دفاع احسان خواجه امیری از دروازه های دنیا

اجرای ترانه تیم ملی در جام جهانی برزیل توسط «احسان خواجه امیری» بازخوردهای مختلفی داشت برخی این ترانه را به باد انتقاد گرفتند و برخی هم از جمله علی کفاشیان ریاست فدراسیون, تمام قد از آن حمایت کردند

اجرای ترانه تیم ملی در جام جهانی برزیل توسط «احسان خواجه امیری» بازخوردهای مختلفی داشت. برخی این ترانه را به باد انتقاد گرفتند و برخی هم از جمله علی کفاشیان ریاست فدراسیون، تمام قد از آن حمایت کردند. می گویند احسان صدایی احساسی دارد و در محبوبیتش شکی نیست ولی ترانه جام جهانی صدایی «حماسی» می خواهد.

خواجه امیری در گفتگو با ما از ترانه اش دفاع کرد و معتقد است به هیچ عنوان نمی خواسته سرود بخواند. هدفش ساخت یک اثر ایرانی و البته بین المللی بوده و برای این کار سه ماه تلاش کرده است. البته به نظر می رسد منتقدان این اثر بیش از طرفدارانش باشد و ظاهرا خود احسان هم از این موضوع با خبر است؛ گپ کوتاهی با او زدیم...

پیشنهاد خواندن ترانه تیم ملی چه زمانی مطرح شد؟

- این قضیه مربوط به پاییز سال گذشته می شود که چند تماس از طرف فدراسیون فوتبال گرفته و پیشنهاد خواندن ترانه تیم ملی در جام جهانی مطرح شد. قبول یا رد این پیشنهاد چالش بزرگی برای من بود، برای همین تا چند ماه روی آن فکر کردم.

یعنی از نتیجه کار می ترسیدی؟

- ببینید، من خدا را شکر می کنم آن چیزی که باید از مردم به دست بیاورم را کسب کرده ام. همیشه شرمنده و مدیون لطف هموطنانم بودم. نمی خواستم با خواندن این کار به شهرت برسم یا هدف کسب درآمد نبود. این کار بسیار حساس و ظریفی بود که می توانست مثل شمشیر دو لبه باشد. من می دانستم موفقیت یا شکست این اثر بازخوردهای زیادی دارد و تبعات زیادی خواهد داشت.

دفاع احسان خواجه امیری از دروازه های دنیا

برای قبول این کار باد پدرتان هم مشورت کردید؟

- با پدرم که نه، ولی با برخی دوستان که اهل فن بودند و صاحبنظر، همفکری کردیم و در نهایت هم به این نتیجه رسیدیم که می توانم کار خوبی ارائه دهم.

خیلی ها بر این باورند شما برای خواندن این کار با فدراسیون «لابی» کرده اید؟

- بالاخره هر کسی نظر خودش را دارد ولی می خواهم سوالی بپرسم. اگر پیشنهاد خواندن ترانه تیم ملی به کسی ارائه شود، چه باید کند؟ مشخص است که با افتخار می پذیرد. من هم این فرصت را از دست ندادم ولی اینکه چطور در جمع بندی های خود به بنده رسیدند را بهتر است از عوامل فدراسیون فوتبال بپرسید.

انتقادی هم که به این اثر وارد است این بوده که خواندن چنین کاری یک صدای حماسی می خواهد ...

- از روز اولی که قرار شدن این کار را انجام دهم، اصرار داشتم عنوان «سرود» به این اثر اطلاق نشود. از همان ابتدا گفتم که من ترانه می خوانم نه سرود! خواندن یک ترانه پاپ هم اتمسفر خاص خودش را دارد و باید به فضای موسیقی به شکل ویژه توجه کرد.

شاید تصور منتقدان بر این است که باید این کار پرشورتر از این اجرا می شد!

- من هدفم این بود که در این اثر، فضای کاملا ایرانی حس شود و اِلمان هایی وجود داشته باشد که با فضای موسیقی کشورمان تطابق داشته باشد. ثانیا قصد من اجرای یک موسیقی پاپ ایرانی و اکتیو بود، نمی خواستم اکتیو بودن آن رنگ و بوی غربی داشته باشد.

اتفاقا برخی می گفتند برای اینکه یک اثر کاملا ایرانی و اصیل داشته باشیم، بهتر بود همایون شجریان این کار را بخواند.

- من با موسیقی سنتی مشکلی ندارم ولی می خواهم بدانم کدام کشور حاضر در جام جهانی ترانه اش را «اُپرا» یا «کلاسیک» می خواند که حالا ما بخواهیم کار سنتی ارائه دهیم. این کار فاکتور مهمی داشت و آن اینکه باید جنبه بین المللی هم داشت.

برای ساخت این ترانه چقدر زمان گذاشتید؟

- همانطور که گفتم هدفم از این کار کسب شهرت یا درآمد نبود. می خواستم کار خوبی ارائه دهم برای همین حدود سه ماه روی شعر، موسیقی و اجرای آن وقت گذاشتم. این اثر حاصل یک کار گروهی بود و دوستانی چون بهروز صفاریان، روزبه بمانی، فرشید حامی و همایون سفیدی مرا یاری دادند. بارها این کار دچار تغییر شد هم از لحاظ شعر و متن و هم ملودی و تنظیم تا به یک خروجی مطلوب برسیم.

حالا به نظرتان خروجی کار مطلوب شد؟

- نظر شما چیست؟

من تخصص موسیقی ندارم که بخواهم در موردش قضاوت کنم.

- به عنوان یک مخاطب...

خب چون به شما علاقه دارم همه کارهایتان را می پسندم حتی اگر بد بخوانید!

- دو پهلو پاسخ می دهید...

بهتر نبود هر خواننده ای یک اثر بسازد و ارائه دهد بعد بهترینش انتخاب شود.

- اتفاقا من هم خیلی موافق این موضوع بودم. ببینید همانطور که گفتم این کار بسیار حساسی است. باید کسی که این ترانه را می خواند بتواند عموم سلایق مختلف را راضی کند و این خیلی دشوار است.

البته برخی مثل رضا یزدانی و فرزاد فزین هم از کارتان حمایت کرده اند.

- آنها لطف دارند. بالاخره هر اثری هم موافق دارد و هم منتقد!

ولی به نظر می رسد منتقدان این کار بیشتر از موافقانش بود.

- خواندن ترانه تیم ملی جسارت می خواهد. باید فکر همه تبعات آن را داشته باشی. من در کارم حرفه ای هستم و خوب می دانم طرفداران موسیقی همیشه تعصبی برخورد می کنند، یا سیاه می بینند یا سفید!

نگفتید نظر خودتان در مورد کار چیست؟

- من تلاشم را کردم. سه ماه زحمت کشیدم که یک اثر اکتیو و با تحرک بسازم. با رنگ و بوی کاملا ایرانی؛ برای همین سراغ دستگاه ماهور رفتم. می خواستم کاری بسازم که اِلمان های موسیقی روز دنیا را هم داشته باشد و از کاری که انجام دادم رضایت دارم.

فکر می کنید مشخصه بارز این کار چیست؟

- اینکه در آن رنگ و بوی امید و احساس دیده می شود، امیدواری به آینده با تکیه بر اعتماد به نفس ایرانی... من پای این کار احساس زیادی خرج کردم. حتما مصاحبه را طوری انعکاس بدهید که همه مردم از این حس من مطلع شوند و بدانند من هم به عنوان یک ایرانی و یار دوازدهم تیم ملی کشورم، تلاشم را کردم.