سناتور ضدبوش نامزد ریاست جمهوری آینده

منتقد صریح و بی پرده خلیج گوانتانامو است از نظر او جورج بوش در مورد پیمان كیوتو اشتباه می كند حتی جان كری از او دعوت كرده بود كه در مقابل بوش به جبهه او بپیوندد پس چرا مردم فكر می كنند كه او رئیس جمهور بعدی جمهوریخواهان است

دفتر سناتور مك كین كه شباهت زیادی به سران حكومت های در تبعید پیدا كرده، مدام در حال اعلان مواضع ضددولت بوش است و همواره با خشم و برآشفتگی بر توان بوش در به كارگیری قدرت تشكیك می ورزد. او كه از كهنه كاران و قهرمانان جنگ ویتنام است، محبوبیت بیشتری از بوش در سرتاسر ایالات متحده دارد. بوش باعث شكست او در سال ۲۰۰۰ در كارولینای جنوبی بود.مك كین با اصرار می گوید كه هنوز عزمش را برای شركت در انتخابات سال ۲۰۰۸ جزم نكرده است تا آن موقع او ۷۲ ساله خواهد شد. اما آنچه از اظهارنظرهای وی برمی آید به این تلقی كه او از نامزدهای دوره بعدی است، قوت می بخشد. نظرسنجی ها نشان می دهد كه او در حال حاضر از رقیبانی همچون هیلاری كلینتون، جان كری، یا هر دموكرات دیگر بسیار محبوب تر است. او كه هفته پیش به لندن برای سخنرانی یادبود آلیستر كوك سفر كرد، نماینده دولتی است كه می توانست در صورت شكست بوش به وجود آید یا دولتی كه ممكن است بعد از پایان دوره دوم ریاست جمهوری بوش بر سر كار آید.تونی بلر در اجلاس گروه هشت به سخنان حمایت آمیز مردانی چون مك كین نیاز دارد. برخلاف جورج بوش و بسیاری از جمهوریخواهان مك كین یكی از طرفداران سینه چاك «بهار گرمایش جهانی» است و بر این باور است كه خروج از پیمان كیوتو اشتباه فاحشی است. مك كین از باب ترمیم روابط [كشورهای] دو سوی آتلانتیك [منظور اروپایی ها با آمریكا] می گوید: «من فكر می كنم باید همكاری نزدیكی را با همه كشورهای اروپایی به رهبری بلر نخست وزیر انگلیس در زمینه تغییرات آب و هوایی آغاز كنیم. اگر من هدایت كننده سیاست ها بودم، در صورت امضای چین و هندوستان ورود به پیمان بازنگری شده كیوتو را پیگیری می كردم.»مهمترین اعتراض آمریكایی ها به پیمان اولیه كیوتو این بود كه چند كشور در حال توسعه را از مهار گازهای گلخانه ای معاف كرده بود. مك كین هم همین موضع را قبول دارد اما بر این باور است كه این استدلال برای رها كردن كامل مذاكرات _ تصمیمی كه دولت بوش در سال ۲۰۰۱ گرفت _ كافی نبوده است. وی می گوید: «به نظر من [اروپایی ها] حاضرند در ازای عضویت ایالات متحده كه عامل انتشار ۲۵ درصد از گازهای گلخانه ای است، امتیاز بدهند.»

اما در نهایت مك كین اعتقاد دارد آینده روابط كشورهای دو سوی آتلانتیك به وضعیت عراق بستگی دارد. او كه از طرفداران جنگ آمریكا علیه عراق است، اعتراف دارد كه نیافتن سلاح های كشتارجمعی سبب تضعیف شدید روابط دیرینه اروپا با آمریكا شده و اعتماد عمومی را از دولت های آمریكا و بریتانیا سلب كرده است. مك كین می گوید: «من فكر می كنم اگر بتوانیم نشان بدهیم كه موفق شده ایم و یك دموكراسی هر چند معیوب اما نسبتاً كارآمد برای عراقی ها را به وجود آورده ایم و می خواهیم دموكراسی را در سرتاسر منطقه گسترش دهیم در آن صورت چه سلاح های كشتارجمعی پیدا شود، چه نشود، دخالتمان ارزشش را داشته است. اما اگر شكست بخوریم و عراق دچار كشمكش فرقه ها شود یا آنكه در دامن افراطی های تندرو اسلامی بیفتد، در آن صورت توجیه منتقدان در محكومیت اعمال ما كاملاً صحت خواهد داشت.»این سناتور اهل آریزونا همواره استدلال كرده است، تنها راه اجتناب از این فاجعه افزایش تعداد سربازان آمریكایی در عراق است. او می گوید: «یكی از بزرگترین اشتباهاتی كه باعث شده با تجربه بسیار تلخی مواجه شویم، عدم ارزیابی واقع بینانه از موقعیت است، به خصوص ما بعد از موفقیت اولیه تعداد كافی سرباز اعزام نكرده ایم تا به كنترل اوضاع بپردازند. تمام شواهد نشان می دهد كه ما سربازان كافی برای كنترل اوضاع نگمارده ایم. شاید بهتر باشد این نكته را هم اضافه كنم كه من این حقیقت را دو سال پیش از زبان یك سرهنگ بریتانیایی در بصره شنیدم.»مك كین كه خود به مدت پنج سال در دوران جنگ ویتنام در زندان «هانوی هیلتون» اسیر بوده، اكنون از منتقدان سرسخت رفتار با اسرای خلیج گوانتانامو است و بارها گفته است كه این اسرا یا باید محاكمه شوند یا آزاد. او همواره در سخنانش به كنایه می گوید: «حتی آدولف آیشمن نیز پای میز محاكمه رفت.» مك كین علاوه بر انتقاد شدید از سیاست های جنگی و رفتار غیرانسانی با اسرا، تبلیغات زیادی را در حوزه مالی آغاز كرده كه همچون خاری در چشم دولتمردان بوش است. او حرف از اصلاحات عمیق مالی به میان آورده و مدعی است كه بخشی از پولی كه در باتلاق سیاسی در شرف مدفون شدن است را بیرون خواهد كشید.

مواضع پرآوازه و بی اعتنایی به انتقادهای هم حزبی هایش مك كین را در چشمان دموكرات ها عزیز كرده است. موسسه تحقیقات پیو Pew در واشینگتن یك نظرسنجی انجام داده كه نشان می دهد وی در میان لیبرال ها ۶۶ درصد محبوبیت دارد كه این آمار بسیار بیشتر از «هاوارد دین» - نامزد سابق انتخابات ریاست جمهوری و رئیس جدید كمیته ملی دموكراتیك _ است. قدرت و نفوذش به قدری زیاد است كه جان كری _ به عنوان دوست و یار دیرینه _ از او خواست كه همراهش شود تا با بوش و چنی در مبارزه انتخاباتی بجنگد. اما مك كین پیشنهاد او را نپذیرفت و آن [همكاری] را به لحاظ هویت، خطا توصیف كرد و گفت: «من خودم را یك محافظه كار قدر می دانم.» او بحق یك كاركشته و كهنه كار نظامی است و بر این باور است كه قدرت نظامی آمریكا پشتیبان ارزش های این كشور است. سال ها پیش از آن كه بوش به فكر سرنگونی صدام حسین باشد او پیشنهادش را مطرح كرده بود. او در حوزه مالی نیز بسیار محافظه كار است و در حوزه مالیات به اندیشه محافظه كاران نزدیك است. او اعتقادی به هزینه های اجتماعی دولت ندارد و در جنگ بی پایان فرهنگی در آمریكا جزء آن گروهی است كه با سقط جنین مخالفند. عده ای از تفسیرگران و تحلیلگران می گویند سبك ساده وی در سخنگویی و خودمداری وی باعث شده لیبرال ها نسبت به مدارك و شواهدی كه بر محافظه كار بودن وی دلالت دارد چشمان خود را ببندند. اما همین موضوع كه یك محافظه كار در میان دموكرات ها و یا برعكس محبوبیت پیدا می كند، نشان می دهد كه در چند دهه گذشته تا چه حد فضای سیاسی در آمریكا دچار تغییر شده است. در دوران كلینتون دموكرات ها برخلاف مرام همیشگی خود از انضباط مالیاتی در داخل كشور رویگردان شده و به میانجیگری های انسان دوستانه در ورای مرزهای خود علاقه مند شدند. دموكرات ها كه دو بار به بوش باخته اند و در دل مسیحیان جایگاه خود را از دست داده اند، چنان دچار تشویش شده اند كه در بعضی از مواضعی كه تاكنون غیرقابل سازش بودند كوتاه آمده و حاضر شده اند در مواردی همچون حق سقط جنین به ارزیابی دوباره دیدگاه های خود بپردازند.(به عنوان مثال «هری رید» رهبر دموكرات ها در سنای آمریكا به اصطلاح از «طرفداران زندگی» است [یعنی برخلاف مرام لیبرال ها با سقط جنین مخالف است]) در جو كنونی، مك كین می تواند معتدل یا میانه رو ظاهر شود فقط به خاطر آن كه مجبور نبوده به مرام همیشگی زندگی اش پشت كند، ضمن آن كه هر از گاهی به سادگی سلسله مراتب را در حزبش نادیده گرفته است.در توضیح این كه چرا هر دو حزب از او حمایت می كنند و در میان هر دو حزب محبوبیت دارد می گوید كه این حقیقت بیشتر ناشی از روشی است كه او دارد نه طرز تفكرش. مك كین می گوید: «نتیجه نظرسنجی ها و میزان بالای محبوبیت ممكن است به این دلیل باشد كه تمایل اكثریت مردم آمریكا كاهش تفرقه انگیزی است... من اعتقادی به تخریب شخصیت ها ندارم و از بی احترامی به مخالفانم پرهیز می كنم.»قطعاً سناتور مك كین خاطره بدی از تخریب شخصیت در ذهن دارد. در انتخابات سال ۲۰۰۰ در نیوهمپشایر شعار انتخاباتی اش «صراحت و بی پردگی در گفتار» Straight Talk Express بود و با وجود آنكه هزینه های تبلیغاتی اش در مقایسه با بوش بسیار ناچیز بود ۱۹ درصد بالاتر قرار گرفت. اما در كارولینای جنوبی ورق برگشت چون «پت رابرتسون» شبكه تلویزیونی اش را علیه مك كین به كار گرفت. شبكه های تلویزیونی از این نگران بودند كه اصلاحات مالی مك كین و كاهش هزینه ها به تجارت آنان لطمه وارد می آورد. ظرف سه هفته حدود ۲۰ میلیون دلار صرف تخریب مك كین شد.حمله بی امان به مك كین چنان غیرعادی بود كه با استاندارد های كنونی در تبلیغات انتخاباتی جور درنمی آمد. روی شیشه های جلو و عقب خودرو ها برچسب هایی زده بودند كه تنها یك نكته را در ذهن ها تداعی می كرد و آن فرزند سیاهپوست مك كین بود (در حالی كه واقعیت این بود كه مك كین و همسرش دختری بنگلادشی را به نام Bridget به فرزندی قبول كرده بودند) ظرف مدت بسیار كوتاه شایعات زیادی علیه او شكل گرفت. عده ای گفتند او در زندان هانوی به هم خدمتی های خود در دوران اسارت خیانت كرده تا جان سالم به در ببرد. عده ای دیگر گفتند كه در اثر حضور در جنگ ویتنام تعادل روانی اش را از دست داده است.همان صراحت گویی و بی پردگی كه در نیوهمپشایر توجه رای دهندگان را به خود جلب كرد او را در كارولینای جنوبی به دردسر انداخت. بوش از صراحت گویی پرهیز كرد اما مك كین به دام صراحت گویی و بی پردگی افتاد و رای خود را از دست داد چون درست همانی را گفت كه جمهوریخواهان كارولینای جنوبی طاقت شنیدنش را نداشتند.

اگر مك كین تصمیم بگیرد در انتخابات سال ۲۰۰۸ شركت كند یقیناً به كارولینای جنوبی سفر نخواهد كرد. او دوستان سیاسی زیادی دارد كه در كاخ سفید و كنگره جای او را باز خواهند كرد و این بار دقت بیشتری نسبت به سال ۲۰۰۰ به خرج خواهد داد و درباره حق و حقوق مسیحیان مواظب واژه ها و كلماتش خواهد بود. مك كین با پافشاری می گوید هنوز تصمیم نگرفته و تا انتخابات كنگره در سال ۲۰۰۶ مشخص نخواهد شد كه نامزد می شود یا نه. مك كین می گوید: «می خواهم حالت و وضعیت كشور را بعد از انتخابات كنگره بدانم. دوست دارم بتوانم روحیه و حالت مردم را بسنجم و شانس خود را با داشتن آن ارزیابی، امتحان كنم.»اگر تصمیم بگیرد نامزد شود، زمان انتخابات ۷۰ ساله خواهد بود و چنین سنی به قدری بالا است كه داشتن پویایی لازم در این سن و سال امری غیرعادی خواهد بود. او از بسیاری از همكارانش سن بیشتری دارد. جای زخمی كه روی صورتش وجود دارد یادآور این حقیقت است كه او پنج سال پیش از یك نوع سرطان پوستی جان سالم به در برده و اگر به موقع تشخیص داده نمی شد دیگر درمان هم امكان پذیر نبود. هر سه ماه یك بار هم باید چك كند كه دوباره بیماری اش عود نكند. همسرش نیز یك بار از سكته جان سالم به در برده بنابراین سلامت همسرش نیز می تواند عامل مهمی باشد.بسیاری از دموكرات ها و میانه رو ها امید چندانی به انتخابات ۲۰۰۸ ندارند. عقل متعارف حكم می كند كه ممكن است هیلاری كلینتون به عنوان نامزد دموكرات ها انتخاب شود.اما بعید است كه در انتخابات ریاست جمهوری پیروز میدان باشد چون نام كلینتون بیشتر از آنكه به نفعش باشد، به ضررش تمام خواهد شد چون نامش متنفران از نام كلینتون را بیشتر از دوستدارانش برخواهد انگیخت.چشمان بسیاری از مردم به جان مك كین به عنوان تنها جایگزین مناسب برای جلوگیری از ادامه انقلاب بوش دوخته شده است. راست گرایانی با گرایش مذهبی هم در مقابلش خواهند ایستاد اما تا سال ۲۰۰۸ به ویژه بعد از سپری شدن چند سال از نبرد های ایدئولوژیك در داخل ایالات متحده و اقدامات ضدشورش در خارج از مرز ها جمهوریخواهان خود را آماده می كنند كه تغییراتی در سبك خود به وجود آورند.

منبع: گاردین

جولیان بورگر

ترجمه: علیرضا عبادتی