کاش در ماه رمضان, فوتبال تعطیل بود

گپی با ابراهیم میرزاپور دروازه بان اسبق تیم ملی

قرارمان توی همان باشگاهی است که امسال با پیراهن آن در لیگ حاضر می‌شود؛ سایپا. نیم ساعت از زمانی که قرار گذاشته‌ایم دیرتر می‌آید، با لباس یکدست مشکی و عینک آفتابی که به چشم دارد کمی بلندقدتر از همیشه به نظر می‌رسد. زیاد دل و دماغ صحبت کردن ندارد و به خاطر باخت عجیب و غریب تیمش مقابل پیکان و رفتارهای محمد مایلی‌کهن که باعث نیمکت نشینی‌اش در هفته دوم رقابت‌های لیگ و بعد از آن خط خوردن از ترکیب اصلی تیم سایپا شد، گلایه‌مند است. خودش معتقد است هنوز سنگربان قابلی است و اگر روزی احساس کند دیگر توانایی دفاع از دروازه را ندارد از فوتبال خداحافظی می‌کند. همه اینها که گفتیم از ابراهیم میرزاپور بود؛ دروازه‌بان تیم سایپا که میهمان این هفته ما است و از ورزش و سلامت می‌گوید...

▪ از دروازه‌بانی بگو؛ چه‌طور شد دروازه‌بان شدی؟

ـ از کودکی عاشق فوتبال بودم، ضمن اینکه به ورزش‌های پایه مانند دو و میدانی و ژیمناستیک علاقه‌ داشتم. مربیان فوتبال بعد از اینکه به علاقه و استعدادم در این زمینه پی بردند و متوجه انعطاف بدنی‌ام شدند، در همان ابتدا پست دروازه‌بانی را به من دادند و این شد که رسما از ۱۷ سالگی دروازه‌بانی را شروع کردم.

▪ به این پست علاقه هم داشتی؟

ـ بله. قطعا به نظر من دروازه‌بانی از حساسیت بسیار بالایی برخوردار است. همه فوتبال‌دوستان به خوبی پیروزی ایران مقابل استرالیا در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی که باعث صعود تیم ایران به دیدارهای جام جهانی فرانسه شد را به خاطر دارند و شاید اکثر آنها این اتفاق را مدیون زحمات خداداد عزیزی، مهدی مهدوی‌کیا، علی دایی و دیگر مهاجمان بدانند اما واقعیت این است که به‌نظر من مهم‌تر از همه، سنگربانی دقیق و اصولی احمدرضا عابدزاده بود که توانست ۹۰ دقیقه‌ مقابل حملات بی‌امان استرالیایی‌ها دوام بیاورد. به اعتقاد من عامل اصلی صعود تیم ایران به جام جهانی ۹۸ قدرت‌نمایی عابدزاده بود. دروازه‌بانی به قدری مهم و پراهمیت است که با یک اشتباه کوچک ممکن است زحمات ۱۰ نفر دیگر را هدر داده و یا برعکس با ذکاوت بالا و عکس‌العمل‌های دقیق می‌تواند به تنهایی باعث کسب نتیجه مطلوب شود.

▪ درخصوص تمریناتت صحبت کن، با توجه به شروع ماه مبارک رمضان در تمرینات ورزشی شما تغییراتی هم پیدا می‌شود؟

ـ بله! همه ورزشکاران در روزهای ماه رمضان تمرینات سبکی را پشت سر می‌گذرانند.

▪ خود تو تمریناتت را به چه صورتی تنظیم می‌کنی؟

ـ تمریناتم را نزدیک به افطار شروع می‌کنم، به طوری که بعد از گرم کردن و انجام تمرینات سبک با استراحتی کوتاه مشغول باز کردن روزه و صرف افطاری می‌شوم و بعد از خوردن افطار تمرینات سنگین‌تر را آغاز می‌کنم.

▪ به نظرت شیوه درستی را پیش گرفتی؟

ـ نه! فکر می‌کنم این‌طور تمرین کردن اصلا درست نیست.

▪ اگر می‌دانی کار نادرستی است چرا آن را ادامه می‌دهی؟

ـ چاره دیگری وجود ندارد. اگر دست من بود در ماه مبارک رمضان لیگ فوتبال را تعطیل می‌کردم چراکه ۹۰ دقیقه دویدن روی مستطیل سبز آن هم با شکم پر واقعا سخت است. از طرف دیگر برگزاری مسابقه قبل از افطار و در شرایطی که بازیکنان تاب و توان ورزش کردن را ندارند نیز درست به‌نظر نمی‌رسد.

▪ اهل فست‌فود هستی؟

ـ گرچه خیلی پایبند به چارچوب‌های سفت و سخت تغذیه‌ای نیستم و گاهی سر از رستوران‌های فست‌فود درمی‌آورم اما داشتن سلامت برایم بسیار اهمیت دارد و برای حفظ آن اکثر مواقع با وسوسه‌ها مبارزه می‌کنم.

▪ مثلا چه‌کار می‌کنی؟

ـ زیاد سراغ نوشیدنی‌های گازدار، شکلات و شیرینی‌جات، غذاهای چرب و تنقلات شور نمی‌روم اما گاهی به دلیل کمبود وقت غذاهای آماده، سوسیس و کالباس و کنسرو نیز جزو برنامه غذایی‌ام قرار می‌گیرد. با تمام این اوصاف لبنیات و شیر جزو جدانشدنی رژیم‌های غذایی‌ام است و میوه و سبزیجات به میزان کافی مصرف می‌کنم.

▪ از نظر روحی چه‌قدر مراقب خودت هستی؟

ـ به هر حال هر ورزشکاری زمانی که با مصدومیت، شکست، محرومیت و دوری از ورزش روبه‌رو می‌شود مسایل روحی زیادی را پشت سر می‌گذارد.

▪ در مورد خود تو این مساله پیش آمده؟

ـ بله؛ بدترین خاطره‌ای که باعث شد مدت زیادی با مشکلات روحی مواجه باشم شکست تیم ملی فوتبال ایران مقابل تیم ملی مکزیک در دیدارهای جام جهانی ۲۰۰۶ به دلیل اشتباه من بود. دقیقه ۸۵ بود که با یک اشتباه دومین گل مکزیک را دریافت کردم و به قدری این موضوع بر روحیه‌ام تاثیر منفی گذاشت که در کمتر از سه چهار دقیقه نتوانستم جلوی گل سوم را بگیرم. آن سال با باخت مقابل این تیم از جام جهانی خداحافظی کردیم.

▪ در چنین مواقعی چه طور با مشکلات روحی کنار می‌آیی؟

ـ با تکیه بر مسایل معنوی و توسل به ائمه. البته معمولا در این مواقع مشاوره گرفتن از دوستانم نیز بسیار موثر است. در اغلب مواقع بازسازی روحیه کار سختی نیست و خیلی زود دوباره به دوران اوج بازمی‌گردم.

▪ از مشاوره دوستانت گفتی، بهترین دوست فوتبالی‌ات کیست؟

ـ حسین کعبی.

▪ آخرین باری که از حسین مشاوره گرفتی کی بود؟

ـ درست هفته قبل، زمانی که مایلی‌کهن من را از لیست اصلی سایپا خط زد. البته خوشبختانه امروز با این مساله کنار آمده‌ام اما به اعتقاد من اگر فوتبالیستی بی‌دلیل از ترکیب تیم‌اش کنار برود، هیچ انگیزه‌ای برای ادامه فعالیت ورزشی نخواهد داشت.

▪ پس امید چه می‌شود؟

ـ امید همیشه هست؛ مخصوصا وقتی که یاد بگیری باید با شکست‌ها کنار بیایی!

● میرزاپور در یک نگاه

ابراهیم میرزاپور ۲۵ شهریور ماه سال ۱۳۵۷ در خرم‌آباد متولد شد. از کودکی علاقه بسیاری به فوتبال داشت تا سرانجام از سن ۱۷ سالگی با تیم بهزیستی معلولان فوتبال خود را شروع کرد. پس از یک سال به تیم فجر خرم‌آباد پیوست و در مسابقات لیگ دسته دوم کشور با این تیم درخشید.

در سال ۷۷ به درخواست مربیان تیم فولاد به این تیم پیوست. وی توسط بگوویچ به مرد شماره یک فولاد تبدیل شد و اولین بازی خود را در مقابل پرسپولیس انجام داد که بسیار خوش درخشید. برای اولین بار توسط جلال طالبی به تیم ملی دعوت شد ولی در مرحله دوم از اردوی تیم‌ ملی خط خورد تا اینکه توسط بلازویچ برای مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ به تیم ملی ایران فراخوانده و بعد از خداحافظی احمدرضا عابدزاده از فوتبال به دروازه‌بان شماره یک ایران بدل شد. وی در طول این مدت بیش از ۷۰ بازی ملی در پرونده خود به ثبت رساند.

علیرضا بهمن