روسونری ارباب صحنه های بین المللی

برای قهرمانی مجدد میلان در جام باشگاه های جهان

پیروزی جالب ۲-۴ بر بوکاجونیورز آرژانتین در مسابقه فینال روز یکشنبه فوتبال جام باشگاه های جهان در خاک ژاپن سبب شد آث.میلان برای چهارمین بار مزه قهرمانی در این رقابت ها را بچشد. با این تفاوت که سه مورد قبلی زمانی حاصل آمد که آن پیکارها تحت نام جام بین قاره ای و فقط به صورت تک مسابقه بین فاتح جام قهرمانان باشگاه های اروپا و قهرمان باشگاه های آمریکای جنوبی به رقابت نهاده می شد، اما اینک سه سالی است که این جام با شرکت قهرمانان و فاتحان مسابقات شش قاره و مناطق بزرگ دنیا بر پا می شود و طبعاً شمول بیشتری دارد.

فیلیپو اینتزاگی که در ۳۵ سالگی هنوز هم مؤثر است دو گل از ۴ گل روسونری را به نام خود نوشت، اما باز این «کاکا»ی برزیلی بود که با زدن یک گل و ساختن دو گل دیگر هم به عنوان بهترین چهره این میدان شناخته شد و هم به عنوان برترین بازیکن کل این تورنمنت معرفی گشت. او به واقع در آستانه تصاحب عنوان مرد سال فوتبال جهان (که دوشنبه شب رسماً در مراسم فیفا نصیبش شد) جشن خود را کامل و صلاحیت اش را برای دریافت این عنوان، بیشتر فریاد کرد. سه عنوان قهرمانی سابق روسونری در این پیکارها، همان طور که قبلاً گفتیم در سال های برگزاری این مسابقات با نام جام بین قاره ای و در فصول ۱۹۶۹ ، ۸۹ و ۹۰ حاصل آمده بود. بوکا در روز بازی فینال امسال دو گل به میلان زد، اما کاملاً زیر سایه وسیع حریفش ماند و بازی بدی بخصوص در امور دفاعی ارائه کرد و یکی دو گل ناجور و آماتور وار خورد.

● مصمم به تکرار فتوحات

با این حساب میلانی ها حق داشتند که همه چیز را از آن خویش بدانند و مدعی سلطه بر این پیکارها شوند. «کاکا» که امسال جایزه توپ طلا را هم برده و از سوی اتحادیه فوتبالیست های حرفه ای «Fifpro» و مجله معتبر «ورد ساکر» انگلیس هم به عنوان بهترین بازیکن سال انتخاب شد، می گوید: «هرچه که فتح آن توسط ما در این سال ها امکان پذیر بوده باشد، به خورجین ما ریخته شده است و با این وجود من مصر و مصمم به تکرار این فتوحات در فصل جاری هستم و می خواهم یک بار دیگر به این عناوین دست یابم. این چیزی است که من در سال ۲۰۰۸ تعقیب خواهم کرد.»

اینتزاگی هم طی روزهای اخیر به کرات از کاکا به خاطر پاس های گلی که به وی داد، تشکر کرده و او را ستوده است : «کاکا در دیدار فینال هم عالی بود و اگر او نبود امکان نداشت بتوانم آن گل ها را بزنم. هم برای میلان و هم برای خودم این یک سال فوق العاده بوده است.»

● بی رقیب

سالی که سوپر پیپو این گونه از آن یاد می کند، با کسب هفتمین عنوان قهرمانی میلان در جام باشگاه های اروپا در خردادماه همراه شد و سپس شهریورماه سوپر جام این قاره نیز بعد از برد روسونری در برابر سه ویای اسپانیا به یاران اینتزاگی تعلق گرفت و سرانجام نوبت به جام باشگاه های جهان رسید که در ژاپن برگزار شد و میلان اینجا هم بی رقیب بود و بعد از یک دور استراحت ابتدا اوراوا ردز دایاموندز ژاپن را که قهرمان باشگاه های آسیا است برد و سپس در فینال بوکا را خلع سلاح کرد. وعده ها و امیدهای کاکا برای فتح مجدد این جام ها در درجه اول منوط به قهرمانی مجدد در جام باشگاه های اروپا است، زیرا فقط در آن صورت به رقابت برای فتح سوپر جام اروپا و جام باشگاه های جهان فرا خوانده می شود.

● هجدهمین جام بین المللی

البته امیدواری های کاکا که بزودی ۲۶ ساله می شود، نیز نمی تواند بی پایه باشد، زیرا روسونری در ۵ سال گذشته دوبار قهرمان و یک مرتبه حائز رتبه دوم جام قهرمانان باشگاه های اروپا شده و در دو سال دیگر نیز به نیمه نهایی و یکچهارم پایانی آن رسیده است. اگر کل جام های بین المللی رسمی میلان را در تمامی دوران حیاتش مبنا بگذاریم، می بینیم که ۱۸ جام از این قبیل را برده است که مشتمل بر ۷ دوره جام قهرمانان اروپا، دو دوره جام برندگان جام اروپا (که مدتی است با جام یوفا ادغام شده و چنان عنوانی ملغی شده است)، پنج سوپر جام اروپا و البته چهار جام باشگاه های جهان (بین قاره ای) می شود و کارنامه ای بس عالی به حساب می آید و رجحان چشمگیر و ارباب بودن میلان در صحنه های بین المللی را گواهی می دهد.

در سال ۲۰۰۳ که همین دو تیم در فینال جام بین قاره ای رو در رو ایستادند، میلان پس از تساوی در وقت های عادی و اضافی، در ضربات پنالتی به بوکاجونیورز باخت و در نتیجه رویداد یکشنبه شب این هفته، زمانی که روسونری بوکا را به توپ بست و با ظرافت کاکا و مانورهای سیدورف و پیرلو و ضربات نهایی اینتزاگی ضرباتی کاری را به بوکا وارد کرد، نوعی انتقام گرفتن آشکار از حریف آشنای آرژانتینی تلقی شده است. با این حال کاکا مثل معمول با اخلاق مناسبی که از محسنات عمده اوست، فرضیه انتقام را رد می کند و می گوید: «نباید از این دیدگاه به مسأله نگاه کرد. در آن سال ما به رقیب مان باختیم، اما هرچه بود تمام شد و رفت و امسال بردیم و به جام رسیدیم. فقط همین مسأله مهم است و سایر نکات را نباید عمده کرد.»

● تطابق با ژاپن

کارلو آنچلوتی مربی میلان که در صحنه های اروپایی بسیار موفق بوده و فتوحات پنج سال گذشته در این زمینه جملگی با رهبری وی به دست آمده (ولی به جبران آن در «سری A» ضعیف عمل کرده و صدای همگان را درآورده است) می گوید: «بسیار شادمان و شاکرم که این جام را بردیم. جامی که فتح آن به خودی خود بسیار دشوار است. آمدن به ژاپن و جا افتادن در اینجا و بردن جام کار هر کس و هر تیمی نیست، بخصوص سفری طولانی، تفاوت فراوان ساعت آن جا با ساعت اروپا و تغذیه و محیط، همه و همه چیزهایی هستند که تیم های مسافر را فرسوده می کنند. اگر این موارد را در نظر بگیرید، در می یابید که برد قاطع ما در برابر بوکا در دیدار نهایی چقدر ارزشمند بوده است. شاید برخی شاگردان من واقعه سال ۲۰۰۳ و باخت ما در برابر بوکاجونیورز در جام بین قاره ای آن سال را از یاد برده باشند، اما من چنین نیستم و فکر می کنم واقعه امسال انتقام بجا و مناسبی برای آن رویداد بوده باشد.»

● چربش تاریخی آمریکای جنوبی

اگر از دیدگاه شخصی و دستاوردهای اختصاصی میلان خارج شویم و با دیدی کلی تر و وسیع تر به ماجرا بنگریم، باید بگوییم پیروزی جدید میلان سبب احیای غرور اروپایی ها در ستیز با نماینده های آمریکای جنوبی در این مسابقات نیز شد. از سال ۱۹۸۰ که جام بین قاره ای به صورت یک تک مسابقه در خاک ژاپن برپا شده، تیم های آمریکای جنوبی در بسیاری از دفعات بر اروپایی ها چربیده اند و بهتر از نمایندگان قاره سبز توانسته اند عامل تطابق با فضای توکیو، یوکوهاما و در نگاهی بسیط تر کل شرق آسیا را صورت دهند و در این زمینه موفقیت بیشتری را در قیاس با اروپایی ها داشته اند. بازی های رو در روی متعددی بین تیم های این دو منطقه در آن سال ها برگزار شد و تعداد بردهای آمریکای جنوبی به طرز محسوسی بیشتر از فتوحات اروپایی ها بوده است. از زمانی هم که جام بین قاره ای رفت و جایش را به جام باشگاه های جهان داد و بهتر بگوییم با بسط یافتن جام نخست، جام باشگاه های جهان شکل گرفت و قوام یافت، در هر دو سال ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ عناوین قهرمانی به تیم های برزیلی یعنی نمایندگان آمریکای جنوبی رسید. در سال ۲۰۰۵ سائوپولوی برزیل در مسابقه ای که شانس به وضوح یارش بود و لیورپول گل های متعددی را از دست داد، این حریف انگلیسی را شکست داد و فاتح جام شد و سال پیش اینترناسیونال پورتو الگره برزیل هم، بارسلونا اسپانیا قهرمان وقت اروپا را تسلیم کرد.

● زرنگی بیشتر

این بار اما مردان آبی پوش و تکنیکی بوکا جونیورز نتوانستند با سپید پوشان میلان برابری کنند و این در حالی بود که امثال «پالاچیو» ی هوشیار و «پالرمو» ی کهنه کار در این تیم بازی می کردند. با این حال در روزی که هر دو تیم یک اخراجی داشتند، کاستی های دفاعی بوکا و هوشیاری کاکا و اینتزاگی و سرعت و زرنگی بیشتر مردان روسونری واضح بود و همین مسأله باعث اختصاص یافتن یک جام مهم بین المللی دیگر به روسونری شد.

● اگر کارلتو برود...

به میلان طی سال های اخیر به خاطر قهرمان نشدن در «سریA» و سپردن مکرر اسکودتو به رقبایی مثل اینترمیلان و یوونتوس، خرده های زیادی گرفته اند، ولی کارلو آنچلوتی با کسب کارنامه ای بسیار خوب در جام های بزرگ و بین المللی باشگاهی جبران مافات کرده است. شاید بسیاری از هواداران میلان از این که این تیم در سال های اخیر در کالچو نتایج بسیار بدی گرفته و زیر سایه همشهری و رقیب بزرگ و قدیمی اش اینتر محو شده است، عصبانی باشند و تکرار این وضعیت در فصل جاری هم مزید بر علت و افزایش دهنده میزان نارضایتی بر روی سکوها گشته است. در همین ارتباط شایعه تغییر آنچلوتی و روی کار آمدن یک مربی جدید در سن سیرو در پایان فصل جاری نیز مدت ها است که قوت گرفته و گفته می شود که خود کارلتو نیز تصمیم نهایی اش را برای جدا شدن از میلان در پایان فصل گرفته است و طبق شایعات جای فرانک رایکارد هلندی را در بارسلونا خواهد گرفت. اگر هم چنین شود آنچلوتی با کلکسیون خوب و جالبی از مدال های بین المللی از سن سیرو کوچ خواهد کرد.

وصال روحانی ‎/ منبع: Channel۴