رقابت اصلی بین میتسوبیشی و فولکس واگن

مسابقات رالی پاریس داکار از مسابقاتی است که سالانه توسط «سازمان ورزش آمائوری» برگزار می شود افراد آماتور در کنار حرفه یی ها شرکت کنندگان در این رالی را تشکیل می دهند و اصولاً ۸۰ درصد شرکت کنندگان در این رالی افراد آماتور هستند

● بررسی رالی پاریس - داکار

مسابقات رالی پاریس - داکار از مسابقاتی است که سالانه توسط «سازمان ورزش آمائوری» برگزار می شود. افراد آماتور در کنار حرفه یی ها شرکت کنندگان در این رالی را تشکیل می دهند و اصولاً ۸۰ درصد شرکت کنندگان در این رالی افراد آماتور هستند. مسیر رالی پاریس- داکار یک جاده معمولی نیست بلکه شرکت کنندگان در این مسابقه باید مسیرهای سخت و صعب العبوری را همچون گذشتن از گل ولای، صخره ها و مسیرهای ناهموار پشت سر بگذارند. تاریخ شروع این مسابقات به سال ۱۹۷۸ بازمی گردد.

زمانی که تیری سابین که یک اتومبیل ران بود در صحرای داکار گم شد این فکر به ذهنش خطور کرد که این مکان می تواند مکان مناسبی برای برگزاری رالی سالانه باشد. مسیر ابتدایی این مسابقات از پاریس در فرانسه به داکار در سنگال بود که با توجه به مسائل سیاسی و برخی از فاکتورهای مسیر اولیه طی سال ها چندین بار تغییر کرد. داکار همیشه به جز در چهار مورد مقصد نهایی رانندگان بوده است. اما در سال ۱۹۹۴ زمانی که این رالی هم در پاریس آغاز شد و هم در این شهر به پایان رسید انتقادات فراوانی را به همراه داشت و موجب شد تغییرات اساسی در مسیر این رالی ایجاد شود. مسیر مسابقات رالی در حال حاضر از مراکش، غرب صحرا و صحرای موریتانی عبور می کند.

در سال ۱۹۹۲ هوبرت آئوریول در بخش اتومبیل رانی این مسابقات عنوان قهرمانی را به دست آورد این در حالی بود که پیش از این در دو مرحله در بخش موتورسواری عنوان قهرمانی را از آن خود کرده بود. بدین ترتیب او اولین فردی است که توانسته در دو بخش این مسابقات قهرمان شود. مسابقات رالی پاریس - داکار در سه کلاس اتومبیل رانی، موتورسواری و کامیون رانی برگزار می شود.

برای بسیاری از سازندگان اتومبیل مسیرهای سخت این مسابقه حکم یک زمین آزمایشی را بازی می کند و آنها قدرت و کارایی اتومبیل های خود را اصولاً در این مسابقات محک می زنند. در حقیقت اتومبیل های ساخته شده توسط کمپانی رنجرور، مرسدس بنز G و پینزائور در کنار تویوتا لندکروز در این مسابقات حرف اول را زده اند.

اما امروزه رولزرویس، سیتروئن، پژو و حتی پورشه هم بخش اعظمی از شرکت کنندگان در این رالی را تشکیل می دهند. اما شانس آنها برای کسب عناوین برتر بسیار کم است. برای مثال در سال ۲۰۰۲ اتومبیل هایی از شرکت میتسوبیشی پاجرو، فولکس واگن توارگ، نیسان ناوارا، مرسدس بنز M، BMWX۵، BMWX۳، هامر H۱ و هامر H۳ در این رالی شرکت کردند اما هیچ کدام نتوانستند عنوانی را به خود اختصاص دهند.

در کلاس کامیون ،کامیون های تاترا، کاماز، هینو، مان- داف، پرلینی، لیاز، مرسدس بنز یونیماگ، رنو کراکس، اسکانیا، ایوکو و جیناف اصولاً شرکت کنندگان را تشکیل می دهند. در دهه ۸۰ رقابت شدید بین داف و مرسدس بنز باعث شد این کمپانی ها کامیون هایی با قدرت موتور بسیار بالا بسازند. اما بعدها تاترا، پرلینی و کاماز حرف اول را در کلاس کامیون زدند. در کلاس موتور KTM محبوب ترین و بهترین موتور محسوب می شود.

در حال حاضر در بخش اتومبیل رانی بیشترین رقابت بین فولکس واگن، میتسوبیشی و نیسان است و در کلاس موتورسیکلت KTM و یاماها برترین ها هستند و در کلاس کامیون رقابت اصلی بین تاترا، داف، مرسدس بنز و کاماز وجود دارد. مسابقات رالی پاریس - داکار سال ۲۰۰۷ در ۱۵ مرحله انجام خواهد شد که ۱۶ روز به طول خواهد انجامید و در ۲۱ ژانویه در سنگال به پایان خواهد رسید. امسال ۵۲۵ تیم از ۴۲ کشور در این مسابقات شرکت کرده اند که این رقم بیشترین تعداد شرکت کنندگان در تاریخ برگزاری این رقابت ها است.

در کل ۲۵۰ موتورسیکلت، ۱۸۷ اتومبیل و ۸۸ کامیون این مسابقه را که در مسیری ۷۸۶۸۸ کیلومتری در اروپا و آفریقا انجام خواهد شد می پیمایند. در حال حاضر کارلوس ساینس قهرمان سابق جهان در بخش رالی در کلاس اتومبیل رانی رالی پاریس- داکار در صدر است و این در حالی است که اتومبیل رانان از خاک اسپانیا گذشته و اکنون وارد خاک آفریقا شده اند. جینیل دی ویلرز از تیم فولکس واگن و نفر دوم مسابقات سال گذشته با زمان ۲ ساعت و ۴۶ دقیقه و ۱۲ ثانیه سوم است.

لوک آلفلند قهرمان دوره گذشته رالی پاریس- داکار از تیم میتسوبیشی در حال حاضر در رده هشتم قرار دارد. یوتا کلین اشمیت راننده زن آلمانی شرکت کننده در این رقابت ها که امید فراوانی برای کسب مقام داشت با آتش گرفتن اتومبیلش ضربه یی جدی خورد. در حال حاضر از ۵۲۵ وسیله نقلیه شرکت کننده در این مسابقات که از لیسبون شروع شده و در پایتخت سنگال به پایان می رسد ۶ وسیله نقلیه از دور مسابقات خارج شده اند.

در کلاس موتورسواری هم مارک کوما قهرمان دوره گذشته در کل رده بندی ها در رده اول قرار دارد. سیریل دیسپرس فرانسوی قهرمان سال ۲۰۰۵ رالی پاریس- داکار در حال حاضر رده بیست و یکم را به خود اختصاص داده است. او که با نقص فنی در موتور KTM خود مواجه شده ۲۲ دقیقه با کوما اختلاف زمانی دارد.

دیسپرس در این باره می گوید؛ «من حقیقتاً خوش شانس نیستم. در این مسابقات واقعاً بدشانسی آوردم. در هر حال مسابقات هنوز به پایان نرسیده بقیه موتورسواران هم ممکن است در ادامه با مشکلاتی مواجه شوند. مشکل من در حال حاضر این است که باید در ابتدا ۲۰۰ کیلومتر را بپیمایم.» روبن فاریا موتورسوار پرتغالی که در مرحله اول این مسابقات عنوان نخست را به خود اختصاص داد با مشکلاتی در موتور یاماهایش روبه رو شده است.

در رقابت های امسال در کلاس اتومبیل رانی لوک آلفلند از تیم میتسوبیشی، ناصر صالح العطیه از تیم BMW X-Raid، جینیل دی ویلرز از فولکس واگن، یوتا کلین اشمیت از BMW، هیروشی ماسوکا از میتسوبیشی، مارک میلر از فولکس واگن، استفان پیتر هانسل و نانی روما از میتسوبیشی، کارلوس ساینس از فولکس واگن و ژان لوئیس شلسر از تیم شلسر امیدهای اصلی در این رشته محسوب می شوند، این در حالی است که لوک آلفلند در سال ۲۰۰۶، استفان پیتر هانسل در سال های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ و هیروشی ماسوکا در سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ و یوتا کلین اشمیت در سال ۲۰۰۱ و ژان لوئیس شلسر در سال های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ عنوان قهرمانی را در کلاس اتومبیل رانی این رالی به خود اختصاص داده اند.

در کلاس موتورسواری کریس بلایس از تیم KTM رد بول امریکا، دیوید کاستیو و مارک کوما از تیم KTM رپسول، ژان دو آزولا، سیریل دیسپرس و ایسدره استیو پویول از تیم KTM امیدهای اصلی قهرمانی محسوب می شوند. در این رشته مارک کوما در سال ۲۰۰۶ و سیریل دیسپرس در سال ۲۰۰۵، نانی روما در سال ۲۰۰۴، ریچارد ساینکت در سال ۲۰۰۳ و فابریتسیو مئونی در سال های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ قهرمانی را به خود اختصاص داده اند.

● اتفاقات جالب

در سال ۱۹۸۲ مارک تاچر پسر مارگارت تاچر نخست وزیر سابق انگلستان به همراه چارلوت ورنی و مکانیک شان که در این رالی شرکت کرده بودند برای ۶ روز گم شدند، آنها روز ۹ ژانویه با مشکل فنی در اتومبیل شان مواجه شدند و در ۱۲ ژانویه گم شدن آنها مشخص شد. آنها توسط نظامیان الجزایر پیدا شدند.در سال ۱۹۸۶ تیری سابین سازمان دهنده و به وجود آورنده رالی پاریس- داکار در یک حادثه هوایی جان سپرد.

در مسابقات ۱۹۸۸ سه شرکت کننده در این مسابقات و سه فرد محلی بر اثر بروز تصادفات مختلف جان خود را از دست دادند.در سال ۲۰۰۵ خوزه مانوئل پرس موتورسوار اسپانیایی، بر اثر تصادف جان خود را از دست داده بود و دو روز بعد فابریتسیو مئونی قهرمان دو دوره این رالی جان خود را از دست داد. در همین دوره یک دختر ۵ ساله زیر چرخ های اتومبیل یکی از شرکت کنندگان له شد. در سال ۲۰۰۶ اندی کالدکوت موتوسوار ۴۱ ساله استرالیایی به دلیل مصدومیت شدید از ناحیه گردن جان خود را از دست داد.

ترجمه: مینا شرفی