فدراسیون برای بزرگترهای هر رشته

یزدانی خرم خود را مدیر اهل ریسك می نامد او خود در طول مصاحبه اذعان داشت در رشته ای وارد شده است كه مرز دوستی ها و دشمنی ها چندان شفاف نیست, اما او آمده است به عنوان یك ریش سفید باتجربه و سن و سال دار, پیشكسوتان را گردهم آورد تا كشتی را دوباره احیا كنند

یزدانی خرم خود را مدیر اهل ریسك می نامد .او خود در طول مصاحبه اذعان داشت در رشته ای وارد شده است كه مرز دوستی ها و دشمنی ها چندان شفاف نیست، اما او آمده است به عنوان یك ریش سفید باتجربه و سن و سال دار، پیشكسوتان را گردهم آورد تا كشتی را دوباره احیا كنند.كارها را به فنی ها و كاركشته ها سپرده و خانه كشتی را به كشتی گیرها سپرده است. بسیار به تجربیات پیشكسوتان ارج می نهد و این جمله را مؤید گفتار خود ذكر می كند: پیر در خشت بیند و جوان در آینه!

‌‌‌▪▪گفت وگو با محمدرضا یزدانی خرم

● در دوران كودكی و نوجوانی چه نوع ورزش هایی را تمرین می كردید؟

- من در بسیاری از رشته ها از جمله والیبال بازی می كردم. در زمین های اطراف سه راه آذری، پادگان جی كه همه آنجا بیابان بود از صبح تا عصر والیبال بازی می كردیم و حتی ناهار هم نمی خوردیم. همین طور فوتبال در محله ما خیلی رونق داشت و فوتبال هم بازی می كردم.اما من در رشته والیبال در دوران دبیرستان همكلاس مرحوم مهراب شاهرخی، آقای امینی خواه، غلام وطن خواه بودم و در مقطع دبیرستان در رشته كشتی هم در باشگاه دخانیات به تشویق معلم ورزشم ۲ سال كشتی گرفتم و در آنجا شاگرد مرحوم سلطانی نژاد بودم كه از قهرمانان خوب این رشته بودند.در دو و میدانی و ژیمناستیك هم در همان باشگاه دخانیات یكی، دو سال فعال بودم و در دوچرخه سواری هم در این باشگاه دوچرخه سواری جاده كار می كردم.البته در آن زمان من هیچ گاه به بُعد قهرمانی فكر نمی كردم و ورزش را فقط برای سلامتی كار می كردم؛ دلیل آن هم موقعیت خانوادگی من بود كه جوّ مذهبی خانه اجازه این نوع فعالیت ها را به من نمی داد تا به باشگاه بروم و لذا من مخفیانه به باشگاه می رفتم.به هر حال با الفبای رشته های ورزشی كاملاً آشنایی داشتم و اما وقتی وارد بازار كار شدم و كم كم سمت گرفتم، سعی كردم با رشته های ورزشی كه آشنا بودم در آن مكان ها این رشته ها را گسترش دهم. در چند جایی كه كار كرده ام، برخی رشته های ورزش آنها را به بعد قهرمانی رساندم.

● در كجاها این فعالیت ها را رونق دادید؟

- اولین جایی كه به طور رسمی مشغول شدم شركت جنرال موتورز یا شركت جیپ سابق بود. آنجا حدود ۳۰ سال سابقه كار دارم و حدود ۲۰ سال پیش بود كه به مدت ۳ سال به سمت مدیرعاملی همان جا مشغول شدم، رشته های والیبال، دو و میدانی و فوتبال را در بخش ورزش كارگری گسترش دادم. البته همكاران بسیار خوبی برای این كار سخت داشتم؛ سخت به این دلیل كه اوایل انقلاب بود و به ورزش زیاد بها داده نمی شد؛ به ویژه در محیط های كارگری كه تشنجات سیاسی هم زیاد بود، اما در آن دوران تیم های خوبی بالا آمدند.بعد به دخانیات آمدم و ۵ سال در آنجا بودم. دخانیات، هشت باشگاه ورزشی در سراسر كشور دارد كه همه آنها را فعال كردیم و در شهرهایی كه باشگاه هم نداشتند این برنامه را گسترش دادیم. به طور مثال در والیبال ۸ تیم در یك سال به لیگ سراسری كشور فرستاده شدند كه نشان از سازماندهی خوب می داد.بعد از آن در بنیاد جانبازان و مستضعفان آمدم كه در آنجا، هم كار بازرگانی می كردم و هم در كنار آن سعی كردم كه ورزش را گسترش دهم. در ۲سال آخری كه در بنیاد حضور داشتم فعالیت مراكز تفریحی و ورزشی مثل تله كابین توچال، پارك ارم و مجموعه چمران به من سپرده شد كه این مراكز هم تحت بازسازی و توسعه قرار گرفت و همه كابل های تله كابین و دكل ها تعویض شد. در این مدت بود كه آقای غفوری فرد از من دعوت كردند كه در فدراسیون والیبال فعال شوم و با توجه به شناختی كه از والیبال و بعضی از بازیكنان داشتم سعی كردم به قول هایی كه به ایشان دادم عمل كنم و اكنون كه ۱۷ سال از آن می گذرد باید بگویم در والیبال آن زمان در جوانان، دوازدهم آسیا بودیم و در بزرگسالان دهم آسیا و تیم نوجوانان هم هنوز كارش را شروع نكرده بود. تعداد داوران و مربیان در هر دو بخش آقایان و خانم ها بسیار محدود بود.اما به لطف خدا در این سالها كلاس های آموزشی بسیار خوبی دایر شد و مربیان خوبی تربیت شدند و در بعد آسیایی و جهانی فعال شدیم و در كمیته های مختلف مدیران خوبی را راه اندازی كردیم و طرح بزرگ استعدادیابی ایجاد شد؛ آن هم در شرایطی كه همه می گفتند ما در رشته های انفرادی موفق هستیم، اما در رشته های گروهی حرفی نداریم! من ثابت كردم كه این طور نیست و نتایج آن این را اثبات كرد.

● الگو و فرمول خاصی را مدنظر داشتید؟

- الگوی ما از روسیه بود. آقای ایوان بوگانیكف كه از قهرمانان بزرگ روسیه است و چندین مدال طلای المپیك را داشت به عنوان مربی خارجی به ایران آمدند و زحمات بسیار زیادی برای ما كشیدند. در حقیقت همه هزینه ای كه در روسیه برای او كشیده شده بود، برای ما تشریح و پیاده كرد.

●درباره والیبال توضیح دادید اما از والیبال می خواهم به كشتی برسیم و آن هم مدیریت شما در دو رشته ورزشی كه شباهتی به هم ندارند؛ یعنی از گروهی به انفرادی. آیا موفقیت والیبال را می توانید ضامن موفقیت در كشتی هم بدانید؟

- با توجه به این كه من با سه رئیس سازمان كار كرده ام. آقایان غفوری فرد، هاشمی طبا و مهندس مهرعلیزاده و اكنون چهارمین رئیس یعنی مهندس علی آبادی و قبل از آن هم با خدماتی كه در تهران انجام دادم و كاملاً با آقای درگاهی و میرحسین موسوی هماهنگ بوده ام و تقدیرنامه هایی از آنها داشتم و آقای رفسنجانی هم به من كارنامه قبولی دادند و جزو فدراسیون های ممتاز شدیم و آقای خاتمی هم در دوران ریاست جمهوری شان چند بار به عنوان بهترین فدراسیون به ما جایزه دادند و اولین مدیر ورزشی كشور هم هستم كه نشان مدیریت را دریافت كرده ام. با حضور آقای علی آبادی و با توجه به شناختی كه با آقای احمدی نژاد در دوره شهردار بودن ایشان داشتم و كمك های زیادی كه شهرداری برای برگزاری مسابقات نوجوانان جهان در تهران به ما كرد و آقای علی آبادی هم از همكارانی بودند كه در بنیاد دو سال خدمت ایشان بودیم.در مجموع شناخت خوبی از یكدیگر وجود دارد و امیدوارم با این پیش زمینه ها بتوانیم مشكل اصلی ورزش را كه نداشتن فضاهای ورزشی است با كمك ایشان و كمك دولت حل كنیم.آقای علی آبادی صحبتی با من داشتند كه كشتی ورزش اول كشور و یك ورزش سنتی است و مردم ما در تمام مسابقات رسمی چشمشان به كشتی است و این رشته مدال آور در المپیك ها، جهانی ها و آسیایی ها محسوب می شود. از من خواستند با توجه به این كه والیبال روی چرخه خوبی قرار گرفته است كسی كه واجد شرایط برای والیبال است این كار را ادامه دهد و من به كشتی بیایم. به هر حال من خودم را یك سرباز بسیجی نظام دانسته و همیشه خودم را آماده خدمت به مملكتم می دانم. به این دلیل قبول كردم و بدون هیچ گونه چانه زدنی به كشتی آمدم. با توجه به رفاقتی هم كه با آقای طالقانی داشتم از ایشان اجازه گرفتم و كار را شروع كردم و با شناختی كه از اهالی كشتی داشتم از آنها دعوت كردم و آنها خوشبختانه لبیك گفتند و در كشتی كار را شروع كردیم. در این مدت سه ماهی كه به فدراسیون كشتی آمده ام بار بسیار سنگینی داشتیم، یعنی حدود ۱۶ اعزام سنگین پیش روی ما بود و با توجه به بدهی های از قبل مانده فدراسیون و مخارج سنگین، خوشبختانه را تا اینجا توانستیم با موفقیت پشت سر بگذاریم و وجود همكاران خوبی مثل آقای مهدی زاده كه از افتخارات كشتی ایران و همرزم مرحوم تختی بودند و با راهنمایی ایشان و آقای برزگر كه یكی از مربیان خوب جهان است و جزو پنج مربی خوب و برتر جهان نام گرفته است...

● آیا جایی این عنوان برای آقای برزگر ثبت شده است؟

- بله، كمیته مربیان جهانی یك هفته دیگر در چین تشكیل می شود و پنج مربی جهان اعضای این كمیته را تشكیل می دهند كه یكی از آنان آقای برزگر هستند.

●سایر مربیان از كجاها هستند؟

- دو تا از آمریكا، یكی از روسیه و یكی از كوبا و یكی از ایران. آقای برزگر از افتخارات كشور ما هستند و به این دلیل دعوت از ایشان شد و ایشان هم به عنوان مدیر تیم های ملی ما شروع به كار كردند و آقای معزی كه از بزرگان كشتی ما هستند و قهرمانان بزرگی را تحویل كشور داده اند، هم آمدند و محمد بنا هم در كشتی فرنگی و سایرین كه همه خالصانه جمع شده اند تا كار زمین نماند و یك گروه جدید كه در تداركاتی و مالی با من كار می كنند.به هر حال داریم سعی می كنیم كه كشتی به اوج قدرت خود در دنیا برسد. البته باید بگویم كه مشكلات زیادی داریم زیرا كشتی گیر را كه ما در عرض سه، چهار ماه نمی توانیم بسازیم. به این دلیل وظیفه اصلی ما احیای وضع موجود است. بنابراین آنچه كه در والیبال پیاده كردیم یعنی علمی كردن ورزش، در كشتی هم در حال پیاده شدن است. برای این كار از اساتید دانشگاه ها دعوت شده و انستیتو در حال راه اندازی است و علم بدنسازی با معلم بدنسازی، علم تغذیه با معلم تغذیه و از معلمان روحانی برای كارهای روحی و معنوی و دعاهای بچه ها استفاده كرده ایم. غذای خوب، لباس خوب، مربی خوب و همه چیز را در حد عالی كه در توانمان بوده ، مهیا كرده كه خوشبختانه می بینیم كه روحیه بسیار خوب و نتایج درخشان است. در دیدارهای تداركاتی كه از قبل در تقویم فدراسیون پیش بینی شده بود در حال انجام هستیم و اینها باعث امیدواری زیادی است. البته مسابقات جهانی و آسیایی را در پیش داریم و همانطور كه توضیح دادم. ما در این مدت كوتاه كه كشتی گیر جدیدی را نمی توانیم وارد تیم كنیم. اما با همان قبلی می بینید كه با عشق و علاقه و تمرینات سنگین دارند تلاش خود را می كنند.

●گفته شده مهمترین تصمیمات درباره كشتی توسط پیشكسوتان گرفته می شده آن هم در قهوه خانه های مركزی شهر. آیا شما با این لویی جرگه ها آشنایید و ظاهراً اینها خیلی مهمتر از انتخابات مجمع عمل می كنند؟

من این را در حد یك شایعه می دانم، زیرا در همه رشته ها چنین موضوعاتی را مطرح می كنند، اما تاكنون هیچ یك از آنها را ندیده ایم. شاید اهل قهوه خانه نبوده ام و سن من به قهوه خانه نشستن هم نرسیده است! اما ممكن است در خانه ها درباره كشتی صحبت های زیادی گفته شود و تصمیمات زیادی هم گرفته شود و یا پیشكسوتانی باشند كه در اوقات فراغت شان جمع شوند و بحث هایی هم داشته باشند، اما هیچ وقت در تصمیم گیری فدراسیون چنین چیزی دخیل نبوده و معمولاً كارهای فنی ما به كمیته فنی سپرده می شود و آقای مهدیزاده و منتخبان ایشان خوب عمل می كنند.

● شاید دلیل آن این باشد كه ایشان به عنوان یك پیشكسوت اكنون در رأس كار حضور دارند و نیازی به آن لویی جرگه ها نیست!

- شاید بله. اما من مدیریت را برعهده دارم و آقای ربطی دبیر خیلی خوبی هستند و چون رؤسای كمیته ها را تغییر دادم، كسانی كه علاقه مند و خوش برخورد با مردم بوده اند انتخاب شده اند. كشتی با این مجموعه راه خودش را در پیش دارد و انشاءالله در یكی دو سال آینده نتایج آن به خوبی مشخص شود.

● شما قول گرفتن ۱۴ مدال را در بازی های آسیایی دوحه داده اید و گفته می شود كه در دو رشته آزاد و فرنگی این مدالها را پیش بینی كرده اید. با توجه به اینكه سطح كشتی آسیا هم با حضور كشتی گیرانی مثل ژاپن، كره جنوبی و جمهوری های آسیای میانه خیلی بالا رفته است فكر می كنید این گفته تا چه حد قابل تحقق است؟

- معمولاً یك مدیر هدفی را تعیین می كند و براساس آن حركت می كند. هدف ما ۱۴ مدال در دوحه قطر است كه آقای علی آبادی از من خواسته اند. برنامه ریزی را هم طوری انجام داده ایم كه ۱۴ مدال را به دست آوریم. منتهی این نتیجه بستگی به فعالیت رقبا و همت ما دارد. یك وقتی بود كه ما قهرمان مطلق آسیا بودیم و بس، اما از وقتی كه روسیه تقسیم شد چندین كشور مدعی كشتی آسیا شده اند كه اینها هر كدامشان یك روسیه اند. اخیراً من دیده ام كه كره، ژاپن و هند هم خیلی خوب كار می كنند؛ یعنی رقبای ما بسیار بیشتر شده اند. خوب با این اوصاف اگر ما می گفتیم فقط ۵ مدال، به ما خرده می گرفتند چرا ۵ تا مدال؟! من به عنوان یك مدیر اهل ریسك حداكثر را اعلام كرده ام.

●چه طرحی ضامن این موفقیت در كوتاه مدت است؟

- طرح علمی كردن كشتی. البته در بلند مدت، شما خودتان خواهید دید كه دقیقاً نتیجه خواهد داد. ورزشكار ما علم تغذیه ندارد و نمی داند چقدر، چه وقت و چه بخورد. در نتیجه به دوپینگ كشیده می شود. ما اگر علم تغذیه را به جوانان بیاموزیم اینها نیازی به دوپینگ ندارند و نكته مهم دیگر این است كه كشتی گیران آشنا به مواد و قوانین دوپینگ نیستند و باید آموزش ها صحیح ارائه شود. برخی از موارد دوپینگی ما كه در تست ها مثبت شده مربوط به استفاده از مكمل ها و یا داروهایی بوده كه شخص برای درد و به عنوان مسكن استفاده می كرده كه جزو لیست مواد دوپینگی بوده است، در حالی كه با آموزش می توان این موارد را كه جنبه ناآگاهی و غیرعمد دارد از بین برد.

مریم رضایی

---