کره جنوبی آبروداری کرد

پیش بینی ها درست از آب درآمد و ادووکات, ذخیره طلائی خود یعنی ”آن یونگ هوان“ را به بازی آورد و تیم سردرگم نیمه اول را تبدیل به تیمی یکپارچه و سراسر تهاجم نمود با افزایش توان هجومی کره و گردش بیشتر توپ در یک سوم دفاعی توگو, چشم بادامی ها صاحب یک ضربه ایستگاهی پشت محوطه جریمه شدند و در حالی گل تساوی را به ثمر رساندند که توگو یکی از بازیکنان خود را به دلیل دریافت کارت زرد دوم از دست داده بود

● کره‌جنوبی

۱. لی‌وون جائه

۲. سانگ چانگ گوگ

۳. کیم یونگ چول

۴. چوی جین چئول

۵. لی‌پونگ پیو

۶. لی‌یول یونگ (از دقیقه ۶۸ کیم نام آئی)

۷. کیم جین کیو (از دقیقه ۴۶ آن یونگ هوان)

۸. لی‌هو

۹. پارک جی سانگ

۱۰. لی چون سو

۱۱. چوجائه جین (از دقیقه ۸۳ کیم سانگ)

▪ سرمربی: دیک ادووکات

● ۲-۱

▪ گل‌ها: محمد عبدالقادر (دقیقه ۳۱) برای توگو

▪ لی‌چون سو (دقیقه ۵۴) و آن‌یونگ‌هوان (دقیقه ۷۲) برای کره‌جنوبی

▪ داور: گراهام پل (انگلستان)

▪ اخطار: کیم یونگ چول و لی‌چون سو از کره‌جنوبی رومانو و تیچانگائی از توگو

▪ اخراج: ژان پانول آبالو

● توگو

۱. کاسی آگاسا

۲. کومی تیچانگائی

۳. ژان پائول آبالو

۴. داره نیبرمبو

۵. لودویک آسموآسا (از دقیقه ۶۲ ریچموند فورسمون)

۶. مصطفی سالیفو (از دقیقه ۸۶ کاکا آزیاونو)

۷. ژاک آلکسیس رومائو

۸. ماما شریف توره

۹. محمد عبدالقادر

۱۰. امانوئل آدبایور

۱۱. یائو سنایا (از دقیقه ۵۵ آسیمیو توره)

▪ سرمربی: اتو فیستر

ورزشگاه شهر فرانکفورت (محل دیدار ایران و پرتغال) میزبان دیدار یکی از نمایندگان آسیا مقابل یکی از نمایندگان آفریقا بود. کره‌جنوبی در حالی مقابل توگجو صف‌آرائی کرد که ۲ نماینده آسیا و ۳ نماینده آفریقا در روزهای گذشته مقابل حریفانشان شکست خورده بودند و به نوعی پیروز این بازی از حیثیت قاره خود دفاع می‌کرد. وقتی توپ گرد بازی که نام ۲ تیم روی آن حک شده بود به حرکت درآمد از دیدن نحوه عملکرد کره‌جنوبی متعجب شدیم.

به نظر می‌رسید جو بازی، کره‌ای‌ها را گرفته است. شاگردان ادووکات سردرگم و بی‌برنامه بازی می‌کردند و این روند تا پایان نیمه اول ادامه داشت، یعنی حتی پذیرش گل از توگجو هم نتوانست کره‌ای‌ها را به خود بیاورد. در جریان به ثمر رسیدن تک گل توگوئی‌ها، شاهد کم‌کاری خط هافبک و غفلت خط دفاع کره بودیم؛ غفلتی که مسلماً از عدم تمرکز کره‌ای‌ها نشأت می‌گرفت. بازی بی‌برنامه و سردرگم کره خصوصاً در میانه میدان این فرصت را نصیب توگو کرد که در یک ضد حمله سریع، کره‌ای‌های سرعتی را وادار به تسلیم کنند. نیمه اول با استیلای بی‌چون و چرای توگو به پایان رسید و این در حالی بود که اعلام نارضایتی‌های متعدد ادووکات از عملکرد تیم خود، خبر از تغییراتی در نحوه بازی کره‌جنوبی در نیمه دوم می‌‌داد.

پیش‌بینی‌ها درست از آب درآمد و ادووکات، ذخیره طلائی خود یعنی ”آن یونگ هوان“ را به بازی آورد و تیم سردرگم نیمه اول را تبدیل به تیمی یکپارچه و سراسر تهاجم نمود. با افزایش توان هجومی کره و گردش بیشتر توپ در یک سوم دفاعی توگو، چشم بادامی‌ها صاحب یک ضربه ایستگاهی پشت محوطه جریمه شدند و در حالی گل تساوی را به ثمر رساندند که توگو یکی از بازیکنان خود را به دلیل دریافت کارت زرد دوم از دست داده بود.

نکته قابل توجه و جالب این بازی مربوط می‌شد به اتخاذ تاکتیک هجومی از سوی توگو برای به ثمر رساندن گل برتر مجدد؛ اتوفیستر که حضور یا عدم حضورش تا لحظه آخر در پرده‌ای از ابهام قرار داشت، در کمال شجاعت تیمش را به‌صورت هجومی آرایش کرد در حالی‌که هر مربی دیگر به‌جای او بود، رو به دفاع آورده و سعی در حفظ نتیجه تساوی می‌کرد. وقتی فیستر آلمانی چنین تدبیر غیرمحتاطانه‌ای اتخاذ کرد، احتمال‌ پذیرش گل دوم روی ضد حمله آن هم در حالی‌که تیمش ۱۰ نفره بود را بالا برد و نهایتاً هم این اتفاق افتاد تا ”آن“ با زدن تیر خلاص، نبرد آسیا و آفریقا را به سود آسیائی‌ها به پایان‌ برساند.