بوی عیدی, بوی دربی, بوی توپ

بازی در نوروز, به خودی خود سطح توقعات را از قرمزها و آبی ها بالا می برد هواداران از تیمهای محبوبشان عیدی می خواهند و شیرینی «عیدی» را در شكست تیم رقیب می بینند

دربی استقلال و پرسپولیس در دهمین روز اولین ماه سال ۱۳۸۶ می تواند جذابیتهای فراوانی برای اهل فن و طرفداران ۲ تیم داشته باشد. اینكه ایام نوروز با نبرد سنتی قرمز و آبی پایتخت عجین شده، حال و هوای خاصی به فوتبال ایران در سال جدید خواهد داد.

از آنجا كه ۲ تیم، سال را با دربی آغاز می كنند، لذا دوست ندارند كه «مهر» باختن بر پیشانی شان «داغ» شود و این داغ را تا آخرسال بر پیشانی خود حك شده ببینند. به همین خاطر از نظر منتقدان فوتبال، در تاریخ دهم فروردین ماه، بازی رنگ و لعاب «محافظه كارانه ای» را به خود خواهد گرفت و آن كسی سربلند از زمین خارج می شود كه عقلانی تر و منطقی تر به این بازی نظر بیفكند.

● آبی ها عیدی می دهند یا قرمز ها؟

بازی در نوروز، به خودی خود سطح توقعات را از قرمزها و آبی ها بالا می برد. هواداران از تیمهای محبوبشان عیدی می خواهند و شیرینی «عیدی» را در شكست تیم رقیب می بینند. اگر از دل هواداران ۲ تیم باخبر باشید، حتماً می دانید كه دل خوشی از تیمهایشان ندارند. پرسپولیس با دنیزلی یك میلیاردی و ستاره های بسیار زیاد، تقریباً از قهرمانی در لیگ قطع امید كرده است. تیمی كه قرار بود در هفته بیست و سوم، قهرمان لیگ برتر شود - كه این جمله منقولی است از دنیزلی، سرمربی پرسپولیس - حالا فقط به قهرمانی در جام حذفی فكر می كند و ایستادن روی سكوی قهرمانی در لیگ برتر، اصلاً و ابداً به مخیله آنها هم راه پیدا نمی كند.

در این فاصله بعید پرسپولیس از قهرمانی، مقصران ریز و درشتی حضور دارند كه بزرگترین آنها، دنیزلی است اما پیروزی در دربی در بازی رفت، او را تا به حال بیمه كرده است. پیروزی در چنین دیداری، آن قدر، ارج و قرب دارد كه بتوان با آن برتمام ضعفها و شكستهای طول فصل ماله كشید. دنیزلی اگر این دربی را هم با پیروزی پشت سر بگذارد، آن گاه، با طیب خاطر می تواند تا انتهای فصل نفر اول تیمش باشد و از هیچ دشمنی گزند نبیند.

● مرفاوی دیگر اشتباه نمی كند

استقلال در بازی رفت، نه مغلوب تفكرات دنیزلی شد و نه مغلوب بازیكنان پرسپولیس. استقلال اگر در دور رفت به پرسپولیس باخت و سرشكسته شد به خاطر اشتباه مرفاوی بود كه گمان می كنیم، مرور زمان او را به خود آورده باشد. اگر درباره چرایی شكست استقلال در بازی رفت، اطلاعات بیشتری بخواهید، باید نوشت و تأكید كرد و چندباره هم تأكید كرد كه استقلال به دلیل توهم «زیبابازی كردن» آن قدر وا داد تا پرسپولیس ۲ گل بزند و بازی را ۲ بر یك به سود خود به پایان برساند. اگر به حافظه خود رجوع كنید، در نیم فصل اول و علی الخصوص درمیانه های فصل، انتقادات فراوانی متوجه «استقلال مرفاوی» بود.

مطبوعاتی ها و كارشناسان فوتبال می گفتند و می نوشتند كه استقلال مرفاوی مثل استقلال قلعه نویی، زیبا بازی نمی كند. این انتقادات در حالی گریبان مرفاوی را چسبیده بود كه استقلال نتایج مورد قبولی را كسب كرده بود و همان طور كه آگاهید، در بازی فوتبال، آنچه در پایان اهمیت می یابد، امتیازاتی است كه بر اثر نتیجه مثبت روی هم انباشته شده است، نه چیز دیگر. در فوتبال هیچ گاه به بازی زیبا «امتیاز» نمی دهند و مرفاوی هم این را به خوبی می دانست اما از انتقادات، كلافه شده بود.

به همین خاطر تصمیم گرفت تا دربی را با یك بازی زیبا ببرد. بازی قشنگ، اما كاردست مرفاوی داد و تیمش را با واژه شكست درنبرد سنتی مأنوس كرد. مرفاوی بعد از آن بازی، بارها و بارها در محافل خصوصی و در نزد دوستان فوتبالی اش، اعتراف كرد كه در دربی اشتباه كرده است. به نظر می رسد مرفاوی دومرتبه از یك ریسمان گزینه نشود، مگر اینكه دوباره تحت تأثیر افكار عمومی قرار بگیرد و …

● یونگ علیه دنیزلی

تئودوریونگ كه به همراه آری هان، پرسپولیس را تا فینال جام حذفی بالا آورد - كه البته دنیزلی با شكست مقابل سپاهان در فینال آن مسابقات، تمام زحمات هلندی ها را بر باد داد- حالا در جبهه رقیب است. یونگ البته از نظر ما، مربی توانمندی نیست. او نان روابط خودش با آری هان را می خورد و اگر واقعاً مربی بزرگ و كاربلدی بود، در این چندماهی كه بیكار بود و در ایران توسط دوستانش (!) دنبال تیم می گشت؛ برای او سر و دست می شكستند اما دیدید و دیدیم كه هیچ سر و دستی شكسته نشد! با همه این احوال و اقوال اما، او تا همین اواخر در جبهه رقیب بوده و لااقل می تواند یك سری اطلاعات را به اردوگاه رقیب «كانكت» كند. جدا از این، حضور یونگ در تیم استقلال، بار روانی مثبتی خواهد بود برای آبی ها و بالعكس.

● سیستم استقلال

استقلال مقابل ملوان بندرانزلی تغییر سیستم داد. آنها كه پیش از این باسوئیپر - یا به تعبیری بامدافع آخر - بازی می كردند، مقابل ملوان با دفاع خطی بازی كردند. البته مرفاوی، ۳ مدافع را روی یك خط قرار داده بود، نه ۴ مدافع را.محمودفكری به خواسته یونگ از تركیب خارج شد تا خط دفاع استقلال با پیروز قربانی، امیرحسین صادقی و علی انصاریان تشكیل شود. مقابل این دفاع «فلت» ۲ هافبك دفاعی قرار گرفتند؛ حسین كاظمی و مرتضی ابراهیمی، كه ابراهیمی ضعیف كار كرد و در نیمه دوم جایش را به منصوریان داد.

مقابل ۲ هافبك دفاعی، یوسفی، بائو و مجیدی قرار گرفتند. درخط حمله استقلال نیز، اكبرپور و علیزاده به بازی گرفته شدند. به نظر می رسد استقلال مقابل پرسپولیس هم با همین سیستم ۲-۳-۲-۳ به میدان برود. طالب لو، احتمالاً دروازه بان خواهد بود. نفرات خط دفاعی، تغییری نخواهند كرد اما محتمل است كه محمود فكری به خاطر تجربه ای كه دارد در پست هافبك دفاعی و در كنار حسین كاظمی قراربگیرد.هافبكهای هجومی استقلال نیز مجیدی، یوسفی و بائو خواهند بود. البته اگر ما جای مرفاوی باشیم، در این دیدار از امیرآبادی استفاده می كنیم.

امیرآبادی در برگشتها، مؤثرتر از یوسفی است و می شود از یوسفی درخط حمله و دركنار اكبرپور سود جست.احتمالاً در خط حمله نیز، همانها كه مقابل ملوان، بازی كردند در دربی برای آبی پوشان انجام وظیفه خواهند كرد. به زعم ما، نقطه قوت استقلال سیاوش اكبرپور است؛ استقلالی ها اگر او را در دربی صاحب توپ كنند با توجه به كندی مدافعان پرسپولیس، اكبرپور می تواند یك تنه پرسپولیس را تا مرز شكست پیش ببرد. البته یوسفی هم خوش تكنیك است و می تواند برای پرسپولیس، تولید خطر كند.

● پرسپولیس سیستم ندارد!

اصولاً مصطفی دنیزلی، اعتقادی به سیستم ندارد. او مطابق با تركیب و روش تیم رو به رو، ارنج تیمش را می چیند و به میدان می فرستد. یكی ازخصلتهای پرسپولیس دنیزلی آن است كه همواره با حضور پرتعداد هافبكها در میانه میدان، وسط زمین رامال خود كند و از این راه بر حریف چیره شود.پرسپولیس در بازی رفت با همین تعدد هافبكها، بعضاً میانه میدان رامال خود كرد و توانست استقلال را به زانو درآورد. به نظر می رسد كه نقطه قدرت و قوت پرسپولیس در همین میانه میدان باشد. آنها اگر بتوانند میانه میدان را مال خود كنند، كار استقلال سخت خواهدشد. تركیب احتمالی پرسپولیس به این شرح است:

فرشیدكریمی، رابرت ساها، كریم باقری، ابوالفضل حاجی زاده، شیث رضایی، نیكبخت، پژمان نوری، فرزاد آشوبی، مهرزاد معدنچی، حسین بادامكی و حسین كعبی.

● الونگ نباشد به نفع استقلال است

اینكه بین دنیزلی و الونگ چه گذشته به طور واضح بر هیچ كسی مشخص نیست. در این باره شایعه بسیار است اما آنچه ما دیده ایم، آن است كه الونگ یك هافبك دفاعی فوق العاده است. الونگ بسیار بهتر و برتر از فرزاد آشوبی است اما دنیزلی بنابر دلایلی نامعلوم، الونگ را به حاشیه برده است. استقلال یك هافبك سربالا به نام «میثم بائو» دارد كه امثال آشوبی، توانایی مهار او را ندارند و استقلالی ها دوست دارند كه آشوبی باشد و الونگ نباشد. نبودن الونگ به نفع استقلال است و آبی ها دوست ندارند كه در این عدم حضور، تغییری ایجاد شود.

● راه آهن، روحیه استقلال را بالا برد

استقلال با پیروزی ۲ بر یك مقابل راه آهن و با توجه به تساوی دیدار سایپا و برق شیراز، حالا امیدوارانه به دربی نگاه می كند. استقلالی ها اگر دربی را ببرند، با یك تیر چند نشان زده اند؛ انتقام بازی رفت را گرفته اند، رقیب سنتی را از پیش رو برداشته اند و پس از مدتها به صدر جدول رسیده اند. اینها همه عواقب پیروزی در دربی است و حالا استقلال با توجه به شكست دادن راه آهن (تیمی كه تنها پیروزی اش را مدیون پرسپولیس و دنیزلی است) می تواند به شكست پرسپولیس امیدوار باشد.با همه این گفته ها، بازی دربی با همه بازیها متفاوت است. شاید تیمی كه روی كاغذ شانس بیشتری برای پیروزی در این «شهرآورد» را داشته باشد، دربی را به طرز فجیعی ببازد.به هر حال دربی غیر قابل پیش بینی است و همین غیر قابل پیش بینی بودن است كه جذابیت های این جدال را بیشتر می كند.