برگی از دفتر زندگی دكتر بهشتی

آیهٔ الله دكتر سید محمد حسینی بهشتی در دوم آبان سال ۱۳۰۷ در محله لومبان اصفهان به دنیا آمد وی تحصیلات خود را تا پایان سال دوم دبیرستان در آن شهر گذراند, سپس به خاطر علاقه شدیدی كه به علوم اسلامی داشت به حوزه علمیه اصفهان وارد شد

آیهٔ الله دكتر سید محمد حسینی بهشتی در دوم آبان سال ۱۳۰۷ در محله لومبان اصفهان به دنیا آمد. وی تحصیلات خود را تا پایان سال دوم دبیرستان در آن شهر گذراند، سپس به خاطر علاقه شدیدی كه به علوم اسلامی داشت به حوزه علمیه اصفهان وارد شد. دروس علمی را تا اواخر سطوح عالیه در همان حوزه خواند و در سال ۱۳۲۵ راهی حوزه علمیه قم گردید. ایشان پس از طی یك سلسله آموزش ها و كسب فیض از محضر اساتید و مراجع، به خصوص امام خمینی (ره) با عده ای از فضلای حوزه، درس اصول و فقه آیهٔ الله داماد را كه مورد علاقه طلاب جوان بود بنیانگذاری كرد. همچنین به همراه دوستان دیگر چون آیهٔ الله شهید مطهری و فقهای دیگر در درس خارج امام خمینی ( ره) حاضر شدند.

شهید بهشتی پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۳۰ ، دوره لیسانس دانشكده الهیات و معارف اسلامی و همچنین در سال ۱۳۳۸ دوره دكترای این دانشكده را به پایان رسانید. وی از سال ۱۳۳۰ تدریس در دبیرستان های قم را آغاز كرد و در سال ۱۳۳۳ دبیرستان دین و دانش قم را تأسیس نمود. از جمله خدمات فرهنگی ارزنده شهید بهشتی، می توان ایجاد امكانات آموزش زبان و علوم روز را برای فضلای حوزه علمیه قم نام برد. در همین رابطه كانون اسلامی دانش آموزان و فرهنگیان قم را پایه گذاری كرد. شهید بهشتی در سال ۱۳۴۲ مدرسه علمیه حقانی را تاسیس كرد و به كمك جمعی از فضلای حوزه علمیه اقدام به تشكیل گروه تحقیقاتی پیرامون حكومت در اسلام نمود. در همان اوقات توسط سازمان اطلاعات و امنیت کشور(ساواك) از قم به تهران انتقال یافت و در سال ۱۳۴۳ در تهیه برنامه جدید تعلیمات دینی مدارس شركت كرد و یك سال بعد یعنی در سال ۱۳۴۴ به آلمان عزیمت كرد. در آنجا علاوه بر یك سلسله آموزشها و حركتها كه به طور طبیعی ناشی از اصالت فكری و عمق مغز ایدئولوژیك وی بود به بنیانگذاری گروه فارسی زبان در انجمنهای اسلامی دانشجویان در اروپا اقدام كرد.

شهید بهشتی در سال ۱۳۴۹ به تهران بازگشت و جلسات تفسیر قرآن ایجاد كرد . در همین رابطه با همكاری شهید دكتر باهنر و دیگران در آموزش و پرورش مشغول تهیه كتاب تعلیمات دینی مدارس شدند. در آذرماه ۱۳۵۷، ضمن تلاش گسترده ای جهت ایجاد روحانیت مبارز تهران به اتفاق شهیدان استاد مطهری و دكتر مفتح و آیات عظام مهدوی كنی و امامی كاشانی كوشید و جمعی دیگراز علمای مبارز در سراسر ایران به عنوان یك هسته اساسی از آن حمایت كردند و به آن پیوستند. طی سالهای ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۲ در دفاع از حكومت ملی دكتر مصدق به همراه روحانیت مبارز از چهره های فعال و كارسازی بود كه در به راه انداختن تظاهرات ضد رژیم در اصفهان نقش مهمی داشت.

«بهشتی» تنها مرد علم و بیان و قلم نبود بلكه در میدان مبارزه نیز مردانه جنگید. به ویژه از آغاز قیام امام خمینی (ره) در سال ۱۳۴۱، به همكاری با جمعیت های مؤتلفه اسلامی برخاست و به عضویت شورای روحانیت آن انتخاب گردید.

او در برگزاری راهپیمایی های عظیم چهارم شوال و تاسوعا و عاشورای ۵۷ نقشی مؤثر داشت. سخنرانی های پرشور شهید مخصوصاً در روز ۱۶ شهریور در مسجد صاحب الزمان (عج) تحرك فراوانی به مردم داد. هنگامی كه امام (ره) در پاریس بودند، برای تبادل نظر با امام (ره) به آنجا رفت و سپس به فرمان امام(ره) به عضویت شورای انقلاب اسلامی ایران برگزیده شد. نقش مؤثر و رهبری كننده ایشان در آن زمان كاملاً محسوس بود. شهید بهشتی هنگام شهادت علاوه بر رهبری حزب جمهوری اسلامی و عضویت شورای انقلاب، رئیس دیوان عالی كشور نیز بود.