پرسپولیس, دنیزلی و چالشی تازه

فوتبال به عنوان یك ورزش تیمی نیازمند تعامل بخش ها و افراد مختلفی است مدیران, مربیان, بازیكنان و كارمندان یك باشگاه فوتبال تنها زمانی می توانند به موفقیت دست یابند كه بتوانند میزان بالایی از همكاری و هماهنگی را ارایه دهند

فوتبال به عنوان یك ورزش تیمی نیازمند تعامل بخش ها و افراد مختلفی است. مدیران، مربیان، بازیكنان و كارمندان یك باشگاه فوتبال تنها زمانی می توانند به موفقیت دست یابند كه بتوانند میزان بالایی از همكاری و هماهنگی را ارایه دهند.

در این بین برخی نقش ها هستند كه به قول معروف كلیدی بوده و تأثیر مستقیم و بالایی در روند پیشرفت یك تیم دارند. مدیر اصلی (یا همان مدیر عامل)، سرمربی و معمولاً یكی، دو بازیكن اصلی افرادی هستند كه به عنوان رهبر نقش پررنگ تری در باشگاه دارند و طبیعتاً رفتارهایشان تأثیر عمیق تری بر مجموعه می گذارد.

سرمربی به عنوان كارگردان اصلی یك بازی فوتبال در مجموع باید از یك سری توانایی ها برخوردار باشد تا بتواند تیم تحت امرش را به درستی هدایت كند. در فوتبال ایران تنها برخی مربیان هستند كه از ویژگی های كاملی برخوردارند البته این افراد هم در قیاس با نمونه های خارجی تقریباً حرفی برای گفتن ندارند.

اگر چه وقتی سطح فوتبال ایران را با مربیانش مقایسه می كنیم، انتظاراتمان تا حد بسیار زیادی پایین می آید اما این انتظار در مورد مربیان خارجی شاغل در لیگ های مختلف ایران همچنان پابرجاست.

خصوصاً در لیگ برتر كه آیینه تمام نمای فوتبال این سرزمین هم هست.مصطفی دنیزلی از كشوری به ایران آمده كه فوتبالش در سطح اروپا حرف هایی برای گفتن دارد. خود دنیزلی هم كارنامه نسبتاً قابل قبولی دارد و دست كم این انتظار را ایجاد می كند كه از او انتظار داشته باشیم مثل یك حرفه ای تیمش را هدایت نماید. این مقاله تحلیلی است بر نحوه استفاده دنیزلی از بازیكنانش در پرسپولیس! استفاده ای كه نتایج متفاوتی هم داشته است.

توانایی و تكنیك استفاده از بازیكنان موردی است كه به راحتی می تواند سطح مربیان مختلف را نشان دهد. در تاریخ فوتبال جهان و ایران بازیكنان بسیاری را دیده ایم كه در دوره مربیگری یك فرد عملكرد ضعیفی داشته اند اما بدون تغییر چندانی در شرایطشان و صرفاً با تغییر سرمربی تبدیل به مهره هایی ارزشمند شده اند. در همین پرسپولیس شاهد بوده ایم كه مهرزاد معدنچی در ۳ دوره متفاوت ۳ عملكرد مختلف داشته است.

معدنچی دوره پروین، معدنچی دوره آری هان و معدنچی دوره دنیزلی به واقع ۳ بازیكن متفاوت بوده اند كه این مسأله پیشترها مورد بررسی هم قرار گرفته است. نحوه استفاده از بازیكنان و تأثیرات فنی و روانی مربیان بر آنان موردی است كه در بازی اخیر پرسپولیس مقابل مس و حتی بازی مقابل استقلال، موجب تحول چشمگیری در این تیم شده است.دنیزلی با قرار دادن حسین كعبی در خط حمله مقابل استقلال توانست برگ برنده را رو كند.

این در حالی است كه قبلاً ما كعبی را در پست های دیگر و خصوصاً دفاع راست تیم ملی دیده بودیم. در كنار این مسأله دنیزلی حتی از كریم باقری هم در پستی استفاده نمود كه قبلاً باقری را در آن پست ندیده بودیم.

باقری به عنوان هافبك وسط در بازی مس عملكرد موفقی هم داشت. استفاده از نیكبخت و معدنچی در خط حمله هم از جمله تغییراتی است كه دنیزلی پیشتر در پرسپولیس ایجاد كرده بود. او حتی پژمان نوری را كه ذاتاً یك هافبك است، مدتها است به عنوان دفاع آخر استفاده كرده و می كند. به هر حال دنیزلی با ایجاد این تغییرات گسترده در پست بازی بازیكنانش، تیمی را ساخته و پرداخته كه حداقل در ۲ بازی اخیر موفق نشان داده است. چه بسا می توان چنین ادعا كرد كه عامل تحول یكباره (و فعلاً موقت) این تیم هم همین تغییرات است.

بازی با مهره ها حق هر سرمربی است و حتی همان طور كه عنوان شد، می تواند به عنوان یك تكنیك و توانمندی منحصر به فرد هم محسوب شود، اما همه ماجرا این نیست. استفاده از بازیكنان در پست های غیرتخصصی آن هم به این وسعت، می تواند مضراتی هم داشته باشد. اگر چه در پرسپولیسی كه مهاجم ششدانگ ندارد، نیكبخت و معدنچی به فورواردهای تخصصی ترجیح داده شده اند و در بسیاری از موارد هم گل نزن بوده اند (خصوصاً معدنچی) اما اثر تخریبی این تغییرات در خط هافبك و به ویژه خط دفاع به مراتب بیشتر است. هنوز به خاطر داریم بازی هایی را كه پرسپولیس پیروزی نیمه اول را با شكست در نیمه دوم عوض كرده است.

به این دلیل كه مدافعان غیر مدافع این تیم به راحتی تسلیم حملات تیم حریف شده اند. تیمی كه در نیمه دوم چیزی برای از دست دادن نداشته و تهاجمی ظاهر شده است.در حال حاضر هم اگر چه تغییرات این چنینی دنیزلی (كعبی و باقری) برای مربیان استقلال و مس تازگی داشته و آنان را غافلگیر كرده است اما مسلماً این موضوع در بازی های آینده خنثی خواهد شد.

در بازی های آتی مطمئناً مربیان ضمن اندیشیدن تدابیری برای مهار این گونه بازیكنان از نقاط ضعف شان به نفع تیم خود استفاده خواهند كرد، همچنان كه در مورد بازیكنانی مثل پژمان نوری این گونه استفاده ها صورت گرفته است.در پایان باید خاطرنشان كرد این گونه اقدامات دنیزلی، پرسپولیس را به چالش جدیدی دچار كرده كه در صورت عدم هوشیاری لازم، می تواند باعث ناكامی سرخپوشان در جام حذفی هم بشود.