سه شنبه, ۲۸ فروردین, ۱۴۰۳ / 16 April, 2024
مجله ویستا

از لائودا تا فرای ساكر اتریش یعنی «فرمول یك»


انگار باید همیشه یك خط و ربط اتریشی در مسابقات اتومبیلرانی «فرمول یك» وجود داشته باشد «نیكی لائودا»ی معروف در دوران اوجش دهه ۱۹۷۰ سه بار قهرمان این رقابت ها شد شروع كننده این روند و كسی كه به آ ن قوت بخشید, یوخن ریند بود

او اولین اتریشی است كه این عنوان را (به سال ۱۹۷۰) كسب كرده است. اما عجیب تر آن كه او نماند تا پیروزی اش را ببیند، زیرا در یكی از آخرین تورنمنت های فصل، در گراندپری ایتالیا و در پیست مونزا طی یك تصادف كشته شد و عنوان جهانی پس از مرگ او و در پناه امتیازات اندوخته قبلی اش، به خانواده ریند اهدا و تحویل شد. گرهارد برگر یك اتومبیلران مطرح اتریشی و برنده ۱۰ تورنمنت گراندپری می گوید: «اتریش همیشه یك نقش كلیدی در فرمول یك ایفا كرده است و این روند، قطع شدنی هم نیست.»

به اعتقاد خیلی ها هلموت ماركو از لائودا نیز پراستعدادتر بود، ولی دوران حضورش در میدان به دلیل برخورد یك سنگ به چهره او و كاهش قوه بینایی او كوتاه شد. این اتفاق طی گراندپری فرانسه به سال ۱۹۷۱ روی داد و به رغم نابینا شدن ماركو از یك چشم او توانست ماشینش را حین آن مسابقه وحشتناك متوقف كند. او مجبور به ترك مسابقات «فرمول یك» شد و به رقابت های سطح پایین تر اتومبیلرانی روی آورد و حتی یك بار مسابقه ۲۴ ساعته لومان را برد.

دو راننده اتریشی حاضر در رقابت های امسال پاتریك فرای ساكر در تیم میناردی و كریستین كلاین در ردبول هستند. فرای ساكر اولین باری است كه در رقابت های فرمول یك شركت می كند، ولی كلاین فصل پیش نیز برای جگوار به میدان آمد و بیشتر از ۳ امتیاز نگرفت.جگوار در پایان فصل گذشته به دیتریش ماته شیتز تاجر اتریشی فروخته شد و او كسی است كه صاحب شركت نوشابه سازی ردبول است و از این طریق تیم جدید اتومبیلرانی ردبول شكل گرفت كه به واقع همان جگوار سابق است.برگر دوست نزدیك ماته شیتز بوده است و به نظر می رسید كه بهترین گزینه برای پست مدیریت این تیم باشد، اما او نپذیرفته و گفته است كه برای بازگشت او به صحنه رقابت های فرمول یك هنوز بسیار زود است.

•یك تیم دیگر

برگر در سال ۱۹۹۷ از شركت در مسابقات كناره گرفت و مدیر تیم «بی ام و» شد و تا سال پیش در این تیم ماند. تیم كنونی تشكیل شده توسط ماته شیتز اولین تیم اتومبیلرانی اتریشی حاضر در فرمول یك نیست. در این ارتباط باید به والتر وولف یك تاجر اتریشی _ كانادایی و شیفته مسابقات اتومبیلرانی هم اشاره كرد. او در سال های ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹ با تیم شخصی خودش در رقابت های فرمول یك شركت كرد و صاحب ۳ پیروزی هم شد. اولین ماشین ساخته شده توسط این تیم كه طراحی اش با هاروی پوستل ویت بود، نخستین تورنمنتی را كه در آن شركت داشت به سال ۱۹۷۷ فتح كرد و این كار در گراندپری آرژانتین و توسط جودی شكتر صورت گرفت. شكتر دو سال بعد از آن با فراری صاحب قهرمانی جهان نیز شد.

اتریش از ۱۹۶۴ تا ۲۰۰۳ میزبان ۲۶ تورنمنت گراندپری بود اما همزمان با پیروزی میشاییل شوماخر آلمانی در تورنمنت سال ۲۰۰۳ این رقابت ها نیز پایان گرفت و دیگر هم تكرار نشده است. در حال حاضر نیكی لائودا می كوشد كه میزبانی یك تورنمنت گراندپری را به اتریش و به احتمال قوی به خیابان های وین بازگرداند. كارل اشوایتزر دبیركل فدراسیون اتومبیلرانی اتریش می گوید: «طرحی كه ما داده ایم بسیار انقلابی و بی سابقه و جالب است. تا زمانی كه وین این تورنمنت را می خواهد و بتوان بودجه ای را برای آن جور كرد، چرا كه نه؟»

با این حال به عنوان شناخته شده ترین مرد اتومبیلرانی اتریش، این نیكی لائودا است كه همچنان جلب نظر می كند. او مظهر و نماد و وسیله و انگیزشی برای تمام راننده های اتریشی بوده است كه می خواسته اند مثل او شوند و قهرمانی های بزرگ لائودا را تكرار كنند. از همه مهمتر پیروزی سوم او در سال ۱۹۷۶ بود كه زمانی پیش آمد كه او در یك حادثه وحشتناك در پیست دچار سوختگی شدید شده و سیمایش به كلی به هم ریخته و حتی پس از عمل جراحی ویرانی از آ ن رخت برنمی بست.خیلی ها معتقد بودند لائودا بعد از آن حادثه زنده نخواهد ماند اما او نه فقط زنده ماند بلكه بلافاصله و دوباره قهرمان جهان شد و نشان داد كه حتی یك حادثه تقریباً مرگبار نیز او را متوقف نمی كند.همان واقعه و دوام لائودا به ما می گوید كه چرا اتومبیلرانی فرمول یك با اتریش عجین بوده است.



همچنین مشاهده کنید