دیدیه دروگبا, ستاره ساحل عاج چلسی

دیدیه دروگبا بدون شک یکی از مشهورترین افراد در ساحل عاج است محصولات فراوانی از نام او استفاده می کنند یک خیابان در ابیجان به نام او وجود دارد

دیدیه دروگبا در کل زندگی اش در حال حرکت بوده است. بیشترین زمانی که وی به صورت متوالی در یک کشور زندگی کرده ۵ سال است و آن هم ۵ سال اول زندگی اش در ساحل عاج بوده است. پس از آن او ۱۴ بار به نقاط مختلف نقل مکان کرده است.

او همه آنها را به خوبی به یاد می آورد اما روشن ترین خاطراتش مربوط به سال ۱۹۸۳ زمانی که برای زندگی در فرانسه نزد دایی اش رفت است. میشل گوبا دایی دیدیه که یک بازیکن حرفه یی فوتبال بود پدر و مادر دیدیه را متقاعد کرد که آمدن وی به فرانسه فرصت های فراوانی را برایش دربرخواهد داشت. والدین دروگبا توانایی مالی نداشتند تا پسرشان را در اولین سفرش همراهی کنند. دروگبا با به یاد آوردن آن روز تلخ می گوید؛ «آن روز را خیلی خوب به خاطر دارم. مجبور بودم تنها سفر کنم این در حالی بود که تنها ۵ سال داشتم.

مادرم نشانه یی به دور گردنم انداخته بود که در آن اسمم را نوشته بود. واقعاً دشوار بود.» با گذشت ۲۴ سال او هنوز آن خاطرات را به خوبی به یاد دارد. دیدیه می گوید؛ «زمانی که به فرانسه رسیدم هر روز گریه می کردم. من خیلی خیلی از پدر و مادرم دور شده بودم و دلم برای آنها تنگ شده بود.» سه سال طول کشید تا دیدیه توانست دوباره پدر و مادرش را ببیند. او به ساحل عاج بازگشت اما پس از سه سال دوباره سفرهایش آغاز شد.

از آن زمان تاکنون وی حضور در اکثر شهرهای فرانسه را تجربه کرده و اکنون هم در انگلستان حضور دارد. او حالا در چلسی به تنهایی بار گل زنی این تیم را به دوش می کشد و احتمال دارد به عنوان بهترین بازیکن سال انگلستان انتخاب شود. ۵ سال پیش بود که دروگبا به عنوان بهترین بازیکن سال فرانسه انتخاب شد. با گل های او بود که المپیک مارسی به فینال جام یوفا رسید و یک سال پس از آن این ستاره سیاه در ازای ۲۴ میلیون پوند به چلسی آمد و به این تیم کمک کرد تا پس از ۵۰ سال دوباره قهرمان لیگ برتر شود. با گل های او بود که ساحل عاجی ها توانستند پرچم کشورشان را در آلمان بلند کنند.

● نسل دروگبایی

جوانان ساحل عاج عاشق دروگبا هستند. او هر زمان که به ابیجان (پایتخت ساحل عاج) می رود طرفداران و رسانه ها لحظه یی او را به حال خود نمی گذارند. دروگبا الهام بخش یک پدیده فرهنگی در موزیک و رقص ساحل عاج شد که به آن دروگباسیت یا دروگبایی می گویند. در جام جهانی آلمان حرکات بازیکنان ساحل عاج پس از گل زنی بسیار دیدنی بود.

دروگبا در این خصوص می گوید؛ «رابطه یی خاص بین فوتبال و موسیقی برقرار است و دروگباسیت هم از همین جا نشأت می گیرد. من قبل از هر بازی نیاز دارم به موسیقی گوش دهم حتی در چلسی هم این کار را انجام می دهم.» قبل از جام جهانی، ساحل عاج یک گروه موسیقی محلی تشکیل داد که دیدیه دروگبا و امانوئل ابوئه مدافع آرسنال خوانندگان آن بودند. دروگبا می گوید؛ «درست است من می توانم بخوانم اما فکر نمی کنم به بهترین نحو این کار را انجام دهم.»

دیدیه دروگبا بدون شک یکی از مشهورترین افراد در ساحل عاج است. محصولات فراوانی از نام او استفاده می کنند. یک خیابان در ابیجان به نام او وجود دارد. مصاحبه یی از او در یک روزنامه تیراژ آن روزنامه را چندین برابر می کند و اکنون محبوب ترین باشگاه خارجی در ساحل عاج چلسی است. آدم خلیل که یک مصاحبه جنجالی از دروگبا را در یکی از روزنامه های ساحل عاج به چاپ رساند در این خصوص می گوید؛ «دروگبا یک سمبل برای ساحل عاجی ها خصوصاً جوانان ماست. او الگویی از موفقیت در زندگی است. در بسیاری از آهنگ های ما نام او به گوش می رسد. جوانان ما مثل او لباس می پوشند و همانند او موهایشان را درست می کنند. او از هیچ به این موفقیت بزرگ دست یافته است.» هر جوان ساحل عاجی می خواهد همانند دروگبا باشد یا اینکه حداقل مثل دروگبا شوت بزند و پس از گل زنی همانند او شادی کند.

● مهاجم متقلب

دیدیه دروگبا در کنار طرفداران بسیارش، دشمنان و منتقدان فراوانی هم دارد؛ افرادی که او را به گول زدن داور متهم می کنند و می گویند وی با زمین انداختن بی دلیلش همیشه قصد فریب داوران را دارد. مارس گذشته برایان رابسون مربی وست بروم در مورد وی گفت؛ «دروگبا همیشه خودش را به زمین می زند. او داور را فریب می دهد و تظاهر به مصدوم شدن می کند.» اما دروگبا خودش این مساله را قبول ندارد. او می گوید؛ «مدافعان از لگد زدن به من لذت می برند. اما من مجبورم به حرکتم ادامه دهم و به زمین نیافتم. من در ابتدا با استیل فوتبال انگلیسی آشنا نبودم و از آرنج هایم برای دفاع از خودم استفاده نمی کردم من همان طوری در اینجا بازی می کردم که در فرانسه بازی می کردم.

بخشی از مشکلات من در این بود که حرکاتی که در فرانسه خطا گرفته می شد در اینجا خطا نبود. در لیگ قهرمانان داوران حتی داوران انگلیسی به صورت متفاوتی سوت می زنند. در لیگ قهرمانان برخی اوقات کوچک ترین تماس ها خطا است و شما باید با این مساله خودتان را منطبق کنید، اما مردم اینجا می گویند من داوران را فریب می دهم.

زمانی که شما با توپ می دوید و شخصی به سمت شما می آید و به شما ضربه می زند ممکن است بترسید. بازیکنان هم آدمیزاد هستند من نمی توانم این مساله را توضیح دهم و این بخشی از مشکل من است.» وقتی از دروگبا پرسیدند برای جلوگیری از مصدومیت این کار را می کند، وی پاسخ داد؛ «بستگی به این دارد که حریف چگونه به سمت شما می آید.

مردم فکر می کنند چون من قوی هیکل هستم نباید بر روی زمین بیفتم، مردم فکر می کنند بازیکنان مثل روبات هستند و ما می توانیم در داخل زمین همه چیز را کنترل کنیم. اما قلب ما در هر دقیقه ۲۰۰ بار می زند. شما باید یک بازیکن حرفه یی باشید تا حرف من را بفهمید. مردمی که بر روی مبل راجع به بازیکنان فوتبال اظهارنظر می کنند هیچی نمی دانند.»

● زندگی خانوادگی

دروگبا تاکنون حضور در شهرهایی چون برست، آنگولمه، دانکریک، ابیجان، آبلویل، تورکوینگ، وان، پویترر، پاریس، لومان و گینگام را تجربه کرده است. دیدیه در سال ۱۹۹۱ به خانواده اش ملحق شد و همراه والدین و ۶ برادر و خواهر بزرگترش از ابیجان به فرانسه نقل مکان کرد. در سال ۱۹۹۹ با کودتای نظامی که در ساحل عاج صورت گرفت، تغییر بزرگی در زندگی دروگبا ایجاد شد. او به همراه همسرش آلا که اهل مالی است زندگی خود را شروع کردند. دروگبا در مورد پسر بزرگش می گوید؛ «تولد ایزاک نقطه عطفی در زندگی من بود.

تولد او من را قدرتمندتر کرد.» دروگبا اکنون ۳ فرزند دارد که نمی خواهد آنها مثل او اینقدر از جایی به جای دیگر بروند. به رغم وابستگی هایش به فرانسه، دروگبا ترجیح می دهد پس از پایان دوران بازیگری اش هم در انگلستان بماند. به نظر او انگلستان بهترین مکان برای زندگی است. وی می گوید؛ «زمانی که از یک مکان خوشم بیاید دوست ندارم از آنجا بروم. فرزندانم انگلستان را دوست دارند و زندگی کردن در اینجا برای آنها خوب است، شاید در اینجا بمانم.»

دروگبا یک وظیفه خاص و مهم در اینجا دارد. ایزاک پسر بزرگش هم پیراهن آرسنال را بر تن دارد زیرا تیری آنری بازیکن مورد علاقه اش است. دروگبا اکنون در کنار دلایل حرفه یی به دلایل خانوادگی هم قصد دارد بهترین گل زن لیگ برتر شود. او در مورد بهترین خاطره غیرفوتبالی اش می گوید؛ «من از اینکه می بینم بچه هایم اینقدر خوب انگلیسی صحبت می کنند لذت می برم، آنها واقعاً بهتر از من انگلیسی صحبت می کنند.» دروگبا هم با جدیت فراگیری زبان انگلیسی را دنبال می کند، با این وجود هنوز آنقدر که باید پیشرفت نکرده و در مصاحبه هایش گاف می دهد.

● اهداف ستاره فیل ها

دروگبا به یک مساله معتقد است و آن این است که در فوتبال هر اتفاقی ممکن است رخ دهد. زمانی که در مارسی بود فکر می کرد در آنجا با فوتبال خداحافظی خواهد کرد اما اکنون در چلسی توپ می زند و می گوید؛ «من عاشق مارسی بودم. به یاد می آورم از تلویزیون بازی باسیله بولی که اهل ساحل عاج بود اما برای تیم ملی فرانسه بازی می کرد را می دیدم. با گل او مارسی در سال ۱۹۹۳ در لیگ قهرمانان قهرمان شد.

من تمام بازی های آنان را دنبال می کردم و عاشق آنها بودم. وقتی به عضویت آن باشگاه درآمدم همه چیز برایم کامل بود و فکر می کردم در آنجا از فوتبال خداحافظی خواهم کرد.» دروگبا به فکر نگارش یک کتاب در مورد زندگی اش است. او می گوید؛ «شاید یک کتاب بنویسم، حرف های بسیاری برای گفتن دارم. از ساحل عاج گرفته تا انگلستان تجارب بسیاری کسب کرده ام. اما مطمئن نیستم اکنون این کار را انجام بدهم شاید بعدها زمانی که فوتبال را کنار گذاشتم این کار را بکنم.» وی در مورد کارهایی که پس از خداحافظی از فوتبال انجام خواهد داد گفت؛ «در مورد این مساله فکر کرده ام. اصلاً دوست ندارم وقتی ۳۴ سالم شد تازه به این فکر بیفتم که در آینده چه کار خواهم کرد. مربیگری یکی از گزینه هایم است اما همسرم آن را دوست ندارد.»

● دروگبا؛ مورینیو به من پیروز شدن را آموخت

دروگبا در مورد مربی فعلی اش ژوزه مورینیو احساس بسیار خوبی دارد. در اواخل فصل گذشته دروگبا که فکر می کرد تعدادی از طرفداران چلسی مخالف حضور وی هستند به فکر ترک استنفوردبریج افتاده بود. اما ژوزه مورینیو وی را متقاعد کرد در چلسی بماند. دروگبا در این خصوص می گوید؛ «من رابطه بسیار خوبی با ژوزه دارم. من می دانم او به من ایمان دارد و این مساله بسیار مهم است. شما نیاز دارید که مربی تان به شما ایمان داشته باشد حتی زمانی که گل نمی زنید و دوران سختی را پشت سر می گذارید.

اکنون من در اینجا خواهم ماند و تحت هیچ شرایطی اینجا را ترک نخواهم کرد. اخیراً از من نقل قول کرده اند که بهترین زمان دوران بازیگری ام را پشت سر می گذارم اما این حقیقت ندارد، من خیلی بهتر از اینها می توانم بازی کنم.» آیا دروگبا از مورینیو بیش از سایر مربیانش مطالبی آموخته است؛ «مربیان می توانند دو مساله را به شما یاد دهند. یکی اعتماد به نفس و دیگری تکنیک. من از مربیان دیگر تکنیک را فرا گرفته ام و اینکه چگونه در مقابل دروازه خودم را کنترل کنم و از ژوزه یاد گرفتم چگونه پیروز شوم و چگونه از شکست خوردن امتناع بورزم.»

وی در مورد شانس چلسی برای کسب سومین عنوان قهرمانی اش می گوید؛ «هرچیز ممکن است رخ دهد. در باشگاه تنش هایی وجود دارد زیرا در حال حاضر مربی و مالک باشگاه در یک مسیر حرکت نمی کنند. اختلافاتی که پیش آمده بر روی تیم تاثیری منفی دارد. همه می گویند چلسی در حال حاضر خوب کار نمی کند چون ما همانند سال های گذشته در صدر نیستیم. اما هیچ کس در مورد اینکه منچستر یونایتد چقدر خوب بازی می کند صحبت نمی کند.

آنها فوق العاده خوب هستند.» او در عین حال در کنار جان تری و فرانک لمپارد به حمایت از مربی پرتغالی خود برخاسته است. دروگبا در عین حال یک بازیکن کاملاً تیمی است و بهترین خاطره فوتبالی او از انگلستان به پیروزی یک بر صفر چلسی مقابل بارسلونا مربوط می شود. این در حالی است که ژوزه مورینیو هم در مورد ستاره تنومندش می گوید؛ «ما از اینکه بازیکنی حرفه یی چون او را در اختیار داریم خوشحالیم. داشتن بازیکنانی مثل او که برای تیم می جنگند بسیار مهم است. او تلاش می کند، حمله می کند و دفاع می کند. او بازیکنی است که با او می توانید به جنگ بروید.»

آلن پاسکالو مربی یی که در سال ۱۹۹۹ به توانایی های دروگبا پی برد در مورد خصوصیات جنگندگی وی می گوید؛ «زمانی که او یک جوان بی تجربه بود اگر بازیکنان مسن تر تیم به او زور می گفتند وی به مخالفت با آنها برمی خاست و با آنها دعوا می کرد. یک بار حتی باشگاه تصمیم گرفت او را اخراج کند اما من آنها را متقاعد کردم به او شانسی دیگر بدهند.» دیدیه دوست دارد یک رهبر باشد و دوست داشته شود. او باهوش است و کاریزما دارد و می تواند به آینده یی درخشان تر امیدوار باشد.

مینا شرفی