اوباما و راهبرد «خروج مسئولانه»

آمریکا و تاکتیک خروج از عراق بیم و امیدها

برای بررسی موضوع خروج نیروهای آمریکا از عراق به عنوان یکی از مهمترین دغدغه‌های محافل سیاسی - خبری جهان در طول ۶ سال گذشته، پیش از هرچیز باید با زاویه دید رئیس‌جمهوری آمریکا آشنا شد.‌

اظهارات اوباما در جمع نظامیان آمریکایی در کارولینای شمالی نشانگر این حقیقت است که او با اطمینان کامل و آسودگی خیال سربازانش را از عراق عقب نمی‌کشد. نگرانی از آینده نه تنها از لابلای اظهارات او، بلکه از نظرات بی‌پرده مسئولان نظامی یا ناظران آگاه آمریکا، کاملا مشهود است. رئیس‌جمهور آمریکا در جمع نظامیان این کشور در پایگاه نظامی <لژیون> در کارولینای شمالی گفت که تا ۳۱ اوت ۲۰۱۰، عملیات رزمی آمریکا در عراق پایان می‌یابد.‌

● اظهارات اوباما

اوباما ضمن تقدیر از نظامیان آمریکایی و خانواده‌های آنان، تشکر از رایان کراکر سفیر آمریکا در عراق و شماری دیگر از فرماندهان نظامی آمریکایی در عراق گفت: ششمین سالگرد شروع جنگ در عراق است؛ با هر معیاری که به این جنگ بنگریم، باید گفت این جنگی بسیار طولانی برای نظامیان آمریکایی و خانواده‌های آنان بود که یکی از عجیب‌ترین فصل‌های تاریخ آمریکا را رقم زد.

وی ضمن تاکید بر دشواری کار نیروهای آمریکایی در عراق گفت: شما علیه بی‌نظمی و سرکوب جنگیدید، شاهد کشته شدن دوستان و مردم عراق بودید و وظیفه بسیار دشواری را برای شهروندان خود به دوش گرفتید و فرصتی بسیار عالی را برای مردم عراق پدید آوردید.‌امروز من به اینجا آمده‌ام تا به شما بگویم این جنگ چگونه پایان می‌یابد. برای اینکه بدانیم چگونه می‌توان از عراق خارج شد، مردم آمریکا باید بدانند وضع فعلی ما در این کشور به چه شکل است. ‌اوباما گفت: اوضاع در عراق بهبود یافته است. در مقایسه با کشتارهای وحشتناک فرقه‌ای سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷، خشونت‌ها به شکل چشمگیر کاهش یافته است. نیروهای آمریکایی و عراقی با همکاری دیگر گروه‌های عرب، ضربات مهلکی به القاعده وارد کرده‌اند. استعداد نیروهای عراقی بهبود یافته است و رهبران عراقی به سوی آشتی سیاسی پیش می‌روند. ‌

رئیس‌جمهوری آمریکا گفت: آرامش نسبی و حضور گسترده مردم عراق در انتخابات محلی ماه ژانویه، پیامی قوی برای دنیا بود که نشان دهد عراقی‌ها در فرایند صلح‌آمیز سیاسی تا چه‌اندازه پیش آمده‌اند، ولی شکی هم نیست که عراق هنوز امن نیست و روزهای دشواری نیز پیش روست. خشونت بخشی از زندگی در عراق است و بسیاری از مسائل اساسی سیاسی درباره آینده عراق همچنان حل نشده باقی مانده است. بسیاری از عراقی‌ها همچنان بی خانمان هستند و دولت این کشور نیز همچنان در ارائه خدمات اساسی مشکل دارد. همه همسایگان عراق برای امنیت این کشور کمک ساز نبودند و برخی نیز در تضعیف آن کوشیده‌اند، حتی وقتی دولت عراق گام‌هایی بر می‌دارد، همچنان حاضر نیستند شریکی سیاسی و اقتصادی برای منطقه و جامعه جهانی باشند. به صورت خلاصه امروز امیدی جدید در عراق وجود دارد، ولی این امید بر بنیانهای نوظهور بنانهاده شده است. در اولین روز کاری خود به عنوان رئیس‌جمهوری آمریکا، من به گروه امنیت ملی خود دستور دادم تا بازنگری جامعی درباره راهبرد آمریکا در عراق انجام دهند تا بهترین راه را برای تقویت این بنیانها و در کنار آن، تقویت امنیت ملی آمریکا پیدا کنیم. من با رابرت گیتس، وزیر دفاع خود، دریا سالار مالن، رئیس ستاد مشترک آمریکا و فرماندهان حاضر در عراق مشاوره کردم و اوضاع حاضر در عراق را با توجه به قرارداد امنیتی با عراق و توجه اساسی به این مساله که راه حل بلند مدت در عراق باید سیاسی و نه نظامی باشد، بررسی کردم، زیرا معتقد بودم مهم‌ترین تصمیم درباره آینده عراق را اکنون باید عراقی‌ها بگیرند. همچنین این حقیقت ساده را که آمریکا دیگر نمی‌تواند عراق را از دیگر اولویتها جدا نگهدارد، در نظر گرفتیم. ما با چالش بازنگری دوباره درباره مسائل افغانستان و پاکستان و فارغ کردن نظامیان خود و خانواده‌هایشان و بازسازی اقتصاد خود روبرو هستیم. اینها چالش‌هایی هستند که باید با آنان روبرو شویم و می‌شویم. امروز من می‌توانم اعلام کنم که بازنگری پایان یافته است و آمریکا با راهبردی جدید، می‌تواند با انتقال کامل مسئولیتها به عراق، به این جنگ پایان دهد. این راهبرد براساس اهدافی مشترک، روشن و دست یافتنی است و بین مردم عراق و آمریکا مشترک است؛ عراقی که مستقل، با ثبات و خود اتکاست. برای رسیدن به این هدف، دولتی را در عراق تقویت می‌کنیم که شایسته، منتخب و پاسخگوست. نه از تروریستها حمایت می‌کند و نه به آنان پناه می‌دهد. ما به عراق کمک می‌کنیم تا روابط جدید اقتصادی و بازرگانی با دنیا پدید آورد و همکاری‌هایی را با دولت و مردم عراق پدید می‌آوریم که به صلح و ثبات در منطقه کمک کند، ولی باید این را نیز درک کرد که ما کارهایی را نمی‌کنیم. ازجمله اینکه ما به دنبال رسیدن تمام و کمال به این اهداف نخواهیم بود. ما نمی‌توانیم عراق را از همه کسانی که با آمریکا مخالفند یا با مخالفان آمریکا همدلی می‌کنند، خالی کنیم و البته ما نمی‌توانیم تا زمانی که امنیت کامل در این کشور حکمفرما شود، یا گروههای مختلف به اتحاد برسند در این کشور بمانیم. همچنین نمی‌توانیم تعهداتی را بپذیریم که به نیروهای نظامی ما فشار می‌آورد و برای مردم آمریکا نزدیک یک تریلیون دلار هزینه دارد. نظامیان آمریکایی خیابان به خیابان و استان به استان جنگیدند تا به مردم عراق این شانس را بدهند. حال زمان آن رسیده است که به مردم عراق فرصت دهیم تا این موقعیت را مغتنم بشمارند.‌

● راهبرد خروج‌

اولین بخش این راهبرد خروج مسئولانه نیروهای رزمی ما از عراق خواهد بود. در زمان نامزدی خود در انتخابات، نظر خود را درباره حمایت از چارچوب زمانی خروج ۱۶ ماهه از عراق اعلام کردم، ولی از دیگر سو متعهد به مشاوره نزدیک با فرماندهان نظامی شدم تا از حفظ دستاوردها و جان نیروهای خود مطمئن شویم. حال این مشاوره پایان یافته است و من اکنون چارچوب زمانی ۱۸ ماهه را برای خروج نیروهای آمریکایی از عراق برگزیده‌ام. به زبان ساده بگویم: تا ۳۱ اوت ۲۰۱۰، عملیات رزمی آمریکا در عراق پایان می‌یابد. با ادامه طرح خود، اولین اولویت من، امنیت و سلامت نیروهای آمریکایی و غیرنظامیان در عراق خواهد بود. از این رو ما به صورتی محتاطانه و مشاوره نزدیک با فرماندهان نظامی آمریکایی در عراق و دولت این کشور، این راه را دنبال می‌کنیم. بدیهی است که زمان بسیار دشواری را برای تطابق تاکتیکی پیش روی خواهیم داشت، ولی دشمنان ما شکی نداشته باشند که این طرح قدرت کافی را به نیروهای ما می‌دهد تا از متحدان عراقی خود حمایت کنند. بعد از خارج کردن نیروهای رزمی خود، ماموریت ما از شکل رزمی به شکل حمایتی از دولت عراق تغییر می‌یابد که نیروهای امنیتی آن، فرماندهی کامل و تامین امنیت کشورشان را به عهده خواهند داشت. همانگونه که بارها گفته‌ام، نیروهای انتقال را برای انجام سه ماموریت مشخص نگه می‌داریم: آموزش، تجهیز و مشاوره به نیروهای عراقی تا زمانی که آنان غیر فرقه‌ای باشند و انجام عملیات ضد تروریستی و حفاظت از غیرنظامیان و تلاش‌های جاری آمریکا در عراق. در ابتدا این نیروها از ۳۵ هزار تا ۵۰ هزار نفر خواهند بود و در طول این دوره انتقال، ما بازآرایی‌های دیگری نیز خواهیم داشت و براساس توافقنامه امنیتی با دولت عراق، من می‌خواهم همه نیروهای آمریکایی را تا پایان ۲۰۱۱ از عراق خارج کنم. از این رو می‌خواهیم این انتقال را به دولت عراق، تکمیل ‌کنیم و نیروهای ما به این ترتیب، به کشورمان باز می‌گردند. با خروج نیروهای رزمی خود، بخش دوم راهبرد را دنبال می‌کنیم و آن دیپلماسی مداوم برای عراق آبادتر است. خروج ما از عراق باید پیامی روشن باشد که نشان دهد اکنون آینده عراق در دست مردم این کشور است. موفقیت بلندمدت عراقی‌ها اکنون در گروی تصمیم رهبران این کشور و مردم آن است. عراق کشوری مستقل با قانون اساسی معتبر است و آمریکا نمی‌تواند و نباید جای آنان را بگیرد. با این حال، تلاش‌های دیپلماتیک قوی و غیرنظامی از سوی ما می‌تواند بنیان پیشرفتی را در عراق برای صلح پایدار و امنیت در این کشور پدید آورد. این تلاش را باید <کریس هیل> سفیر جدید ما در عراق هدایت کند. ‌

● سفیر جدید

اوباما درباره هیل گفت: وی ورزیدگی و واقع بینی را که ما اکنون به آن نیاز داریم، داراست و از همکاری و حمایت دیپلماتهای آمریکایی که اکنون در عراق هستند، برخوردار خواهد بود. با پیشرفت، می‌توانیم در برخی جبهه‌ها متفاوت عمل کنیم. ما با سازمان ملل برای حمایت از انتخابات ملی عراق همکاری می‌کنیم و به عراقی‌ها کمک می‌کنیم تا دولت محلی خود را تقویت کنند. ما می‌توانیم نقش میانجی صادقی را در رسیدن به توافقی منصفانه در مسائلی که در میان سران عراقی‌ها فاصله‌انداخته است، بازی کنیم. از دیگر سو، می‌توانیم عراقی‌ها را برای تقویت نیروهای امنیتی خود، برای برقراری نظم، مقابله با فساد و ارائه خدمات بنیادین کمک کنیم. دیپلماسی و مشاوره، همچنین برای کمک به میلیونها بی خانمان عراقی نیاز است، زیرا اینان در وضعی بسیار بد زندگی می‌کنند و چالشی برای ثبات منطقه هستند. آنان باید بخشی از آشتی و بازسازی در عراق باشند. آمریکا منافعی راهبردی و وظیفه‌ای اخلاقی برای اقدام دارد. در ماههای آینده، دولت من کمک‌های بیشتر برای افزایش حمایت بین‌المللی انجام می‌دهد و کشورهایی که اکنون میزبان این آوارگان هستند، با دیگر کشورها برای کمک به دولت عراق برای اسکان این آوارگان همکاری می‌کنند، زیرا کمتر نشانی از صلحی پایدار در صورت بازنگشتن آوارگان به کشورشان به چشم می‌خورد.

● تعامل منطقه‌ای‌

‌به گزارش شبکه تلویزیونی الجزیره انگلیسی، اوباما گفت؛ بخش دیگر رویکرد ما، تعامل جامع آمریکا در سراسر منطقه است. آینده عراق ازسرنوشت آینده کل منطقه جداشدنی نیست. از این رو، ما باید با دوستان و متحدانمان برای ایجاد چارچوبی جدید تلاش کنیم که به بهبود امنیت عراق و منطقه بیانجامد اکنون زمان آن رسیده است که عراق متحدی تمام عیار در گفتگوهای منطقه‌ای شود و زمان آن رسیده است که‌ همسایگان عراق نیز روابطی کامل و سازنده با این کشور داشته باشند. در ادامه، آمریکا به دنبال تعاملی اساسی و مداوم با همه کشورهای منطقه ‌است و این امر شامل ایران و سوریه نیز خواهد بود. این امر واقعیتی اساسی را بازتاب می‌دهد. ما دیگر نمی توانیم تنها با چالش های منطقه‌ای برخورد کنیم. و از این رو باید رویکردی هوشمندانه‌تر، مداوم تر و جامع تری را دنبال کنیم. از این روست که ما دیپلماسی خود را نوسازی‌ می‌کنیم تا باری از دوش نیروهای نظامی برداشته شود. از این روست که ما بار دیگر توجه خود را متوجه القاعده در افغانستان و پاکستان ‌معطوف کرده‌ایم و از همه عناصر قدرت آمریکا استفاده می‌کنیم تا از دست یافتن ایران به سلاح اتمی جلوگیری کنیم و به صورت فعالانه به‌دنبال ایجاد صلح بین اسرائیل و دنیای عرب هستیم. از این روست که سه نفر از زبده ترین دیپلمات‌های آمریکا را با نام‌های جرج میچل‌، دنیس راس و ریچارد هالبروک برگزیدیم تا من و هیلاری کلینتون را در دنبال کردن این برنامه یاری کنند. هر کشور و هر گروهی چه آمریکا را خوب یا بد بداند، باید بپذیرد که پایان جنگ عراق، دور جدید توان رهبران آمریکا و تعاملات تازه در خاورمیانه است. این امر تعهدات ما را نمی‌کاهد، بلکه این کار تعهدات ما را برای آوردن روزهای بهتر در این منطقه بیشتر می کند و این دوران فرا رسیده است. در نهایت می خواهم بگویم‌که راهبرد من برای پایان دادن به جنگ در عراق، با برنامه های نظامی یا طرح های دیپلماتیک پایان نمی یابد، بلکه از تعهدی سرچشمه می‌گیرد که به اعتمادی بزرگ به همه کسانی که در عراق خدمت کرده‌اند باز می‌گردد. شما نظامیان آمریکایی که در عراق خدمت کرده‌اید، بخشی از مردم عراق هستید ولی در زمانی که بسیاری از مردم و نهادها بی مسئولانه عمل کردند، در خلاف راه آنان قدم نهادید. شماداوطلبانه سنگین ترین مسئولیت را به دوش کشیدید و جنگ برای شما و خانواده هایتان با بازگشت به خانه پایان نمی‌گیرد بلکه با خاطرات‌ دوستان کشته شده خود و زخم هایی که به این زودی خوب نمی شوند همراهید. شما و خانواده هایتان وظایف خود را انجام داده‌اید واکنون مردم آمریکا باید این کار را انجام دهند. از این روست که من بر بودجه سربازان و تفنگداران دریایی افزوده‌ام و این کار ازبار مسئولیت شما می‌کاهد. از این روست که من در نظر دارم نظام خدمات بهداشتی کهنه سربازان را گسترش دهم.

● فرصت بزرگ‌

اوباما ضمن اشاره به‌ افزایش حقوق نظامیان و تسهیلاتی که برای کهنه سربازان آمریکایی و خانواده های آنان در نظر گرفته شده است، ادامه داد: جنگ عراق مردم‌ ما را دچار شکاف و اختلاف کرد و تا امروز نیز برخی آمریکایی‌ها هستند که خواهان استقرار بلندمدت تر در عراق هستند و برخی دیگر می‌خواهند هرچه زودتر از این کشور خارج شویم ولی درباره یک چیز که نظامیان ما به دست آورده‌اند نباید اختلافی باشد و آن کاملا روشن ‌است؛ ما نیروهای خود برای کمک به این کشور برای روی کار آوردن دولتی مستقل در این کشور فرستاده بودیم و اکنون این کار صورت‌گرفته است. ما اکنون عراقی‌ها را با فرصتی بزرگ تنها می‌گذاریم و این دستاورد نظامیان آمریکاست.

درس‌های زیادی از آنچه تجربه کردیم‌ وجود دارد و یاد گرفتیم که آمریکا باید با اهدافی کاملا تعریف شده وارد جنگ شود و از این روست که من دستور بازنگری به سیاست‌های‌آمریکا در افغانستان را صادر کردم. یاد گرفتیم که باید با توجه به هزینه ها عمل کرد و این هزینه ها را صادقانه با مردم آمریکا در میان گذاشت‌و از این روست که جنگ در عراق و افغانستان را در بودجه خود آوردم. یاد گرفتیم که در قرن بیست و یکم باید از همه عناصر قدرت آمریکا برای رسیدن به اهداف خود بهره بجوییم و از این روست که من متعهد به تقویت توان غیرنظامی امنیت ملی هستم و با این کار، بار مسئولیت‌ همچنان به دوش نیروهای نظامی نمی افتد. همچنین یاد گرفتیم که رهبران سیاسی آمریکا باید به دنبال حمایت دو حزبی باشند که امنیت ملی ما بر آن‌ استوار است و از این روست که من در تهیه طرح خود با کنگره مشورت کردم. همچنین اهمیت همکاری نزدیک با دوستان و متحدانمان را یاد گرفتیم و از این روست که ما دوره جدیدی از تعامل را در دیپلماسی جهانی شروع کرده‌ایم.

نقطه شروع سیاست ما باید امنیت و سلامت‌مردم آمریکا باشد. من می دانم که نظامیان آمریکایی می توانند بر شدیدترین چالش ها چیره شوند و قویترین دشمنان را از پا درآورند. تا زمانی که من فرماندهی شما را به عهده دارم، قول می‌دهم زمانی شما را به ماموریت‌های خطرساز بفرستم که ضروری باشد و شما به‌تجهیزات و حمایتی که برای انجام ماموریت خود نیاز دارید مجهز شده باشید.

این، مهم ترین درسی است که همه ما گرفته‌ایم. شما به ما آموختید که بهای آزادی بسیار گزاف است. خطرهای ماههای آینده بسیار بیشتر است، زیرا آزمون‌های بیشتری را پیش رو داریم. در سایه ‌فداکاری‌هایی که صورت گرفته است، ما عراق را به مردم کشورش وا می‌گذاریم و کار خود را برای پایان دادن این جنگ شروع می‌کنیم.

● نوبت عراقی‌هاست‌

در همین رابطه؛ <وسلی کلارک> ژنرال بازنشسته آمریکایی و فرمانده سابق نیروهای ناتو گفت که اکنون باید عراقی‌ها پیش آیند و امورکشورشان را به دست گیرند.

کلارک در مصاحبه با شبکه فاکس نیوز گفت: اظهارات اوباما رامی‌توان اظهاراتی خوب توصیف کرد، زیرا ماموریت ما در عراق پایان یافته است و از دیگر سو، نیازی فوری به نیروهای بیشتر درافغانستان داریم. اوباما نیز با این قول که آمریکا از عراق خارج می‌شود انتخاب شد. معتقدم اوباما به توصیه‌های گروه مشاوران‌امنیت ملی خود گوش داده و این تصمیم را گرفته است. اکنون نوبت دیپلمات‌ها و فرماندهان نظامی ماست که این تصمیم را اجرایی‌کنند. اکنون <کریس هیل> که دیپلمات جدید و در عین حال بسیار بزرگی است به عراق می‌رود. این حرکتی بود که بسیاری از ما باورداشتیم که باید صورت می‌گرفت. اکنون نوبت عراقی‌هاست که پا پیش گذارند و وظیفه حفاظت را به عهده گیرند. وظیفه نیروهای‌آمریکایی اکنون مراقبت از جان مردم کشورشان است. از دیگر سو، مهم است که خود عراقی‌ها نیز این اطمینان را به دست آورند که ‌عراق کشور آنان است، باید آن را باز پس گیرند و آن را اداره کنند و نیروهای امنیتی عراق نیز آنان را در این راه‌کمک کنند.

وسلی کلارک افزود: من یکی از افرادی بودم که به شدت از موضع رئیس‌جمهور آمریکا برای گفتگوی دیپلماتیک باایران حمایت می‌کردم، زیرا برخی از بهترین اطلاعات، نه از راه جاسوسی که از راه گفتگو با سران کشورها به دست می‌آید. ما باید بادشمنان خود نیز مانند دوستانمان به گفتگو بنشینیم. برخی از بهترین اطلاعاتی که من در زمان فرماندهی ناتو به دست می‌آوردم، ازگفتگوهای دیپلماتها و راههای دیپلماتیک بود.

فرمانده سابق ناتو درباره نقش افزایش نیروهای آمریکایی در عراق که اوباما مخالف‌آن بود و مک کین، رقیب اوباما نیز بر آن پای می‌فشرد، گفت: من به تازگی با مشاور امنیت ملی عراق گفتگو کردم. وی گفت که ازحضور نیروهای آمریکایی در عراق استقبال می‌کند، ولی بسیاری مسائل دیگر نیز روی داده است که باعث کاهش خشونت‌ها درعراق شده است. در این زمان عراقی‌ها در کنار همدیگر قرار گرفتند.

سنی‌ها به این تصمیم رسیدند که نیاز به همکاری با دولتشان را دارند و سعودی‌ها نیز آنان را به این کار تشویق کردند می‌بینید که‌عوامل بسیاری بودند البته نمی‌خواهم نیروهای آمریکایی را نادیده بگیرم، ولی اضافه کردن چند هزار نیرو، فقط یکی از این‌عوامل بود.

کلارگ گفت: از دیگر سو، یکی دیگر از عوامل، تغییر تاکتیک در بغداد و حفاظت از مردم بود. از این رو بسیاری از عوامل‌به این مساله کمک کرد. اوباما نیز در آن زمان خواستار دیپلماسی بیشتر و تمرکز تلاشها در بخش سیاسی بود و این اتفاقی است که‌روی داده است.‌

● اختلاف‌نظر ژنرالها

در همین حال، خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی از واشنگتن در خصوص اختلاف نظر در ارتش آمریکا درباره خروج نظامیان این‌کشور از عراق نوشت؛ باراک اوباما با وجود اعلام راهبرد خود، با اختلاف نظرهایی در داخل ارتش این کشور در خصوص خروج فوری‌نظامیان آمریکایی از عراق که وی وعده آن را داده، مواجه است.

ژنرال‌های بلندپایه‌آمریکایی در بغداد، خواهان تعیین جدول زمانی طولانی مدت به منظور خارج کردن نظامیان این کشور از عراق هستند و این درحالیست که برخی از مشاوران بلندپایه بانفوذ در پنتاگون، از خروج فوری‌تر نیروهای آمریکایی از عراق حمایت می‌کنند.

انتشار خبر قصد وی برای اعزام هزاران‌نیروی نظامی بیشتر به افغانستان، به معنای خروج دست کم دو تیپ از عراق تا تابستان سال آینده است.

این تصمیم، پاسخگوی پرسشی‌درباره عراق نیست که از زمان روی کار آمدن اوباما به عنوان رئیس‌جمهوری جدید آمریکا در ماه ژانویه تاکنون مطرح بوده است. آیا اوباما به وعده خود مبنی بر خروج نظامیان آمریکایی از عراق ظرف ۱۶ ماه عمل خواهد کرد یا رویکردی کم خطرتر و کندتر اتخاذ خواهد کرد؟ ژنرال <ری اودیرنو> فرمانده بلندپایه آمریکایی در عراق از جدول زمانی طولانی‌تری برای خروج از این کشورحمایت می‌کند.

وی سال ۲۰۰۹ را به عنوان سالی مهم قلمداد می‌کند که در آن انتخابات پارلمانی عراق در ماه دسامبر برگزارمی‌شود وی نمی‌خواهد بیش از ۲ تیپ از ۱۴ تیپ رزمی را که در حال حاضر در عراق مستقر هستند تا پیش از پایان سال‌جاری میلادی از دست دهد این ژنرال آمریکایی همچنین معتقد است، ارتش این کشور باید حضور خود را در عراق تا حدی برای‌چند سال حفظ کند.

در همین حال، ژنرال دیوید پترائوس، فرمانده مرکزی ارتش آمریکا نیز از دیدگاه اودیرنو حمایت می‌کند.

ژنرال دیوید مک کرنان، فرمانده بلندپایه آمریکایی در افغانستان، خود را از مباحثات در خصوص خروج نظامیان آمریکایی از عراق‌دور نگه داشت، ولی وی میدان جنگ افغانستان را به عنوان یکی از اولویت‌های اصلی خود قلمداد می‌کند و علت آن نیز نه‌فقط اعزام نیروهای بیشتر از عراق به افغانستان، بلکه همچنین اعزام هواپیماهای شناسایی مستقر در عراق به افغانستان و همچنین‌حمایت غیرنظامی بیشتر از این کشور است.

در حال حاضر حدود ۱۴۶ هزار نیروی نظامی آمریکایی در عراق مستقرهستند و این در حالیست که فقط ۳۸ هزار سرباز آمریکایی در افغانستان حضور دارند.

اوباما دستور اعزام ۱۷ هزارنیروی دیگر را از جمله تفنگداران و سربازانی که در عراق مستقر بوده‌اند، صادر کرده است.

● دیدگاه‌های ضد و نقیض‌

فرماندهان نظامی آمریکا جنگ عراق را به عنوان عامل فشار بر روی نیروهای نظامی آمریکایی و همچنین بر روی‌منابع این کشور قلمداد می‌کنند.

تفنگداران به ویژه در موقعیت دشوار مشارکت در هر دو جنگ اصلی آمریکا در عراق و افغانستان هستند.

تفنگداران آمریکایی‌ترجیح می‌دهند در صورتی که بتوانند از عراق خارج شوند و تمرکز خود را بیشتر به افغانستان معطوف کنند.

نه مایک مولن، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا و نه رابرت گیتس، وزیر دفاع این کشور بطور علنی اعلام نکرده‌اند که آیا از جدول‌زمانی خروج ۱۶ ماهه نظامیان آمریکایی از عراق حمایت می‌کنند یا خیر، ولی آنها دیدگاه خود را دارند که آن نیز مسئولیت درنظر گرفتن طیف کاملی از تهدیدات بالقوه در قبال امنیت ملی این کشور است.

مولن در دهم ماه فوریه اعلام کرد: درک بسیار روشنی‌از آنچه در عراق مورد مخاطره است، وجود دارد و بسیار طبیعی است که ژنرال اودیرنو بخواهد نیروها کندتر از این کشور خارج‌شوند.

وی افزود: همچنین بسیار طبیعی است که ژنرال مک کرنان نیز بگوید به نیروهای بیشتری در افغانستان نیاز دارد و این منشا اختلاف نظر است. وی خاطر نشان کرد: ما منابع نامحدود نداریم و باید تصمیمات دشواری در این خصوص بگیریم چندین مقام ‌آمریکایی که مایل نبودند نامشان فاش شود، می‌گویند: در بحث‌های داخلی مقامات این کشور، به نظر می‌رسد تاکید بر روی خروج ‌مسئولانه به جای خروج فوری باشد.

اوباما باید یک رشته از مسائل را در زمینه امنیت و سیاست بررسی کند و باید با توجه به‌نگرانی فرماندهان نظامی آمریکا در عراق مبنی بر اینکه پیشرفت‌های به سختی بدست آمده، از دست خواهد رفت، دیدگاه خود را مبنی‌بر اینکه مرحله رزمی جنگ عراق به پایان رسیده است، اصلاح کند.

بدین‌ترتیب، دو پرسش اساسی مطرح می‌شود: جنگ عراق ارزش‌چه مقدار تلاش بیشتر را دارد و خطرات‌ترک زودهنگام این کشور چیست؟

آیا جدول زمانی۱۶ ماهه برای خروج نظامیان ‌آمریکایی از عراق با توجه به وضعیت نامشخص ثبات و آشتی سیاسی در عراق و هزینه‌های بالقوه مشاهده عقبگرد این کشور به‌سوی جنگ داخلی گسترده، خیلی کوتاه است؟

و آیا خروج نظامیان آمریکایی از عراق دیرتر از ۱۶ ماه، با توجه به درخواست‌هابرای اعزام نیروهای بیشتر به افغانستان (جایی که به گفته اوباما، مبارزه بر ضد شبه نظامیان در حال پیشروی در مسیری نادرست‌است) بسیار طولانی است؟

اوباما با وجود اعلام رسمی راهبرد خود، هنوز در حال بررسی گزینه‌های خود است که شامل خروج کندتر نیروهای آمریکایی از عراق در عرض ۲۳‌ماه است.

ضرب‌الاجلی که اوباما از دولت جرج بوش به‌ارث برده است، ۳۱ ماه دسامبر سال ۲۰۱۱ است که در موافقتنامه امنیتی بغداد - واشنگتن تعیین شده است که‌براساس آن همه نیروهای آمریکایی (نه فقط نیروهای رزمی) باید تا آن زمان از عراق خارج شوند.

کلید پی بردن به برخی ازدیدگاه‌های داخل کاخ سفید، احتمالا بررسی دیدگاههای ژنرال بازنشسته، <جیمز جونز> مشاور امنیت ملی اوباما است که یکی ازنویسندگان تحقیقی است که در ماه ژانویه سال ۲۰۰۸، در خصوص راه پیش رو در افغانستان منتشر شد.

نویسندگان این‌گزارش، از دیدگاه حمایت نظامی بیشتر از افغانستان، از جمله تامین منابعی که در پی خروج نیروهای رزمی آمریکا از عراق دردسترس قرار می‌گیرند، حمایت کرده‌اند.

رئیس‌جمهوری آمریکا باید عامل دیگری را نیز بررسی کند و آن هزینه‌های سیاسی عقب‌نشینی از وعده اصلی انتخاباتی خود، مبنی بر خروج ۱۶ ماهه نظامیان این کشور از عراق است.

اگرچه اوباما گفته که معتقداست ۱۶ ماه مدت زمان معقولی است، ولی وی همچنین به مقامات نظامی آمریکا اطمینان خاطر داده است که توصیه آنها را درنظر خواهد گرفت.

آنچه که به طور قابل توجهی (دستکم تاکنون) فقدان آن حس می‌شود، فشارهای دموکرات‌ها بر اوباما برای پایبندی به‌جدول زمانی ۱۶ ماهه است.

این مسئله نشان می‌دهد که حزب اوباما، احتمالا به شرطی که وی اقدامات مشخص و فوری را در جهت پایان دادن به حضور نظامی آمریکا در عراق اتخاذ کند، حتی در صورتی که زمان آن طولانی‌تر باشد، رضایت داشته باشد.

اوباما با وعده پایان دادن به جنگ عراق و تحویل فوری مسئولیت امور امنیتی این کشور به عراقی‌ها به کاخ سفید راه یافت.

وی‌گفته بود که کارشناسان نظامی معتقد هستند که می‌توان نیروهای رزمی آمریکایی را به سرعت بین یک تا دو تیپ در ماه از عراق خارج‌کرد که این به معنای خروج همه ۱۴ تیپ ارتش آمریکا از عراق در عرض ۱۶ ماه تا اواسط سال ۲۰۱۰ است.

<پیترمنصور> سرهنگ بازنشسته ارتش آمریکا که افسر اجرایی تحت امر پترائوس در دوران مسئولیت وی در بغداد بود و بر افزایش‌شمار نظامیان آمریکایی در عراق در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ نظارت می‌کرد، می‌گوید: فکر می‌کنم اوباما دست کم ۱۴ تیپ رزمی را تا پایان سال جاری میلادی از عراق خارج کند.

وی در عین حال ابراز امیدواری کرد که رئیس‌جمهوری آمریکا بر روی خروج همه ۱۴ تیپ ارتش آمریکا از عراق در عرض ۱۶ ماه پافشاری نکند.

وی در گفتگویی‌تلفنی اعلام کرد: در صورتی که رئیس‌جمهوری دستور آن را بدهد، ارتش می‌تواند این کار را انجام دهد، ولی این‌که آیا این اقدام منطقی‌است یا خیر، مسئله متفاوتی است.

وی افزود: صادقانه باید بگویم که فکر نمی‌کنم این اقدام با توجه به خطرات آن برای اوضاع سیاسی‌عراق، منطقی باشد.‌

● تا آستانه دروازه‌

از سویی نیویورک تایمز نوشت؛ انتخابات عراق صرف نظر از نتیجه آن، حامل پیامی روشن است، آمریکایی‌ها تا آستانه دروازه‌عراق بیرون رانده شده‌اند و مردم عراق آماده‌اند شاهد رفتن آنان از کشورشان باشند.‌

روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی به بهانه انتخابات شورای استانی در عراق نوشت: در جای جای عراق، نشانه‌های رهایی مردم عراق از قید قیمومیت آمریکایی‌ها هویداست. از شمال عراق در مرز با ترکیه ‌گرفته تا جنوب نزدیک سواحل خلیج فارس، دیگر اثری از کاروان‌های نظامیان آمریکایی دیده نمی‌شود. آمریکایی‌ها منطقه سبز بغداد را ترک کرده‌اند و به سفارت نوساز خود در این شهر منتقل شده‌اند. در حال حاضر، همه پاسگاه‌های کنترل در اختیار پلیس عراق‌است.‌

فقط آسمان عراق است که در کنترل بالگردها و هواپیماهای بدون سرنشین آمریکاست. کنترل امنیت بر روی زمین برعهده‌نیروهای عراقی است. در ادامه این گزارش آمده است: امروز جهان تغییر کرده، چرا که محور قدرت تغییر کرده است. در داخل‌آمریکا بسیاری جنگ عراق را تمام شده می‌دانند در حالی که هنوز ۱۴۰ هزار سرباز آمریکایی در خاک عراق حضور دارند.‌

اوباما رئیس‌جمهور آمریکا اعلام کرده است که عراق دیگر از نظر او یک جنگ نیست و توان نظامی خود را صرف افغانستان خواهد کرد.‌

آمریکا در شرایطی که با بحران اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کند، دیگر پول زیادی برای هزینه کردن در عراق ندارد.‌

چشم‌اندازهای ‌مردم عراق هم تغییر کرده است و آنها بیش از گذشته مطمئن‌اند که مشکلاتشان اختصاص به خودشان دارد و آمریکایی‌ها قادر به‌حل آنها نیستند و حضورشان فقط به بدتر شدن اوضاع کمک کرده است.‌

<عمر الدلیمی> کارمند ۵۷ ساله دولت می‌گوید: نظامیان‌آمریکایی فقط ویرانی، آشوب، تنش و اغتشاش را در خیابانهای ما به ارمغان آوردند. هم برای ما و هم برای آنها بهتر است که درپایگاههایشان بمانند.‌

حال هر دو طرف (آمریکا و عراق) به این احساس رسیده‌اند که اوضاع تغییر کرده و تحولات آینده همه مبتنی‌بر این واقعیت است که عراق دیگر به راهی که در گذشته پیموده، بازنخواهد گشت.‌

آمریکایی‌ها دیگر در موقعیتی قرار ندارند که به‌عراقیها دیکته کنند چه کار کنند. عراقی‌ها هم بویژه ارتش عراق، دیگر در موقعیتی نیستند که اقدامات آمریکایی‌ها را تائید کنند.‌

به‌موازات آنکه ارتش آمریکا در حال عقب نشینی است، دیپلماتها و غیرنظامیان از جناحهای مختلف ظاهر می‌شوند.‌

مردم عراق‌ هنوز هم به هر نقطه‌ای که آمریکایی‌ها در آنجا حضور دارند می‌روند، به نحوی تحقیرآمیز مورد بازرسی قرار می‌گیرند و ناگزیرنددر صف‌های انتظار بی‌انتها بایستند.‌

هنوز هم دیپلماتهای آمریکایی جرات خروج از سفارتخانه را ندارند و هرتردد آنها در شهر و یاهر نقطه‌ای دیگر، با همراهی محافظان مسلح انجام می‌شود. نیویورک تایمز در ادامه نوشت؛ برای آمریکا، عراق یک مرکزاستراتژیک در نقطه اشتعال خاورمیانه در مجاورت اسرائیل، لبنان، سوریه، ایران و کشورهای نفت خیز خلیج فارس است.‌

بیهوده‌نیست که بزرگترین ایستگاه <سیا> در جهان در بغداد قرار دارد، اما عراق خواهان استقلال کامل است.‌

● نوبت عراقی‌هاست‌

در همین رابطه؛ <وسلی کلارک> ژنرال بازنشسته آمریکایی و فرمانده سابق نیروهای ناتو گفت که اکنون باید عراقی‌ها پیش آیند و امورکشورشان را به دست گیرند.

کلارک در مصاحبه با شبکه فاکس نیوز گفت: اظهارات اوباما رامی‌توان اظهاراتی خوب توصیف کرد، زیرا ماموریت ما در عراق پایان یافته است و از دیگر سو، نیازی فوری به نیروهای بیشتر درافغانستان داریم. اوباما نیز با این قول که آمریکا از عراق خارج می‌شود انتخاب شد. معتقدم اوباما به توصیه‌های گروه مشاوران‌امنیت ملی خود گوش داده و این تصمیم را گرفته است. اکنون نوبت دیپلمات‌ها و فرماندهان نظامی ماست که این تصمیم را اجرایی‌کنند. اکنون <کریس هیل> که دیپلمات جدید و در عین حال بسیار بزرگی است به عراق می‌رود. این حرکتی بود که بسیاری از ما باورداشتیم که باید صورت می‌گرفت. اکنون نوبت عراقی‌هاست که پا پیش گذارند و وظیفه حفاظت را به عهده گیرند. وظیفه نیروهای‌آمریکایی اکنون مراقبت از جان مردم کشورشان است. از دیگر سو، مهم است که خود عراقی‌ها نیز این اطمینان را به دست آورند که ‌عراق کشور آنان است، باید آن را باز پس گیرند و آن را اداره کنند و نیروهای امنیتی عراق نیز آنان را در این راه‌کمک کنند.

وسلی کلارک افزود: من یکی از افرادی بودم که به شدت از موضع رئیس‌جمهور آمریکا برای گفتگوی دیپلماتیک باایران حمایت می‌کردم، زیرا برخی از بهترین اطلاعات، نه از راه جاسوسی که از راه گفتگو با سران کشورها به دست می‌آید. ما باید بادشمنان خود نیز مانند دوستانمان به گفتگو بنشینیم. برخی از بهترین اطلاعاتی که من در زمان فرماندهی ناتو به دست می‌آوردم، ازگفتگوهای دیپلماتها و راههای دیپلماتیک بود.

فرمانده سابق ناتو درباره نقش افزایش نیروهای آمریکایی در عراق که اوباما مخالف‌آن بود و مک کین، رقیب اوباما نیز بر آن پای می‌فشرد، گفت: من به تازگی با مشاور امنیت ملی عراق گفتگو کردم. وی گفت که ازحضور نیروهای آمریکایی در عراق استقبال می‌کند، ولی بسیاری مسائل دیگر نیز روی داده است که باعث کاهش خشونت‌ها درعراق شده است. در این زمان عراقی‌ها در کنار همدیگر قرار گرفتند.

سنی‌ها به این تصمیم رسیدند که نیاز به همکاری با دولتشان را دارند و سعودی‌ها نیز آنان را به این کار تشویق کردند می‌بینید که‌عوامل بسیاری بودند البته نمی‌خواهم نیروهای آمریکایی را نادیده بگیرم، ولی اضافه کردن چند هزار نیرو، فقط یکی از این‌عوامل بود.

کلارگ گفت: از دیگر سو، یکی دیگر از عوامل، تغییر تاکتیک در بغداد و حفاظت از مردم بود. از این رو بسیاری از عوامل‌به این مساله کمک کرد. اوباما نیز در آن زمان خواستار دیپلماسی بیشتر و تمرکز تلاشها در بخش سیاسی بود و این اتفاقی است که‌روی داده است.‌

● اختلاف‌نظر ژنرالها

در همین حال، خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی از واشنگتن در خصوص اختلاف نظر در ارتش آمریکا درباره خروج نظامیان این‌کشور از عراق نوشت؛ باراک اوباما با وجود اعلام راهبرد خود، با اختلاف نظرهایی در داخل ارتش این کشور در خصوص خروج فوری‌نظامیان آمریکایی از عراق که وی وعده آن را داده، مواجه است.

ژنرال‌های بلندپایه‌آمریکایی در بغداد، خواهان تعیین جدول زمانی طولانی مدت به منظور خارج کردن نظامیان این کشور از عراق هستند و این درحالیست که برخی از مشاوران بلندپایه بانفوذ در پنتاگون، از خروج فوری‌تر نیروهای آمریکایی از عراق حمایت می‌کنند.

انتشار خبر قصد وی برای اعزام هزاران‌نیروی نظامی بیشتر به افغانستان، به معنای خروج دست کم دو تیپ از عراق تا تابستان سال آینده است.

این تصمیم، پاسخگوی پرسشی‌درباره عراق نیست که از زمان روی کار آمدن اوباما به عنوان رئیس‌جمهوری جدید آمریکا در ماه ژانویه تاکنون مطرح بوده است. آیا اوباما به وعده خود مبنی بر خروج نظامیان آمریکایی از عراق ظرف ۱۶ ماه عمل خواهد کرد یا رویکردی کم خطرتر و کندتر اتخاذ خواهد کرد؟ ژنرال <ری اودیرنو> فرمانده بلندپایه آمریکایی در عراق از جدول زمانی طولانی‌تری برای خروج از این کشورحمایت می‌کند.

وی سال ۲۰۰۹ را به عنوان سالی مهم قلمداد می‌کند که در آن انتخابات پارلمانی عراق در ماه دسامبر برگزارمی‌شود وی نمی‌خواهد بیش از ۲ تیپ از ۱۴ تیپ رزمی را که در حال حاضر در عراق مستقر هستند تا پیش از پایان سال‌جاری میلادی از دست دهد این ژنرال آمریکایی همچنین معتقد است، ارتش این کشور باید حضور خود را در عراق تا حدی برای‌چند سال حفظ کند.

در همین حال، ژنرال دیوید پترائوس، فرمانده مرکزی ارتش آمریکا نیز از دیدگاه اودیرنو حمایت می‌کند.

ژنرال دیوید مک کرنان، فرمانده بلندپایه آمریکایی در افغانستان، خود را از مباحثات در خصوص خروج نظامیان آمریکایی از عراق‌دور نگه داشت، ولی وی میدان جنگ افغانستان را به عنوان یکی از اولویت‌های اصلی خود قلمداد می‌کند و علت آن نیز نه‌فقط اعزام نیروهای بیشتر از عراق به افغانستان، بلکه همچنین اعزام هواپیماهای شناسایی مستقر در عراق به افغانستان و همچنین‌حمایت غیرنظامی بیشتر از این کشور است.

در حال حاضر حدود ۱۴۶ هزار نیروی نظامی آمریکایی در عراق مستقرهستند و این در حالیست که فقط ۳۸ هزار سرباز آمریکایی در افغانستان حضور دارند.

اوباما دستور اعزام ۱۷ هزارنیروی دیگر را از جمله تفنگداران و سربازانی که در عراق مستقر بوده‌اند، صادر کرده است.

● دیدگاه‌های ضد و نقیض‌

فرماندهان نظامی آمریکا جنگ عراق را به عنوان عامل فشار بر روی نیروهای نظامی آمریکایی و همچنین بر روی‌منابع این کشور قلمداد می‌کنند.

تفنگداران به ویژه در موقعیت دشوار مشارکت در هر دو جنگ اصلی آمریکا در عراق و افغانستان هستند.

تفنگداران آمریکایی‌ترجیح می‌دهند در صورتی که بتوانند از عراق خارج شوند و تمرکز خود را بیشتر به افغانستان معطوف کنند.

نه مایک مولن، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا و نه رابرت گیتس، وزیر دفاع این کشور بطور علنی اعلام نکرده‌اند که آیا از جدول‌زمانی خروج ۱۶ ماهه نظامیان آمریکایی از عراق حمایت می‌کنند یا خیر، ولی آنها دیدگاه خود را دارند که آن نیز مسئولیت درنظر گرفتن طیف کاملی از تهدیدات بالقوه در قبال امنیت ملی این کشور است.

مولن در دهم ماه فوریه اعلام کرد: درک بسیار روشنی‌از آنچه در عراق مورد مخاطره است، وجود دارد و بسیار طبیعی است که ژنرال اودیرنو بخواهد نیروها کندتر از این کشور خارج‌شوند.

وی افزود: همچنین بسیار طبیعی است که ژنرال مک کرنان نیز بگوید به نیروهای بیشتری در افغانستان نیاز دارد و این منشا اختلاف نظر است. وی خاطر نشان کرد: ما منابع نامحدود نداریم و باید تصمیمات دشواری در این خصوص بگیریم چندین مقام ‌آمریکایی که مایل نبودند نامشان فاش شود، می‌گویند: در بحث‌های داخلی مقامات این کشور، به نظر می‌رسد تاکید بر روی خروج ‌مسئولانه به جای خروج فوری باشد.

اوباما باید یک رشته از مسائل را در زمینه امنیت و سیاست بررسی کند و باید با توجه به‌نگرانی فرماندهان نظامی آمریکا در عراق مبنی بر اینکه پیشرفت‌های به سختی بدست آمده، از دست خواهد رفت، دیدگاه خود را مبنی‌بر اینکه مرحله رزمی جنگ عراق به پایان رسیده است، اصلاح کند.

بدین‌ترتیب، دو پرسش اساسی مطرح می‌شود: جنگ عراق ارزش‌چه مقدار تلاش بیشتر را دارد و خطرات‌ترک زودهنگام این کشور چیست؟

آیا جدول زمانی۱۶ ماهه برای خروج نظامیان ‌آمریکایی از عراق با توجه به وضعیت نامشخص ثبات و آشتی سیاسی در عراق و هزینه‌های بالقوه مشاهده عقبگرد این کشور به‌سوی جنگ داخلی گسترده، خیلی کوتاه است؟

و آیا خروج نظامیان آمریکایی از عراق دیرتر از ۱۶ ماه، با توجه به درخواست‌هابرای اعزام نیروهای بیشتر به افغانستان (جایی که به گفته اوباما، مبارزه بر ضد شبه نظامیان در حال پیشروی در مسیری نادرست‌است) بسیار طولانی است؟

اوباما با وجود اعلام رسمی راهبرد خود، هنوز در حال بررسی گزینه‌های خود است که شامل خروج کندتر نیروهای آمریکایی از عراق در عرض ۲۳‌ماه است.

ضرب‌الاجلی که اوباما از دولت جرج بوش به‌ارث برده است، ۳۱ ماه دسامبر سال ۲۰۱۱ است که در موافقتنامه امنیتی بغداد - واشنگتن تعیین شده است که‌براساس آن همه نیروهای آمریکایی (نه فقط نیروهای رزمی) باید تا آن زمان از عراق خارج شوند.

کلید پی بردن به برخی ازدیدگاه‌های داخل کاخ سفید، احتمالا بررسی دیدگاههای ژنرال بازنشسته، <جیمز جونز> مشاور امنیت ملی اوباما است که یکی ازنویسندگان تحقیقی است که در ماه ژانویه سال ۲۰۰۸، در خصوص راه پیش رو در افغانستان منتشر شد.

نویسندگان این‌گزارش، از دیدگاه حمایت نظامی بیشتر از افغانستان، از جمله تامین منابعی که در پی خروج نیروهای رزمی آمریکا از عراق دردسترس قرار می‌گیرند، حمایت کرده‌اند.

رئیس‌جمهوری آمریکا باید عامل دیگری را نیز بررسی کند و آن هزینه‌های سیاسی عقب‌نشینی از وعده اصلی انتخاباتی خود، مبنی بر خروج ۱۶ ماهه نظامیان این کشور از عراق است.

اگرچه اوباما گفته که معتقداست ۱۶ ماه مدت زمان معقولی است، ولی وی همچنین به مقامات نظامی آمریکا اطمینان خاطر داده است که توصیه آنها را درنظر خواهد گرفت.

آنچه که به طور قابل توجهی (دستکم تاکنون) فقدان آن حس می‌شود، فشارهای دموکرات‌ها بر اوباما برای پایبندی به‌جدول زمانی ۱۶ ماهه است.

این مسئله نشان می‌دهد که حزب اوباما، احتمالا به شرطی که وی اقدامات مشخص و فوری را در جهت پایان دادن به حضور نظامی آمریکا در عراق اتخاذ کند، حتی در صورتی که زمان آن طولانی‌تر باشد، رضایت داشته باشد.

اوباما با وعده پایان دادن به جنگ عراق و تحویل فوری مسئولیت امور امنیتی این کشور به عراقی‌ها به کاخ سفید راه یافت.

وی‌گفته بود که کارشناسان نظامی معتقد هستند که می‌توان نیروهای رزمی آمریکایی را به سرعت بین یک تا دو تیپ در ماه از عراق خارج‌کرد که این به معنای خروج همه ۱۴ تیپ ارتش آمریکا از عراق در عرض ۱۶ ماه تا اواسط سال ۲۰۱۰ است.

<پیترمنصور> سرهنگ بازنشسته ارتش آمریکا که افسر اجرایی تحت امر پترائوس در دوران مسئولیت وی در بغداد بود و بر افزایش‌شمار نظامیان آمریکایی در عراق در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ نظارت می‌کرد، می‌گوید: فکر می‌کنم اوباما دست کم ۱۴ تیپ رزمی را تا پایان سال جاری میلادی از عراق خارج کند.

وی در عین حال ابراز امیدواری کرد که رئیس‌جمهوری آمریکا بر روی خروج همه ۱۴ تیپ ارتش آمریکا از عراق در عرض ۱۶ ماه پافشاری نکند.

وی در گفتگویی‌تلفنی اعلام کرد: در صورتی که رئیس‌جمهوری دستور آن را بدهد، ارتش می‌تواند این کار را انجام دهد، ولی این‌که آیا این اقدام منطقی‌است یا خیر، مسئله متفاوتی است.

وی افزود: صادقانه باید بگویم که فکر نمی‌کنم این اقدام با توجه به خطرات آن برای اوضاع سیاسی‌عراق، منطقی باشد.‌

● تا آستانه دروازه‌

از سویی نیویورک تایمز نوشت؛ انتخابات عراق صرف نظر از نتیجه آن، حامل پیامی روشن است، آمریکایی‌ها تا آستانه دروازه‌عراق بیرون رانده شده‌اند و مردم عراق آماده‌اند شاهد رفتن آنان از کشورشان باشند.‌

روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی به بهانه انتخابات شورای استانی در عراق نوشت: در جای جای عراق، نشانه‌های رهایی مردم عراق از قید قیمومیت آمریکایی‌ها هویداست. از شمال عراق در مرز با ترکیه ‌گرفته تا جنوب نزدیک سواحل خلیج فارس، دیگر اثری از کاروان‌های نظامیان آمریکایی دیده نمی‌شود. آمریکایی‌ها منطقه سبز بغداد را ترک کرده‌اند و به سفارت نوساز خود در این شهر منتقل شده‌اند. در حال حاضر، همه پاسگاه‌های کنترل در اختیار پلیس عراق‌است.‌

فقط آسمان عراق است که در کنترل بالگردها و هواپیماهای بدون سرنشین آمریکاست. کنترل امنیت بر روی زمین برعهده‌نیروهای عراقی است. در ادامه این گزارش آمده است: امروز جهان تغییر کرده، چرا که محور قدرت تغییر کرده است. در داخل‌آمریکا بسیاری جنگ عراق را تمام شده می‌دانند در حالی که هنوز ۱۴۰ هزار سرباز آمریکایی در خاک عراق حضور دارند.‌

اوباما رئیس‌جمهور آمریکا اعلام کرده است که عراق دیگر از نظر او یک جنگ نیست و توان نظامی خود را صرف افغانستان خواهد کرد.‌

آمریکا در شرایطی که با بحران اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کند، دیگر پول زیادی برای هزینه کردن در عراق ندارد.‌

چشم‌اندازهای ‌مردم عراق هم تغییر کرده است و آنها بیش از گذشته مطمئن‌اند که مشکلاتشان اختصاص به خودشان دارد و آمریکایی‌ها قادر به‌حل آنها نیستند و حضورشان فقط به بدتر شدن اوضاع کمک کرده است.‌

<عمر الدلیمی> کارمند ۵۷ ساله دولت می‌گوید: نظامیان‌آمریکایی فقط ویرانی، آشوب، تنش و اغتشاش را در خیابانهای ما به ارمغان آوردند. هم برای ما و هم برای آنها بهتر است که درپایگاههایشان بمانند.‌

حال هر دو طرف (آمریکا و عراق) به این احساس رسیده‌اند که اوضاع تغییر کرده و تحولات آینده همه مبتنی‌بر این واقعیت است که عراق دیگر به راهی که در گذشته پیموده، بازنخواهد گشت.‌

آمریکایی‌ها دیگر در موقعیتی قرار ندارند که به‌عراقیها دیکته کنند چه کار کنند. عراقی‌ها هم بویژه ارتش عراق، دیگر در موقعیتی نیستند که اقدامات آمریکایی‌ها را تائید کنند.‌

به‌موازات آنکه ارتش آمریکا در حال عقب نشینی است، دیپلماتها و غیرنظامیان از جناحهای مختلف ظاهر می‌شوند.‌

مردم عراق‌ هنوز هم به هر نقطه‌ای که آمریکایی‌ها در آنجا حضور دارند می‌روند، به نحوی تحقیرآمیز مورد بازرسی قرار می‌گیرند و ناگزیرنددر صف‌های انتظار بی‌انتها بایستند.‌

هنوز هم دیپلماتهای آمریکایی جرات خروج از سفارتخانه را ندارند و هرتردد آنها در شهر و یاهر نقطه‌ای دیگر، با همراهی محافظان مسلح انجام می‌شود. نیویورک تایمز در ادامه نوشت؛ برای آمریکا، عراق یک مرکزاستراتژیک در نقطه اشتعال خاورمیانه در مجاورت اسرائیل، لبنان، سوریه، ایران و کشورهای نفت خیز خلیج فارس است.‌

بیهوده‌نیست که بزرگترین ایستگاه <سیا> در جهان در بغداد قرار دارد، اما عراق خواهان استقلال کامل است.‌

منبع: ایرنا