چتر نجات ـ اختراع

لئوناردو داوینچی مخترع، هنرمند و دانشمند برجسته در دفتر یادداشت خود طرح چتر نجات را (فوستوورانزیو) کشید و در ۱۵۹۵ طرح خود را با تفصیل منتشر کرد. نخستین کسی که از چتر نجات استفاده …

لئوناردو داوینچی مخترع، هنرمند و دانشمند برجسته در دفتر یادداشت خود طرح چتر نجات را (فوستوورانزیو) کشید و در ۱۵۹۵ طرح خود را با تفصیل منتشر کرد. نخستین کسی که از چتر نجات استفاده کرد مردی فرانسوی به‌نام بلانشارد بود، وی نخست سگی را در ۱۷۸۵ در سبدی نشانید و سبد را به چتر نجات بست و آنگاه آنرا از بالونی که در هوا بود به زیر انداخت و به این ترتیب کارآئی چتر نجات را معلوم و ثابت کرد. در ۱۷۹۳ ادعا کرد که خود با چتر نجات فرود آمده است.

گارنرن فرانسوی در ۲۲ اکتبر ۱۷۹۷ در پاریس با استفاده از چتر نجات به زمین از ارتفاع ۱۰۰۰ متری از بالون سالم به زمین فرود آمد. چتر نجات گارنون به شکل چترهای معمولی و از کتان سفیده ساخته بود و به قطر ۲۳ پا بود. در مرکز کلاهک چتر نجات یک صفحه دایره مانند چوبی قرار داشت که قطرش به ده سانتی‌متر می‌رسید و در مرکز چتر نجات سوراخی قرار داشت که هوای درون کلاهک خارج می‌شد صفحه چوبی با نوارهای کوتاه متعددی به پارچه کتابی وصل شده بود.

اولین پرش موفق از هواپیمای در حال حرکت با چتر نجات در ۱۹۱۲ به‌وسیله کاپیتان بری در شهر سنت لوئیز آمریکا صورت گرفت. رفته‌رفته چتر نجات مورد استفاده مقاصد جنگی و صلح‌آمیز قرار گرفت امروزه سفینه‌های فضائی با سرنشین و بی‌سرنشین به‌وسیله چتر نجات به زمین فرود می‌آیند.

در ۱۳۱۵ هـ ـ خ به واسطه آتش گرفتن هواپیما خلبانی ایرانی برای اولین بار در ایران از چتر نجات استفاده کرد و برزمین نشست. از آن پس فرود با چتر نجات به وسیله خلبانان ایرانی بارها صورت گرفت و در ۱۳۲۹ واحد چتر باز ایران تشکیل گردید.