توماس دال به بن بست رسیده است

هامبورگ در شرایط بسیار بدی قرار دارد, تیمی كه فصل پیش به گونه ای بالقوه مدعی قهرمانی نشان می داد و می توانست بالاتر از سكوی سوم نیز بایستد, اینك با یدك كشیدن عنوان بدترین تیم لیگ قهرمانان اروپا همراه با لفسكی بلغارستان سقوط عجیبی را تجربه می كند

هامبورگ در بازی با بایرن مونیخ در همان دقایق آغازین با گل «ون دروارت» بلژیكی از حریف پیش افتاد اما درست مانند دیدار با آرسنال كه همین بازیكن خیلی زود دروازه حریف را گشود در نهایت تیمش بازنده از زمین خارج شد. در بوندس لیگا نیز ماجرا تكرار شد!

به نظر می رسد جدا از ضعف مفرط هامبورگ، گلزنی «ون دروارت»هم بدیمن باشد!هامبورگ در شرایط بسیار بدی قرار دارد، تیمی كه فصل پیش به گونه ای بالقوه مدعی قهرمانی نشان می داد و می توانست بالاتر از سكوی سوم نیز بایستد، اینك با یدك كشیدن عنوان بدترین تیم لیگ قهرمانان اروپا همراه با لفسكی بلغارستان سقوط عجیبی را تجربه می كند.

البته با این تفاوت كه تیم بی نام و نشان و درجه چندم اروپای شرقی هنگامی كه به مرحله گروهی لیگ اروپا رسید، رویارویی با بزرگانی چون بارسا، وردربرمن و چلسی را به عنوان بزرگترین افتخار تاریخ خود به ثبت رسانید، در حالی كه عملكرد هامبورگ كه قهرمانی اروپا و چندین و چند قهرمانی در فوتبال آلمان را در كارنامه خود دارد تحمل شكست های پی در پی در دیدارهای اروپایی آن هم بدون ابراز كمترین نشانه ای از خلاقیت و توانایی های گروهی و فردی، به هیچ روی قابل قیاس با بلغارهای گمنام نیست.

هامبورگ در بوندس لیگا نیز اوضاع نگران كننده ای دارد كه در این میان، شكست مقابل بایرن مونیخ در هفته چهاردهم نیز بر وخامت آن اضافه كرده است.شاگردان توماس دال، درست مانند دیدار با آرسنال در لیگ قهرمانان اروپا كه با گل زودهنگام بازیكن هلندی اش «ون دروارت» به گل رسید و سپس در نیمه دوم «وا» داد و چپ و راست، دروازه اش باز شد، مقابل بایرن مونیخ و نزد تماشاگران نگران خود، به گلی زودهنگام دست یافت اما گویی گلزنی های ون دروارت آن هم در دقایق آغازین بازی؛ برای هامبورگ نمی تواند خوش یمن باشد؛ چرا كه این بار نیز در نیمه دوم، هامبورگ در تقابل با حریف پرآوازه تر خود، زانو زد و دست هایش را به علامت تسلیم بالا برد!

صدالبته و خارج از مقوله خرافات و به تبع آن، نسبت دادن شكست های هامبورگ به گلزنی مرد هلندی اش، در این رهگذر باید به تجزیه و تحلیل فوتبالی مسأله پرداخت.

به عبارت دیگر هنگامی كه در جریان دو دیدار به فاصله چند روز در نیمه دوم، ورق به سود حریف برمی گردد، مقابل این چرایی نگاه ها متوجه مربی و چگونگی تفكر و چیدمان او می شود. در هر دو دیدار مربیان تیم های حریف، ونگر و ماگات با ارزیابی جریان بازی در نیمه نخست به نقاط ضعف و چاله های تكنیكی و توان روحی و جسمی هامبورگ و بازیكنانش درست و حسابی پی بردند و برای ۴۵ دقیقه بعدی طرح و برنامه ای مطابق با تجزیه و تحلیل خود ارایه دادند و توسط شاگردان خود به اجرا درآوردند كه حاصل و برآیند آن را نیز با پیروزی پرگل تجربه كردند.

بدون تردید در این رهگذر، جدا از شرایط و امكانات برتر آرسنال و بایرن مونیخ به ویژه از منظر در اختیار داشتن بازیكنان متعدد و متنوع كه در تمام پست ها، مشخص است توانایی و تفكرات دو مربی كهنه كار و باتجربه ونگر و ماگات آنجایی كه قرار است با «دال» در كفه ترازو نهاده شود نیز تفاوت های خود را نشان می دهد.

دال با وجود جوانی از شهامت «خطر كردن» برخوردار نیست و هنگامی كه با برتری خرد كننده آرسنال و بایرن مونیخ در نیمه دوم روبرو می شود به جای ایجاد دگرگونی های لازم باتوجه به امكانات نیمكت خود در جریان بازی غرق و به عنوان یك مربی از صحنه ناپدید می شود!از طرف دیگر با نگاهی به تعویض های ماگات - با وجود برخی اشتباهات كه در بازی های قبلی از او سر زده بود- در می یابیم مربی بایرن مونیخ برای جبران گل خورده و سپس تلاش برای پیروزی، با بیرون كشیدن بازیكن عصبی و پراشتباه خود، دمیكلیس و آوردن مهره های هجومی تر، نقاط ضعف حریف به ویژه در مركز خط دفاع را نشانه گرفت و در نهایت با دست پر به مونیخ بازگشت.به هر حال اوضاع و احوال كنونی هامبورگ كه با كسب عنوان سومی فصل پیش، این روزها در انتهای جدول بسر می برد به اندازه كافی بحرانی است كه دست اندركارانش مجبور به تزریق «شوك» شوند و عذر آقای «دال» را بخواهند.

● فرگوسن و كاپلو هم اشتباه می كنند و حتی گاه «مات» می شوند

البته همواره مربیان جوان نیستند كه با احتیاط اندیشی و پرهیز از خطرپذیری و در نهایت دست نزدن به تعویض های مناسب، شاگردان خود را با شكست همراه می سازند.به عنوان نمونه در دیدار سلتیك با منچستریونایتد، در حالی كه نیمه اول با برتری میدانی شاگردان فرگوسن به پایان رسید استراكان كه خود روزگاری زیر دست سرآلكس توپ می زد به قول معروف در نیمه مربیان، كار را به سود میزبان تمام كرد.

در این بازی، تعویض های استراكان و دگرگونی تاكتیكی كه به تبع آن حاصل آمد، هنگامی مورد توجه استاد قرار گرفت كه بسیار دیر شده بود .در واقع زمانی فرگوسن به فكر تلافی برآمد كه تفكر خطرپذیر شاگرد سابقش بر احتیاط و خوش باوری او غلبه كرده بود.در همین راستا به یاد دارم كه چند سال پیش در یكی ازدیدارهای لیگ برتر، منچستریونایتد در دقایق آغارین با گل بسیار زیبای رایان گیگز دروازه حریف را گشود. هنوز نیمه به پایان نرسیده بود كه بازیكن ولزی یونایتد كه به غیر از گل، به ظاهر بازی خوبی نیز ارایه می كرد، به وسیله فرگوسن تعویض شد و یك هافبك دفاعی جای او را در میدان گرفت.حركت مرد اسكاتلندی با شگفتی همگان روبرو شد اما او در توجیه كار خود گفت، پس از به ثمر رسیدن گل، شرایط بازی به گونه ای شكل گرفت كه دیگر به بازیكن هجومی و تكنیكی مانند گیگز، نیازی نبود و باید فردی را به میدان می آوردم كه بیشتر به كارهای فیزیكی بپردازد.

منظور از ذكر مثال این بود كه نگرش و رفتار غریزی مربی، درست مانند توانایی های فكر و تجربی او باید و می تواند به گونه ای مثبت یا منفی، در خدمت تیم باشد.اینكه مربی ای چون ماگات، پس از یك نیمه با خواندن دست حریف تیم خود را یك پارچه هجومی به میدان می فرستد و به نتیجه ای مثبت نیز می رسد به عنوان یك اصل تغییرناپذیر نباید تلقی شود، چرا كه همین مربی در مواردی كه با چیدمان ناقص و گاه با نوعی لجبازی از پس حریفان برنیامده و تاوان تفكرات و رفتارهای نادرست و تردیدآمیز خود را هم دریافت كرده است.

در واقع یك مربی به عنوان یك انسان حتی در قالب فردی به نام فرگوسن، مورینیو، ماگات و كاپلو گاه در تصمیم گیری های خود دچار اشتباه می شوند و از مربیانی بسیار پایین تر از خود شكست می خورند.در مورد كاپلو گفتنی است با وجود دو فصل بسیار موفقی كه در یووه سپری كرد، دیدارهایی نیز وجود داشت كه به گونه ای نمایان به عنوان یك مرد لجباز و گاه مات و مبهوت مقابل ترفندهای حریف، بی دست و پا نشان می داد!به هرحال تفكرات و رفتارهای حرفه ای و انسانی مربی در كار امكانات و توانایی های بالقوه تیم، نتایج مثبت یا منفی گروهی را در پی خواهد داشت و در این رهگذر است كه در ارتباط با شرایط كنونی هامبورگ، اگرچه هر دو طرف قضیه، مقصر هستند اما رسم چنین است كه مربی باید قربانی شود!