فرصت هایی كه از دست رفت

دوومیدانی زیباترین, متنوع ترین و دل انگیزترین رشته ورزشی است مدال های بی شمار در المپیك و مسابقات جهانی بزرگترین رهاورد كشورها برای بالاتر ایستادن به وسیله دوومیدانی بدست می آمد

دوومیدانی زیباترین، متنوع ترین و دل انگیزترین رشته ورزشی است. مدال های بی شمار در المپیك و مسابقات جهانی بزرگترین رهاورد كشورها برای بالاتر ایستادن به وسیله دوومیدانی بدست می آمد. شور و هیجان دوهای سرعت، شوق پرش های طول و ارتفاع، نگاه بلندپروازی با نیزه، قدرت توانگری بدن در پرتاب ها و استقامت انسانی در دوهای سرعت. خاطره های زیبای این رشته پرخانواده هنوز در خاطره ها باقی است. مینیاتورهای حركت، یكصدم ثانیه فاصله و هماهنگی انسان ها در امدادها و در نهایت پرواز از فراز موانع كه تمثیلی است بر فائق آمدن انسان.

كشورما در این رشته خوش آمد. خوب پیش رفت در دوهای استقامت الگوی بزرگی چون باغبانباشی داریم. در پرتاب كشمیری ها را، در دوهای سرعت كریم آبادی و شاهخوره ها و در پرواز تیمور غیاثی را، از امروزیها صمیمی، حدادی، شاهرخی و... باید اینگونه باشیم دوومیدانی می رفت تا ساخته شود.

دوومیدانی در شرایط فعلی به دوران جدیدی گام گذاشته است. مسئولیت های مسئولین دوومیدانی و برنامه های حسین جلالی انعكاس خوبی در بین اقشار ورزشی (بخصوص دوومیدانی) ایجاد كرد. در سایه قرار داشتن دوومیدانی هرگز اجازه نمی داد تا برنامه های این ورزش پایه، در روند حقیقی خود قرار گیرد.

دوومیدانی ایران در این ۳ سال در مقایسه با سال های گذشته از تحرك بیشتری برخوردار بود. اعزام های متوالی كه جابه جایی ۱۵۰ ركود ملی بهانه ای شد تا عنوان گذشته «دوومیدانی كارنامه ای با معدل صفر » با عنوان «دوومیدانی با روزنه های امید» عوض شود.

دوومیدانی با روند معقولی در حال پیشرفت بود، اما حسین جلالی، رئیس مستعفی فدراسیون دوومیدانی، پس از بركناری به ایسنا رفت و بسیاری از مسایل پشت پرده و مشكلات موجود در دوومیدانی كشور را مطرح كرد.

پیش از من افراد زیادی همچون كفاشیان، نوریان و رحیمی كه همگی از افراد قدرتمندی در سیستم دولتی بودند، ریاست این فدراسیون را برعهده داشتند. در این میان كفاشیان با هفده سال حضور در این فدراسیون تلاش زیادی برای ارتقا انجام داده بود و تمام تفكرش رسیدن دوومیدانی ایران به یك جایگاه مطلوب بود. اما، او با توجه به مسئولیتی كه در بانك مركزی داشت، وقت كمتری برای فدراسیون داشت و همین امر باعث تاخیر در كارها شده بود و بازدهی لازم به وجود نیامده بود. در آن زمان دوومیدانی ایران جایگاه خوبی نداشت. در بازی های آسیایی بوسان تنها پرتاب عباس صمیمی ما را به تك مدال نقره رساند و دوندگانمان دوازدهم و سیزدهم شدند. در چنین شرایطی علیرغم پشتوانه سازی های خوب در رده جوانان، اما هنوز این استعدادها به ظهور نرسیده بود.

جلالی اینگونه گفته هایش را آغاز كرد و ادامه می دهد: با این وجود باید تدبیری می اندیشیدیم كه استعدادهای جوانمان در بزرگسالان نیز شكوفا شوند و در بخشی دیگر در پی پشتوانه سازی باشیم. برای تشكیل یك تیم خوب، مربیان خارجی جذب كردیم و در كنار آنها برای تقویت كادر فنی مربیان ایرانی نیز قرار دادیم. اردوها و تمرینات حرفه ای شد و از میان این جوانان، چهره های خوبی همچون حدادی، شاهرخی، عسگری، مهاجر، شجاعی، مرادی و عاكفیان نیز در بخش های مختلف مسابقات بزرگسالان درخشیدند. در كنار ارتقای پشتوانه های قبلی، تمركز جدی بر روی نوجوانان داشتیم. در این میان تیم جوانانی كه قرار است تا دو ماه آینده در مسابقات قهرمانی آسیا شركت كند، حاصل همین تمركز بر روی نونهالان و نوجوانان در سه سال گذشته بود. این برای نخستین بار است كه یك تیم كامل از ایران در مسابقات مختلف حضور می یابد. ما اكنون مدعی هستیم كه دیگر دوومیدانی تك چهره ای نیست و با پرورش این جوانان می توانیم در سطوح اول آسیا قرار بگیریم. در این تیم، حتی شانس كسب چند مدال جهانی نیز وجود دارد. این تیم را اكنون نشانه چه چیزی می توانیم بدانیم؟ به طور حتم من و همكارانم در طی چند سال گذشته تلاش زیادی برای این تیم كرده بودیم.

جلالی به شكسته شدن بیش از یكصد و پنجاه ركورد ملی اشاره كرد و گفت: زمانی كه به فدراسیون آمدم، ركوردهایی در لیست ركوردهای ملی بود كه از ۳۰ سال قبل باقی مانده بود. یعنی ما از ۳۰ سال قبل خود هم عقب تر بودیم. چه برسد به كسب مدال در آسیا و رقابت با كشورهایی كه به دلیل مدال زیاد این رشته میلیاردها دلار هزینه می كنند. چندی پیش در قطر فقط برای یك مسابقه حدود ۲ میلیون دلار هزینه كردند. در چنین شرایطی هدف اول كم كردن فاصله با خودمان و بعد با آسیا بود. با شكسته شدن بیش از یكصد و پنجاه ركورد ملی این فاصله ها برداشته شد. در حالی كه روز به روز فاصله آسیا و جهان كم و كمتر می شود، ما نیز خودمان را به سطح بالایی از آسیا رسانده ایم. اگر یك سال دیگر من در فدراسیون بودم، تحولات دیگری هم می دیدیم كه متأسفانه فرصت نبود.

در طی سال های گذشته جوانان زیادی در مسابقات آسیایی مدال كسب می كردند و چندی بعد دیگر خبری از آنها نبود. ده ها نفر از این نمونه ها را می توان یاد كرد. اما چرا اكثر جوانان در دوره ما موفق بودند. حدادی در این زمان قهرمان جوانان آسیا، جوانان جهان و بزرگسالان و ركورددار آسیا شد. مرادی، مهاجر شجاعی، عاكفیان و شاهرخی نیز همین طور و یا این كه اكنون تیمی را آماده كرده ایم كه به مراتب نسبت به دوره های قبلی بهتر شده است. این كارشناسان در این زمینه چه نظری دارند.

جلالی این چنین ادامه داد: اگر سه سال به عقب بازمی گشتیم، به هیچ وجه به فدراسیون نمی آمدم. ورزش ایران بسیار مسئله ساز است. به جای این كه اعضای یك خانواده به فكر حمایت و توسعه باشند، به دنبال شایعه پراكنی، تهمت و افترا بودند كه روز به روز هم گسترده تر می شوند. یك بار قدمی معاون سابق سازمان تربیت بدنی به من گفت كه بسیاری از افراد مسایلی را در مورد برخی دیگر بیان می كنند كه ما فكر می كنیم این افراد شیطان هستند، ولی در برخورد می بینیم كه همه آن حرف ها شایعه و كذب بوده است. البته آنهایی كه در اجرا هستند و دلشان برای ورزش می سوزد، به هیچ وجه فرصت چنین كارهایی را ندارند. در فدراسیون دوومیدانی هم این افراد آلوده، طرد شده و بیكار بودند كه هر روز سناریویی برای حاشیه سازی در این ورزش می نوشتند. یك روز قهرمانی كه خود را تمام شده می داند، شروع به جمع آوری امضا می كند و روز دیگر خبرهای كذب انتقال می دادند. به جای این كه در پی پیشبرد كار باشیم، هر روز باید به یك مقام مسئولی پاسخ این شایعات را می دادیم. هر روز نامه جدیدی از یك ارگان نظارتی می آمد. من به طور جدی از این همه بی حرمتی ها خسته شده بودم. همین فشارها باعث شد كه در فروردین نزد آقای علی آبادی رفتم و به صورت شفاهی خواستم از فدراسیون بروم. اما علی آبادی گفت كه با قدرت كار خود را پیگیری كن. روزی كه اعضای فدراسیون به من گفتند كه حكم جدید فدراسیون صادر شده، خواستم حداقل حرمتی كه باقی مانده حفظ شود و تصمیم به انتشار خبر استعفا گرفتم.

اكنون با صراحت و به جرات می گویم كه فدراسیون دوومیدانی هم از لحاظ مالی، هم از لحاظ فنی و هم از لحاظ شایعاتی كه در مورد مسایل اخلاقی مطرح می كردند، هیچ مشكلی نداشت و یك تیم كارشناس ویژه می توانند به راحتی این موضوع را بررسی كنند.

وی تصریح كرد: من فدراسیون را در شرایطی تحویل می دهم كه شانس صددرصد كسب ۳ مدال در بازی های آسیایی دوحه را دارد و حداقل چند مدال دیگر نیز شانس گرفتنش وجود دارد. سالی كه آمدیم كنفدراسیون دوومیدانی آسیا تنها یك دوومیدانی كار ما را برای حضور در مسابقات جایزه بزرگ قبول داشت، اما در سال جاری این تعداد به هفت نفر رسیده بود. از طرفی دیگر سال گذشته ۴۶ نمونه دوپینگ از دوومیدانی كاران گرفتند كه همگی آنها منفی بود و پاكترین فدراسیون از این لحاظ شناخته شدیم.

این مساله برای ما بسیار مهم بود. در كنار این ماجرا، بیش از ده مربی خارجی كه تنها برپایی اردوی آنها به میلیون ها تومان پول نیاز بود، به ایران آمدند و شاگردان خوبی تربیت كردند. وجود مربیان خارجی، علیرغم مشكلات زیاد، رقابتی بسیار خوب در بین مربیان داخلی ایجاد كرده بود. حتی سعی كردیم از لحاظ فرهنگی هم به جامعه دوومیدانی خدمت كنیم. در این راستا سال گذشته ۳۰ نفر از روسای هیأت را به زیارت مكه مكرمه فرستادیم كه هیچ گاه از ذهن ها فراموش نمی شود و تاكنون هیچ فدراسیونی این كار را نكرده است. در بهترین بخش نیز سعی در تخصصی كردن اردوها داشتیم كه نتایج بسیار خوبی داشت. در این شرایط دیگر ورزشكاران به صورت فله ای با یكدیگر تمرین نمی كردند و این مساله به بهبود ركوردها كمك شایانی كرد، نتیجه این كار را به صورت كارشناسی می توان بررسی كرد.

رئیس سابق فدراسیون دوومیدانی از آرزوهایی كه در فدراسیون دوومیدانی در پی تحقق آن بود، گفت: می خواستم سن ركوردها را پایین بیاورم. رضا انتظاری در ۳۰ سالگی ركورد ایران را ثبت كرده بود، اما در سال جاری یك جوان هجده ساله این ركورد را زد. با تمام این گفته ها، نگرانی اصلی جلالی، بازی های آسیایی دوحه است. امیدواریم این تغییرات تأثیر منفی نگذارد.