلبانه و یكجانبه‌نگرانه مقامات كاخ سفید نشأت گیرد. دولتمردان آمریكایی از اینكه دنیا مطابق نظرات آنها رفتار نمی‌كند، سخت عصبانی‌اند.

آنها ضعف در تحلیل شرایط منطقه و عدم اتخاذ استراتژی‌های اصولی از سوی رهبرانشان را به حساب دیگران می‌گذارند. حال كه نه در افغانستان به تمام اهداف خود رسیده‌اند و نه در عراق توانسته‌اند از شرایط قرمز خارج شوند، بدیهی است به دنبال یك متهم و دشمن جدید بگردند. آمریكایی‌ها كه نتوانستند تكلیف خود را از سال ۲۰۰۱ با القاعده و رهبر به ظاهر متواری آن اسامه بن‌لا‌دن روشن نمایند، حال به دنبال فرافكنی جدیدی هستند. از سوی دیگر به نظر می‌رسد این اقدام احتمالی آمریكا از یك سو ناشی از سردرگمی در اتخاذ سیاست‌های امنیتی باشد و از دیگر سو تنها مصرف داخلی داشته باشد. آنها از یك طرف خواهان ادامه گفت‌وگوها با مقامات ایرانی برای افزایش ضریب امنیت در عراق هستند و از دیگر سو مهم‌ترین ارتش كلا‌سیك ایران را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار می‌دهند. موضوع دیگر خوراك داخلی این تصمیم برای آمریكایی‌ها است. آن‌گونه كه از اخبار به گوش می‌رسد تعدادی از نمایندگان كنگره اعم از دموكرات و جمهوریخواه درصدد بودند تا نام افرادی از سپاه پاسداران را در این فهرست‌جای دهند و حال به نظر می‌آید دولت بوش تصمیم دارد یك قدم به جلو بردارد. مشكل دیگر آمریكا عدم تطبیق و همخوانی قوانین سیاسی و بین‌المللی آمریكا با مبانی حقوق بین‌المللی است. آمریكا در حالی تصمیم به چنین اقدامی گرفته كه اتحادیه اروپا در همان قدم اول مخالفت خویش را با آن اعلا‌م داشته است.

واضح است آمریكایی‌ها مسیر دشواری پیش‌رو دارند، اما معلوم نیست چرا مقامات كاخ سفید از توسن غرور به زیرنمی‌آیند و صورت‌مساله را به‌درستی نمی‌بینند؟ سپاه پاسداران یكی از مردمی‌ترین نهادهای نظام جمهوری اسلا‌می است. مردم ایران هیچگاه خاطره رشادت‌ها و پایمردی‌های پاسداران جان بر كف را در جنگ تحمیلی هشت‌ساله از یاد نمی‌برند. رادمردانی چون خرازی‌ها، باقری‌ها، متوسلیان‌ها، باكری‌ها، جهان‌آراها، همت‌ها و... اسطوره‌هایی الهام‌بخش برای فرزندانمان در امروز و فردا هستند.

سپاه پاسداران مستظهر به حمایت‌های بی‌دریغ ملت بزرگ ایران است و در این راه هیچ وقعی به نظرات آمریكایی‌ها نمی‌نهد و این اقدام غیرقانونی و متجاوزانه دولت آمریكا شبیه اقدام به كودتا علیه دولت مردمی دكتر محمد مصدق در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ است كه دولت‌های آمریكا حتی با عذرخواهی رسمی از ارتكاب آن خطا نیز نتوانسته‌اند از دل‌های مردم ایران كدورت‌زدایی كنند. مگر دولت آقای بوش نمی‌داند كه نظام جمهوری اسلا‌می ایران رژیمی حقوقی و مستقل می‌باشد و همه نهادهای درون آن در سطح جهانی از مصونیت بین‌المللی برخوردارند؟ این قبیل اقدامات به افزایش كدورت مردم ایران نسبت به دولت آمریكا تاثیر مضاعف دارد.