آنها با قلب خود بازی می كنند

می گویند سرزمین فقر و قهوه و می نویسند كارخانه بازیكن سازی برای فوتبال از «گئونیداس» و پله كه بگذریم به ریوالدو , رونالدو و رونالدینیو می رسیم, آنها برخلاف فوتبالیست های اروپایی, همان گونه به فوتبال می نگرند كه راجع به زندگی می اندیشند, صاف و صادق و البته بدون منطق

نوشتن از فوتبال آمریكای لاتین دلیل نمی خواهد. جنون تكنیك بازیكنان این قسمت كره خاكی همان یك مورد خاصی است كه می تواند به تنهایی جایهزاران علت علاقه ما به آرژانتین، برزیل، اروگوئه و.. را توضیح بدهد!از طلایی پوشان پرافتخار دنیای فوتبال شروع كنیم.

۱) برزیل

می گویند سرزمین فقر و قهوه و می نویسند كارخانه بازیكن سازی برای فوتبال! از «گئونیداس» و پله كه بگذریم به ریوالدو ، رونالدو و رونالدینیو می رسیم، آنها برخلاف فوتبالیست های اروپایی، همان گونه به فوتبال می نگرند كه راجع به زندگی می اندیشند، صاف و صادق و البته بدون منطق! اكنون دیگر كمتر كسی باور می كند ریوالدو روزی روزگاری پس ازسر و كله زدن با مشتری های سمج بستنی فروشی خود به میدان می آمد و گل می زد تا همان شخصی كه به خاطر چند سكه ریوالدوی فروشنده را تخطئه كرده بود، برای فوتبالیست محبوب برزیل هورا بكشد! علاقه مندان موسیقی هم اگر دوست دارند شاهد یك كنسرت بدون تشریفات باشند، می توانند آرزو كنند برزیل قهرمان شود.

در این صورت مانند لحظات پایانی فینال دوره گذشته جام كنفدراسیون ها، طلایی پوشان باز هم به سبك خود پایكوبی خواهند كرد. برای هواداران فوتبال بی آلایش و بدون هم فتح جام توسط پرافتخارترین تیم جام جهانی، فوق العاده خواهد بود. چه فوتبالیستی به جز كاكا می تواند خالصانه همراه ۲ همتیمی اش روی پرچم كشورش «غلت» بزند و اشك بریزد یا در حالی كه همه مشغول تلفن زدن به دوستان خود هستند، گوشه خلوتی انتخاب كرده و از خداوند تشكر كند؟ بله! برای برزیل آرزوی موفقیت كنید.

۲) آرژانتین

همه آنچه از برزیلی ها گفتیم در مورد فوتبالیست های سرزمین مارادونا صدق می كند. فقط باید چاشنی غرور را هم بیفزاییم. حیله گری خاص آنها را هم فراموش نكنید. در گذشته هواداران فوتبال تصور می كردند پیروزی فقط از طریق شوت زدن با پا و رد شدن كامل توپ از خط دروازه حاصل می شود اما آرژانتینی ها كه همیشه خیلی خوب وانمود كرده اند جزو جنتلمن های اروپایی هستند این بار هم در خلق یك اتفاق غیرقابل باور پیشقدم شدند.

مارادونا با دست گل زد. از چیزی به نام «عقوبت» هم خبری نبود و هیچ مانعی بر سر راه قهرمانی تیم «بیلاردو» به وجود نیامد. آنها دست انگلیسی ها را هم كه البته در فوتبال بسیار صادقانه رفتار می كنند از پشت بستند! فوتبال آرژانتین با یك مورد خاص، دیگر هم به یاد آورده می شود. زمانی «دانیل پاسارلا» مربی وقت آبی و سفیدها بازیكنان موبلند را به اردوی تیم ملی دعوت نمی كرد.غرور احمقانه برای بازیكنی مانند «روندو» مهم تر از پوشیدن لباس ملی، درخشش در میادین ملی و نامیده شدن به عنوان مارادونای جدید تلقی می شد. فلسفه «لجبازی كن و بباز!» در واقع این گونه جهانی شد.

۳) اروگوئه

آنها باخت را نمی پذیرند و چنانچه در دام شكست گرفتار شوند برای رهایی حاضرند پای حریف را خرد كنند. دهه ۳۰ و آن تیم طلایی آبی ها را به یاد نمی آوریم! تیم «عمر بوراس» مربی اروگوئه در جام جهانی ۱۹۸۶هم با وجود بازی های خوب، خاطره ساز نشد. تیم سال ۲۰۰۲ برخلاف همتایان قبلی خود، آن روی سكه را نمی نمایاند. این بازیكنان برای فرار از باخت رقیب را كتك می زدند. نپذیرفتن باخت و زیر پا گذاشتن تمام آنچه ارزش خوانده می شد، درس اروگوئه به فوتبال دنیا بود. همه از آنها انتقاد می كردند و هیچ فوتبالدوستی نپرسید تسلیم نشدن نیز نوعی فضیلت به شمار می رود.

۴) كلمبیا

بیشتر با چهره ها به یاد آورده می شوند تا تصاویر. «رنه هیگوئیتا» دیوانه، اولین دروازه بان دریبل زن تاریخ نام گرفت و عاقبت به جرم حمل كوكائین فوتبال را كنار گذاشت. «آندرس اسكوبار» بچه پولدار «بوگوتا» یكی از مدافعان مستحكم تاریخ كشورش نام داشت اما وقتی در بازی حیثیتی مقابل آمریكا دروازه تیم خود را گشود، كشته شد!

آسپریلا و آن اعتماد به نفس آزاردهنده اش هم كاملاً فوتبال كشور آشوب زده آمریكای جنوبی را معرفی كرد. او قبل از شروع بازی تاریخی كلمبیا مقابل آرژانتین در مرحله مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ كه با برتری ۵ بر یك میهمان ناخوانده و به زانو درآمدن غول فوتبال دنیا پایان یافت، در حین صحبت با اعضای خانواده اش گوشی تلفن را به سمت هواداران گرفت تا آنها صدای فریاد سكونشینان را بشنوند! ایناعتماد به نفس با آن خلاف های پنهان و پیدا ارتباط نزدیكی دارد.

۵) شیلی

فوتبال ماتادورهای سرخپوست آنقدر زیبا است كه واقعی به نظر نمی رسد. آنها فقط و فقط توپ گرد را می دوانند. بازیكنانشیلی نیز از چنین تفكری پیروی می كنند. ایوالن زامورانو و مارچلو سالاس بیش از آنكه فوتبالیست های بزرگی باشند (كه بودند) عده ای خوش تیپ و بی ریا به نظر می رسیدند و متأسفانه به همین دلیل كمتر كنار افرادی از جنس خود موفق شدند!

● میهمانان ناخوانده

آمریكا و مكزیك از آمریكای شمالی می آیند. به یكی وصله فوتبال و به دیگری وصله فوتبال سالم نمی چسبد. اهالی ینگه دنیا هنوز فاصله غریبی با تب و تاب ها و درك زجر عاشقان فوتبال دارند. در سوی مقابل تار و پود فوتبال مكزیك با هر آنچه غیر از دایره سبز در جریان است، تنیده شده. با تمام این تفاسیر آیا باز هم خواب شیرین را به تماشای «كوپه آمه ریكا» در نیمه شب ترجیح می دهید؟