مرگبارترین زلزله تاریخ چین زلزله و موجودات فرازمینی

تجربه NDE در بازماندگان زلزله تنگشان در چین

جولای سال 1976 در ساعت 4 صبح در نزدیک دهکده ای به نام «تنگشان» (Tang Shan) در شمال چین زلزله ویرانگری با قدرت 7.8 ریشتر رخ داد که 240 هزار نفر قربانی و 160 هزار نفر زخمی به جای گذاشت و یکی از مرگبارترین زلزله های تاریخ چین به حساب می آید.

در سال 1986 دکتر فنگ زای اینگ (ّFeng Zhi-ying) سرپرست بخش روانپزشکی در بیمارستان اندینگ (Anding) چین به همراه تیم خود با 81 نفر از بازماندگان زلزله سال 1976 مصاحبه کرد. بیشتر بازماندگان در هنگام زلزله مورد اصابت آوار قرار گرفته یا زیر خرابه ها مدفون شده بودند. متن زیر خلاصه ای از نتایج این تحقیقات است.

بیش از نصف افراد مصاحبه شده به یاد می آورند در حالی که زیر آوار مدفون بودند هیچ احساس ترسی نداشتند، فکر و ذهنشان شفاف بوده، احساس آرامش و راحتی عمیقی می کردند و هیچ احساس نگرانی و اضطرابی نداشتند. با وجود فاجعه ویران گری که رخ داده بود، بعضی از افراد احساس خلسه و شعف و نشاط می کردند. آنها گزارش داده اند که تصاویر ذهنی سریعی که مانند یک فیلم برایشان به نمایش در می آمد خاطرات خوش و لذت بخش زندگی شان را به آنها نشان می داده است، مانند خاطرات خوش کودکی، خاطره ازدواج، ارتقاء شغلی، خاطره دریافت جایزه، و غیره. آنها پدیده تجربه مرور زندگی را توصیف کرده اند.

یک زن به نام خانم لو که در هنگام زلزله 23 ساله بود از ناحیه ستون فقرات مورد اصابت آوار قرار گرفته و زیر آن مدفون شده بود. در اثر این اتفاق او برای بقیه عمر از دو پا فلج شده بود. او می گوید: «ضمیر و ادراک من کاملاً شفاف و روشن بود. بعضی از خاطرات خوش برای من مانند فانوسی چرخان نمایش داده می شد. من صحنه هایی از بازی کردن با دوستان کودکیم را می دیدم، صحنه قرارهایم با دوست پسرم، و صحنه ترفیع گرفتن در شغلم».

جالب است که حدود نصف این افراد می گویند که جدایی ضمیر یا روح خود را از بدنشان تجربه کردند که با این احساس همراه بوده که «خود» آنها بدن فیزیکی شان را ترک کرده است. آنها تاکید می کنند که ضمیر و ادراک آنها به جای سکنی در مغزشان، در خارج از بدنشان و در بعدی متفاوت وجود داشت. به علاوه، آنها این احساس را داشته اند که کالبد آنها (به خودی خود) فاقد حیات و توانائی فکر کردن است. حتی بعضی از آنها گزارش داده اند که میان هوا شناور بوده یا از نزدیک ارتفاع سقف به بدنشان در پایین نگاه می کردند. ضمیر یا روح برخی از آنها گاهی بارها وارد بدنشان شده و از آن خارج شده بوده و بعضی دیگر نیز نوعی ارتباط و اتصال بین روح و کالبدشاان را مشاهده کرده اند. آنها گفته اند که در مقایسه با کالبد فیزیکی، روح آنها بسیار سبک تر حس می شده ولی از نظر قد و ظاهر سنی مانند کالبدشان به نظر می رسیده است. بعضی از آنها گفته اند که با اینکه در دنیا نوعی معلولیت مانند کوری یا کری داشته یا فاقد دست یا پا بوده اند، روح آنها کاملاً نرمال و بدون نقص بوده است. یکی از تجربه گران می گوید: «من متوجه شدم که دو «خود» وجود داشت. یکی خودی که مانند یک پوسته خالی روی زمین افتاده بود، و خود دیگری که مانند هوا بدون وزن بود و به راحتی در هوا و فضا شناور می ماند.»

تقریباً یک سوم تجربه گران عبور از نوعی تونل یا چیزی مانند آن را گزارش داده اند. برای برخی این همراه نوعی صدا و نویز یا نوعی احساس کشیده شدن یا فشار داده شدن بوده است. آنها گفته اند که نوری در انتهای این تونل نمایان گشته بود که آنها به طرف آن کشیده می شدند. یکی از این افراد می گوید: «این قسمت تجربه من شامل عبور از یک تونل بود، در حالی که به نوری در انتهای تونل نزدیک می شدم. در حالی که من در تنهایی بسر می بردم، باد شدیدی با خود ماسه به همراه می آورد. من با خود فکر کردم که به کجا بروم؟ در حالی که در فکر بودم که کجا بروم یک حفره تاریک و سیاه در پیش روی من پدیدار شد. من از آن احساس ترسی نمی کردم و وارد آن حفره شدم. درون غار قطرات آب از همه جا می چکید و پخش می شد. من مسافت بی انتهایی راه رفتم تا جایی که نوری را از دور دیدم. من به سرعت به طرف آن دویدم تا به نوری که مانند آفتاب روز بود رسیدم.»

حدود یک چهارم افرادی که در این تحقیق شرکت کردند موجوداتی معنوی یا غیربشری را در تجربه خود رویت کرده اند. بیشتر آنها دوستان یا بستگان درگذشته بودند که بعد از مرگشان در دنیا حیات آنها در این بعد همچنان ادامه یافته بود.این افراد می توانستند کسانی باشند که تجربه گر در زندگی دنیا آنها را می شناخته یا اینکه کاملاً غریبه باشند.

برخی تجربه گران این ارواح را موجوداتی درخشان توصیف کردند و بعضی نیز از ملاقات با شخصیت یا اسطوره های مذهبی سخن گفته اند.

یکی از بازمانگان به نام آقای لی، به یاد می آورد که «من به طور کامل از کالبدم جدا شده بودم. (در حالت روح) پاها و اعضاء و جوارح پایین ترم ناپدید شده بودند. سپس من با سرعتی بسیار زیاد در یک گودی و دره تاریک و عمیق فرو افتادم در حالی که با تاریکی و سیاهی محاصره شده بودم. نویزی به گوشم می رسید که علت آن را نمی دانستم و ذهنم را گیج کرده بود. من آن را برای نیم ساعت متناوبا می شنیدم. سپس زندگی من به طور خلاصه برایم مرور شد. اتفاقات (زندگیم) مانند جریانی از ادراک به ضمیرم جاری می شد، ولی با این حال این فرایند تحت کنترل مغزم نبود».

یک بازمانده دیگر به نام آقای ونگ می گوید «من به طور مبهمی به یاد دارم که در بعدی دیگر بودم. یک مرد را دیدم که لباس ردا مانند بلندی به تن داشت و به آرامی به طرف من آمد. با اینکه او جلوی من بود، من او را تار می دیدم و نمی توانستم به خوبی تشخیص دهم. او من را با خود به یک حفره تاریک و بی انتها برد. تاریکی آنجا کاملاً سیاه بود و من چاره ای جز اینکه به دنبال او بروم نداشتم. بعد از اینکه از این تاریکی خارج شدیم، من خود را در یک قصر طلائی و پر زرق و برق در زیر زمین یافتم.»

در خلاصه این تحقیق حدود 40 پدیده مختلف که توسط این افراد تجربه شده شمرده شده است، از قبیل مرور زندگی، جدایی ضمیر از بدن، احساس بی وزنی، احساس بی تفاوتی و غریبه گی نسبت به کالبد فیزیکی، احساساتی غیر عادی و فراطبیعی، نابود شدن زمین، یکی شدن با تمامی هستی، و متوقف شدن زمان.

این تحقیق یکی از بزرگترین تعداد افراد تجربه گر را در یک زمان در بین تحقیقات NDE در بر می گیرد. از میان این 81 نفر، 47 نفر بعد از این اتفاق دچار دگرگونی شخصیت شده و به افرادی نرم و ملایم تر تبدیل گشتند. آنها دیگر کمتر سعی در کنترل دیگران و یا قضاوت در مورد دیگران می کردند. این افراد بعد از دیدار با موجوداتی معنوی و غیر زمینی بیشتر به افرادی امیدوار و مثبت تبدیل شده و از سخت گیری آنها کاسته شده بود. حتی 10 تا 20 سال بعد، بیشتر این افراد تجربه نزدیک به مرگ خود را به خوبی به یاد می آوردند، گویی همین دیروز برایشان اتفاق افتاده است.

منبع : neardeath.org/tangshan_earthquake