بعد از درمان احتمال عود هست

بین بافت کلویید و بافت جوشگاهی اضافه یا هایپرتروفیک اسکار تفاوت‏هایی وجود دارد. در کلویید تولید نسج جوشگاهی اضافه از محل برش زخم به قسمت‌های سالم نیز امتداد می‌یابد و بافت …

بین بافت کلویید و بافت جوشگاهی اضافه یا هایپرتروفیک اسکار تفاوت‏هایی وجود دارد. در کلویید تولید نسج جوشگاهی اضافه از محل برش زخم به قسمت‌های سالم نیز امتداد می‌یابد و بافت جوشگاهی توسعه پیدا می‏کند.

سطح بافت کلویید از نظر رنگ، دانسیته و تراکم بافتی با بافت جوشگاهی اضافه متفاوت است. افتراق این دو ضایعه بر عهده پزشک است زیرا درمانشان کاملا با هم تفاوت دارد. آنچه اهمیت دارد این است که کلویید در کدام قسمت بدن ایجاد شده است. درمان این ضایعه بسیار سخت است به‌خصوص اگر در ناحیه جلوی استخوان جناغ، روی شانه‌ها و پشت ناحیه کتف باشد. در این صورت احتمال عود آن پس از درمان بسیار بالاست. به همین دلیل ابتدا سعی می‌شود اگر بیمار فقط احساس درد و سوزش دارد، با درمان‌های نگهدارنده مانند مصرف داروهای موضعی یا تزریق دارو داخل ضایعه، آن را تا حد امکان کوچک کرد. گاهی کلویید در صورت، لاله گوش و... ایجاد می‌شود و مشکل زیبایی برای فرد ایجاد می‏کند یا در قسمت‌هایی از بدن وجود دارد که عملکرد ناحیه را دچار اختلال می‌کند در این صورت باید آن را با جراحی برداریم. جراحی کلویید با سایر جراحی‌ها تفاوت دارد و نباید تمام ضایعه در یک مرحله برداشته شود. باید حاشیه‌ای از کلویید را باقی گذاشت و در حین و بعد از عمل جراحی داروهایی را به آن ناحیه تزریق کرد. در مجموع درمان کلویید یکی از مشکلات جراحی پلاستیک است زیرا احتمال عودش بسیار بالاست. درصد موفقیت عمل می‌تواند در حد قابل‌‌قبولی باشد ولی هرگز به حد ایده‌آل نخواهدرسید بنابراین افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به کلویید هستند، باید دقت کنند تا قبل از هرگونه دستکاری یا جراحی در بدنشان با جراح پلاستیک مشاوره داشته باشند.

دکتر سیدمهدی موسوی‌زاده

فوق‌تخصص جراحی پلاستیک، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی