آنچلوتی و انتقام به سبك ایتالیایی

توازن و تعادل كلماتی هستند كه كارلو آنچلوتی از آنها خوشش می آید تعادل در میدان, خارج از آن و حتی در قضاوت ها در حقیقت این یك هدف است و مطمئناً روشی برای زندگی كردن

این كلمات جادویی به او كمك می كند تا زیباترین لحظات روسونری ها را توضیح دهد و حتی در مورد موفقیت تیم های ایتالیایی در لیگ قهرمانان اروپا حرف بزند. از میدان شروع كنیم، برای اینكه آنچلوتی یك مرد عمل است و بهترین حرف ها و بحث ها به عملكرد داخل زمین برمی گردد. در ابتدای فصل میلان دچار لكنت شده بود و آنچلوتی با اطمینان از آن صحبت می كرد: این «طبیعی است.» كارش را ادامه می داد. اما به برخوردهای روبه رو چندان خوشبین نبود و چند دفعه در برابر انتقادات، او هم نارضایتی و ناراحتی اش را ابراز كرد. «چرا باید همیشه از این چیزها حرف بزنیم؟ هیچ مشكلی نیست و خودتان را نگران نكنید: خیلی زود شما تیم ما را خواهید دید.» به او یادآور می شدند كه میلان روی ضربات ایستگاهی به راحتی گل می خورد، به سختی بازی را به پایان می برد و موقعیت های فراوانی را برای حریفان به وجود می آورد. او سرش را تكان می داد و توضیح می داد: «فقط به كمی تعادل بین خطوط سه گانه احتیاج داریم. فقط كافی است كه آن را پیدا كنیم و همه چیز عوض می شود.» دو بازی او مقابل منچستریونایتد نشانه های این تعادل هستند. دو بازی مقابل انگلیسی ها فقط برای چشم ها و مغزهای بی تجربه نامطمئن جلوه می كردند. این یك حقیقت است كه گل میلان در اولدترافورد فقط در پایان به دست آمد و در بازی برگشت هم قبل از گل این موقعیت برای رایان گیگز به وجود آمد. اما واقعیت این است كه میلان به دلخواه و خواست خودش شیاطین سرخ را به حركت وامی داشت و اینكه در هیچ لحظه ای آنها كار خاصی انجام ندادند و تفاوتی هم بین بازی رفت و برگشت وجود نداشت. همه چیز به طور دقیق به برتری تكنیكی و تاكتیكی میلان ربط داشت. آنچلوتی به خوبی تمام میدان را پوشانده بود و منچستر فضایی را پیدا نمی كرد| در دفاع، خط میانی و حمله همه با هم حركت می كردند و وقتی كه میلان این طور بازی می كند، فرصت كمتری برای حریف باقی می ماند.

«رشد و بهبود تیمی به تعادل برمی گردد كه در تمام بازی ها و حركت هایمان به چشم می آید. همه با هم حمله می كنیم و با هم دفاع می كنیم. بدین صورت می توانیم كارایی خودمان را هر لحظه بالاتر ببریم.» در حقیقت آنچلوتی از تعادل در زمین حرف می زند. اما او به این موضوع هم اشاره می كند كه اگر تعادل بیرون زمین وجود نداشت به دست آوردن چنین نتیجه ای سخت بود و تحت همین شرایط آنچلوتی شاهكار خود را در سخت ترین هفته سال به پایان رساند.

برای اینكه وقتی اوضاع به سمت دلخواه پیش نرود، حتی در گروه آرامی مثل میلان هم می تواند مسائلی به وجود بیاید؛ شاید به این دلیل كه یك نفر فداكاری نمی كند یا فقط به نمایش شخصی خود فكر می كند و به تیم توجه ندارد. آنچلوتی به خوبی توانسته است همه چیز را كنترل كند و از همه توانایی های تیمی استفاده لازم را ببرد.

دوراسو یك نمونه بارز است: به نظر می رسید كه تبدیل به یك مسئله رازآلود شده اما وقتی كه به فرم ایده آل رسید، بازی كرد و بیشترین كارایی را از خود نشان داد. آمبروزینی یك مثال دیگر است. خیلی كم بازی می كند، لیاقت بیشتری دارد اما اهمیت نقش خود را به خوبی فهمیده و برای مربی اش بازی می كند. آنچلوتی حتی در قضاوت هایش هم تعادل را رعایت می كند. او اعتقاد داشت كه یووه می تواند رئال را شكست دهد و همین طور هم شد: «روزهای مهمی برای فوتبال ایتالیا بودند. مقابل حریفان بزرگ و باكلاس میلان و یووه عالی بودند و از تمام موقعیت های به وجود آمده استفاده كردند. این بازی ها به ما درس می دهند كه نام ها كافی نیستند و اینكه بدون توجه، سازماندهی و توازن نمی توان نتایج بزرگ گرفت. ما و یوونتوس با هوش و درایت خوب بازی كردیم و همه چیز را در دست داشتیم. گاهی اوقات هم باید مراقب قضاوت هایمان باشیم برای اینكه شاید خیلی تیم های خارجی را بزرگ می دانیم و قدرت فوتبال ایتالیایی را ناچیز می شماریم.»

بعد از بازی اینتر مقابل پورتو و قرعه كشی مرحله یك چهارم نهایی معلوم می شود كه تیم های ایتالیایی در چه شرایطی قرار می گیرند. بدین صورت، بین آنچلوتی و آرزوی دوباره قهرمان شدن دو حریف خاص هم وجود خواهند داشت: «بین ایتالیایی ها جنگ عجیبی خواهد بود كه دو دفعه با آن مواجه شدیم. اما آنچه كه در پایان حساب می شود، پیروز شدن است و دوباره یادآور می شوم كه لیگ قهرمانان اروپا شرایط متفاوتی دارد و هیجان بزرگ تری را به وجود می آورد. به رغم شرایط اینتر، باز هم یادآور می شوم كه نمی توان هیچ تیمی را كم ارزش دانست و این واضح است كه دوئل با یوونتوس از ایتالیا تا اروپا ادامه خواهد داشت. این رقابتی هیجان انگیز، ملموس و نزدیك است.»

مقابله ای هیجان انگیز و همراه با تعادل. «راز بهترین لحظات میلان همین تعادل است. ما همه با هم حمله می كنیم كه پیروز شویم و همه دفاع می كنیم تا گل نخوریم.»

او در مورد آخرین پیروزی اش مقابل منچستر هم از تعادل حرف می زند: «نیمه اول كاملاً متعادل بود. منچستریونایتد برتری نسبی نداشت و ما هم به دنبال این نبودیم كه زیاد بدویم و خطر كنیم.» نیمه دوم بهتر شدیم و از فضاهای به دست آمده استفاده كردیم. بازی زیبایی بود و می توانستیم بیشتر از این تاثیرگذار باشیم اما به خوبی بازی را مدیریت كردیم و مثل بازی رفت همه چیز را تحت كنترل داشتیم. البته می دانستیم كه این بازی می تواند تفاوت های محسوسی نسبت به بازی رفت داشته باشد و به همین دلیل به دقت میانه میدان را حفظ كردیم و فضای حركتی آنها را محدود كردیم. تقریباً خوب عمل كردیم و فقط یك موقعیت گیگز به تیر دروازه برخورد كرد. منچستریونایتد به دنبال رفتاری متفاوت بود. وقتی چند مهاجم در میدان می گذاری، مسلماً مشكلاتی باقی خواهد ماند و فقط كین و اسكولز در میانه میدان ماندند. از پائولو خواستم كه از نظر فیزیكی فداكاری كند. كاپیتان بزرگ ما ضرورت های بازی را به خوبی درك می كند و با همان روح فداكاری اش از چپ تا راست حركت می كرد. این تعادل در تمام بازیكنان من وجود داشت.» او انتقام یك شكست را از منچستریونایتد گرفته است، آن هم با شیوه، خودش: تعادل و توازن. او قبل از بازی های دور رفت پیش بینی كرده بود: «نام تیم قهرمان با «م» شروع می شود اما حرف دوم را به شما نمی گویم چون شناختن تیم برایتان آسان می شود.» امروز رئال از شهر مادرید حذف شده است، موناكو خداحافظی كرد و فقط مونیخ و بایرن مانده اند و آ نچه كه همه محتمل تر می دانند قهرمانی میلان است فقط باید تا روز قرعه كشی منتظر ماند.