جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

کشتن درست


کشتن درست

گفتگو با کارگردان فیلم Righteous kill آخرین فیلم مشترک آل پاچینو و رابرت دنیرو

▪ نویسنده: راسل گرویتز

▪ کارگردان: جان اوِنت

▪ بازیگران: رابرت دونیرو، آل پاچینو، کورتیز جکسون(فیفتی سنت)، برایان دینهی

▪ خلاصه داستان فیلم

رابرت دونیرو(تورک) و آل پاچینو(روستر) در نقش دو کارآگاه کهنه کار پلیس نیویورک ظاهر می شوند. آنها بعد از سی سال کار ِ تحت فشار در پلیس نیویورک ، زمانی که دیگر باید برای بازنشستگی آماده شوند ، برای تحقیق در پرونده ی قتل یک پاانداز بدنام فراخوانده می شوند. پرونده ای که به نظر می آید مرتبط با پرونده ی قتلی باشد که آنها سالها پیش انجامش داده بودند.

مانند قتل پیشین مقتول یک مجرم است و همراه با یک شعر چهار خطی در توجیه علت مرگ یافت می شود. وقتی قتلهای بیشتری صورت می گیرند مشخص می شود که کاراگاهان به دنبال یک قاتل زنجیره ای هستند: کسی که به دنبال مجرمان گریخته از قانون به علت ضعف قانون است. ماموریت او انجام کاری است که پلیس ها به علت ضعف قوانین نمی توانند انجامش دهند: پاک کردن مجرمین از خیابانها.شباهت پرونده ی جدید با پرونده ی قدیمی پرسشی را برای کارآگاهان بوجود می آورد: آیا در پرونده ی پیشین آنها مجرم واقعی را روانه ی زندان کردند؟

کشتن درست به کارگردانی جان اونت و فیلمنامه ی راسل گرویتز(نویسنده ی نفوذی) داستان دو پلیس به دنبال یک قاتل متعصب است. فیلم با بودجه ی ۶۰ میلیون دلاری به عنوان یک فیلم مستقل ساخته شده است و فیلمبرداری آن از سپتامبر ۲۰۰۷ در نیویورک آغاز شد.

فیلمنامه در اصل برای یک پلیس مسن و یک پلیس جوان نوشته شده بود، اما رابرت دنیرو که نخستین بازیگری بود که قراردادش را برای این فیلم بست، پس از خواندن فیلمنامه آل پاچینو را برای نقش دیگر پیشنهاد کرد. پاچینو از فیلمنامه خوشش آمد و گفت که با کآرآگاه دردسر دار فیلم احساس نزدیکی می کند: « بازنشستگی در خون من نیست، شاید اون هم می خواهد که بر سر کارش بمیرد، یک جورایی مثل یک بازیگر»

دنیرو گفته است که همیشه آرزو می کرده که در نقشی چنین طولانی در کنار آل پاچینو بازی می کرده است و می افزاید:اما گفتنش آسان تر از انجامش است.

● پنج سوال از جان اونت، کارگردان فیلم

▪ چی شد که به این پروژه ملحق شدی و آیا از اول آل پاچینو و رابرت دنیرو را برای نقش‌های اصلی در نظر داشتی؟

ـ فیمنامه‌ی راسل گرویتز به دستم رسید و به من گفته شد که رابرتدنیرو به آن علاقمند است. فیلمنامه را خواندم. با باب(رابرت دونیرو) دیدار کردم و هفته‌ی بعد از آن یک جلسه‌ی فیلمنامه‌خوانی در نیویورک داشتیم. بعد از آن جلسه فیلمنامه‌خوانی هردویمان توافق کردیم که فیلم را بسازیم. ما درباره‌ی انتخاب بازیگران صحبت کردیم.

من از باب پرسیدم که بهترین انتخابش برای نقش روستر کیه و او گفت آل. من گفتم عالی خواهد شد و تنها یک تماس تلفنی ساده برای من بود. به آل تلفن زدم، او روز بعد فیلمنامه را خواند ، ما با هم ملاقات کردیم و در یک هفته قرار گذاشتیم که آل مقابل باب بازی کند.

▪ کار با پاچینو و دنیرو چگونه بود؟

ـ یک تجربه. دیدن هردوی آنها در مقابل دوربین توصیف‌ناپذیر است. آنها با هم دوستند. آنها با خودشان یک گذشته را می‌آورند. وقتی کارشان را می‌بینی احساس می‌کنی همان شخصیتی هستند که دارند بازی می‌کنند و همیشه هم همین شخصیت‌ها بوده‌اند. غیر قابل تفکیک‌اند.

▪ ایجاد توازن در تقسیم زمان داستان فیلم میان این دو بازیگر اصلی/ فوق ستاره فیلم چقدر مشکل بود؟

ـ فیلمنامه‌ی راسل کتاب مقدس فیلم بود. اونها وقتی فیلمنامه را خواندند می‌دانستند که فیلم چگونه است. فیلم به روال معمولی ساخته شد و ما بازنویسی‌های معمول را در حین ساخت انجام دادیم. اما به ایجاد توازن فکر نمی‌کردیم. در مقابل چیزی که من را تحت تاثیر گذاشت رابطه و گذشت آنها در برابر یکدیگر بود( و در مقابل من هم)

▪ دو بازیگر اصلی‌ات چه تمرینات نظامی(افسری) و یا آموزشی برای رسیدن به نقششان باید انجام می‌دادند؟

ـ ما سر صحنه و زمان فیلمبرداری یک کارآگاه داشتیم که در زمان تمرینات نیز حاضر بود. باب و آل هر دو خیلی وسواس داشتند که هر راهنمایی تکنیکی‌ای را که در طول فیلمبرداری به آنها داده می‌شود دنبال کنند. همچنین ما قبل از آغاز فیلمبرداری تیر‌اندازی با اسلحه‌های واقعی با حضور کارشناسان ویژه در لس‌آنجلس و نیویورک داشتیم. برای اینکه بدانید آنها چه تحقیقات دیگری کردند باید از خود باب و آل بپرسید تا پاسخ دهند.

▪ چقدردنیرو و پاچینو به فیلمنامه‌ی اصلی وفادار ماندند؟ آیا با هم بداهه‌سازی هم کردند؟

ـ هردوی آنها خیلی به فیلمنامه وفادار بودند.بیشتر تغییرات در فیلمنامه در پیش از فیلمبرداری رخ داد. آنها چیزهایی اضافه کردند که بیشتر آن فیلمبرداری و در فیلم استفاده شده است. آنها در بعضی صحنه‌ها بداهه‌سازی کردند اما در بیشتر مواقع همان چیزی را که نوشته شده بود اجرا کردند.

مجتبا یوسفی پور



همچنین مشاهده کنید