چند خطی برای گریه كردن و اشك ریختن

استقلال فصل قبل از یادمان نرفته از همان لحظه ای كه تیم قهرمان شد, بدبختی های استقلال هم شروع شد همه استعفا دادند, همه كنار رفتند, همه خسته شدند و به استراحت احتیاج داشتند هیچ كدام هم از باشگاه نرفتند

بد روزگاری شده. قاعده بازی را همه یاد گرفته اند. دیگر كسی نیست كه آماتور باشد، بخواهد یاد بگیرد، ذوق شاگردی داشته باشد، هنوزراه و چاه را بلد نباشد، هنوز عكسش چاپ نشده باشد و طعم شیرین شهرت زیر زبانش مزه نكرده بود.

روزگار عوض شده. حالا همه می خواهند برای خودشان كار كنند، كسی به كار تیمی اهمیت نمی دهد. «تیم ورك» كیلویی چند است برادر؟! بازی تكروی را بچسب كه بیشتر مزه می دهد.

استقلال روی هواست. مدیرعامل ندارد، هیأت مدیره هم ندارد، سرپرست و سخنگو ندارد، از كل تشكیلات قبلی تیم تنها سرمربی و كادر فنی مانده و روابط عمومی!

همین و بس!منتظریم كه هیأت مدیره انتخاب شود بلكه یكی از اعضای هیأت مدیره از روابطش استفاده كند و سفری به عنوان پاداش برای قهرمانی تیم در نظر بگیرد. تا بازیكان روحیه بگیرند.منتظریم كه مدیر عامل انتخاب شود و خیال همه را از بابت بعد از قهرمانی مشخص كند كه خیال سرمربی تیم راحت باشد كه اگر تیم را قهرمان كرد، نباید فصل بعد تیم قهرمان را تحویل فلان پیشكسوت قدیمی بدهد كه بازیكنانی كه فكر می كنند فصل بعد نیستند، در این چند هفته تیم را از قهرمانی دور نكنند!

منتظریم كه تیم سرپرست داشته باشد كه كنار تیم باشد. هتل رزرو كند، زمین تمرین كرایه كند، برگه تعویض دست داور چهارم بدهد و دیگر كارهایی كه معمولاً سرپرست انجام می دهد.منتظریم استقلال برای فصل بعد برنامه ریزی كند. ناسلامتی استقلال صدرنشین لیگ است. دارد قهرمان هم می شود. باید از الان یك برنامه ای پشت كار باشد، باید یك گروهی باشند كه به جشن قهرمانی فكر كنند. به فكر بعد از قهرمانی باشند، به فكر فصل آینده باشند. حداقل به فكر كرایه یك اسب باشند كه آقایان اسب سوار در مراسم قهرمانی دور و بر تیم رژه بروند و مایه خنده دیگران شوند!ما منتظریم اما خبری نیست. تیم دارد قهرمان می شود و قرار نیست كه این نفراتی كه گفتیم، به باشگاه اضافه شوند! انگار خانه خاله است.

خیلی ها می پرسند مشكل كار كجاست؟! چرا قرار نیست مشكل استقلال برطرف شود؟! چرا قرار نیست اعضای هیأت مدیره،مدیرعامل و سرپرست تیم مشخص شوند؟! مگر بد است كه تیم سر و سامان داشته باشد؟ خدمت این عزیزان دل عرض می كنیم كه دوستان! هیچ مشكلی نیست كه نفرات دور و بری تیم مشخص شوند. مشكل اینجاست كه هنوز مشخص نیست كه تیم قهرمان می شود یا نه! به نظر شما افت كلاس ندارد كه آدم ۳ هفته مانده به پایان، تیم صدر جدول را تحویل بگیرد و بعد در پایان مسابقات تیم دوم شود؟! به نظر شما بعداً برای آدم حرف درنمی آورند كه فلانی نتوانست ۳ هفته دست نگه دارد و تیم را خراب نكند؟!

تازه این قضیه ای كه گفتیم، فقط بخش كوچكی از قضیه است. قضیه دوم این است كه به لطف ایزد منان تعداد نفراتی كه تمایل دارند كنار تیم قهرمان عكس یادگاری بگیرند، كم نیست! طفلكی ها را كسی هم نمی شناسد به همین خاطر هم عجله دارند كه بیایند و هر چه سریعتر عكس یادگاری را بگیرند و در محلشان پخش كنند كه «چه نشسته اید كه ما هم برای خودمان بچه معروفیم!»

همه هم ادعای قهرمانی و پهلوانی دارند، ول كن هم نیستند آخر! هنوز كه هنوز است مدیر قبلی دارد پیغام پسغام می فرستد كه برای خدمت آماده است! در میان این آشفته بازار، خود سازمان هم به فكر افتاده است! خود جناب رییس هم بدشان نمی آید كه كنار تیم ها عكس بگیرند. شام قهرمانی را هم كه همین چند شب پیش تناول فرمودند. حالا بگذریم كه به بازیكنان وعده پول و پاداش و قسط های عقب افتاده را داده بودند اما به محض اینكه جناب رییس شامش را میل كرد و آقای عكاس باشی اشاره كرد كه عكس ها را گرفته، آقای رییس غزل خداحافظی را خواندند و بدون پول مراسم را ترك كردند تابازیكنان در خماری پاداش ها بمانند! پاداش كدام است برادر؟! آقا عكس ها را گرفت و رفت ... شامت را بخور و زود بخواب كه فردا تمرین داریم.

یكی دو هفته دیگر صبر كنید. اگر استقلال اهواز هم مثل سایپا و سپاهان كم آورد و از كورس خارج شد، آقایان آماده به خدمت خودشان را می كشند كه هر چه سریعتر یك مصاحبه داغ كنند و بیایند وسط گود مدیریتی و به اصطلاح «تیم را در دست بگیرند»!اما اگر فیروز مثل همیشه سماجت كرد و تا آخر راه آمد و كورس را گرو نگه داشت آنوقت است كه تیم، بدون تشكیلات قهرمان می شود و آقای رییس یك نسخه از عكس های مراسم شام را در جلسه هیأت دولت رو می كند كه «ما اینیم! شام می خوریم و تیم را قهرمان می كنیم»!

باید فاتحه خواند بر مدیریت ورزشی كشور. باید اشك ریخت برای فوتبال حرفه ای. در فوتبالی كه استقلال در ۸ ماه مسابقات ۳ ماه مدیر عامل داشته و در بقیه اوقات بدون هیأت مدیره و مدیر عامل و سرپرست، قهرمان مسابقات هم شده، باید حلوا پخش كرد.

حلوای مدیریت ورزشی كه بود و نبودش یكی است و وقتی نباشد تیم ها راحت تر قهرمان می شوند!باید فاتحه خواند برای مدیریتی كه تمام دركش از ورزش عكس گرفتن كنار بازیكنانی باشد كه حتی اسمشان را هم نمی داند! باید گریه كرد برای فوتبالی كه سرنوشتش را به امثال چنین مدیر!!هایی سپرده! گریه كن برادر! اشك بریز! تیمت قهرمان می شود و دوباره به آسیا برمی گردد و ۳ ماه بعد دوباره لیست ها را دیر می فرستند. شاید هم این بار فهرست اسامی را با این منطق كه كار از محكم كاری عیب نمی كند، اشتباهی به آدرس فیفا بفرستند! گریه كن برادر ! در این فوتبال بدون گریه امورات آدم نمی گذرد. ما را با خنده چكار؟!

استقلال فصل قبل از یادمان نرفته. از همان لحظه ای كه تیم قهرمان شد، بدبختی های استقلال هم شروع شد. همه استعفا دادند، همه كنار رفتند، همه خسته شدند و به استراحت احتیاج داشتند. هیچ كدام هم از باشگاه نرفتند.

همه شان برگشتند كنار تیم و دوباره خدمت كردند. منتهی ۳ ماه دیرتر! وقتی كه همه بازیكنان خوب در دست تیم های رقیب بود و پرسپولیس مشغول امضای قرارداد با ستاره های آبی پوش!

حالا هم تیم قهرمان می شود و ماجرا از نو آغاز می گردد. دردسرهای انتخاب هیأت مدیره و مدیر عامل حداقل چند هفته ای وقت تلف می كند. تا بعدش هم خدا بزرگ است. بالاخره یك راهی برای درب و داغان كردن تیم پیدا می كنند! شما هم كه طرفدار استقلال هستید، خیلی روی قضیه آسیایی شدن تیم كری نخوانید. این بار قرار شده لیست اسامی را با كبوتر نامه بر بفرستند. خیالتان راحت!