بختیار و ادعاهای مضحک

رخدادهای پس از ورود امام اتفاقهای جالب توجهی است که به دلیل موضعگیریهای امام, حمایتهای ملت و لجبازی های بختیار و کارشکنی های بیگانگان, خاطرات زیبایی را در ذهن تاریخ به یادگار می گذارد

رخدادهای پس از ورود امام اتفاقهای جالب توجهی است که به دلیل موضعگیریهای امام، حمایتهای ملت و لجبازی های بختیار و کارشکنی های بیگانگان، خاطرات زیبایی را در ذهن تاریخ به یادگار می گذارد.بخش دیگری از تحولات انقلاب، به بررسی رخدادهای پس از ورود امام به میهن اسلامی اختصاص دارد:

شاپور بختیار در ادعایی مضحک و در تماسی تلفنی با خبرنگار سیاسی روزنامه اطلاعات اظهار داشته بود: شب گذشته (۱۸/ ۱۰/ ۵۷) تظاهرات نسبتاً وسیعی در بوذرجمهری برپا شد. مأموران در نهایت آرامش درصدد متفرق کردن تظاهرات کنندگان برآمده و در این بین متوجه شدند گروهی درصدد ایجاد آشوب، آتش زدن و کشتار برآمده اند. تلاش برای دستگیری این گروه به نتیجه رسید و معلوم شد همه آنها که تعدادشان بالغ بر ۲۰۰ نفر است، افغانی هستند!

تحقیقات اولیه نشان داده است که این گروه در ارتباط با دهها گروه مشابه هستند که همه کمونیست و بطور مخفی و با تجهیزات کامل به ایران آمده اند و قصدشان خرابکاری، کشتار و... است!

پیش از بختیار نیزچنین ادعاهای مضحکی ابراز شده بود، از جمله اظهارات «هلاکو رامبد» وزیر مشاور در امور پارلمان که درپی قیام یکپارچه مردم تبریز در ۲۹ بهمن ۵۶ گفته بود: عوامل آشوب تبریز معلوم نیست کی و از کدام مرز وارد ایران شده اند!

امام خمینی پس از ورود به میهن اسلامی در واکنش به این ادعاها در ۱۳ بهمن ۱۳۵۷ در پاسخ بختیار اظهار داشتند: «....اینها ملت ایران نیستند؟ اینها هم باز از آن طرف مرزها با شناسنامه اشتباهی وارد شده اند!؟ این آقایان همه با شناسنامه اشتباهی وارد شده اند؟ این همه مردم که توی این جا هستند و هر روز هم هستند با شناسنامه چه! اینهمه مردم دهات و شهر و همه اینها که فریاد می زنند ما نمی خواهیم این سلطنت فاسد را؛ اینها همه از آن طرف مرزها با شناسنامه جعلی وارد شده اند؟»(۱)

در روزهایی که تمامی ارکان کشور به فوج عظیم ملت می پیوست، دولت بختیار تمامی توان خود را برای حفظ رژیمی که مبانی اخلاقی و ارزشی اسلام را به سخره می گرفت، به کار می بست. وی در مصاحبه ای با هفته نامه فرانسوی لوپوان گفته بود: «سازش بین افراد عاقل ممکن است، اما نه بین افراد یک دنده». او در همین مصاحبه ضمن توهین به اطرافیان امام خمینی(ره)، به مردم انقلابی ایران نیز اهانت کرد و مدعی شد ۵۰ درصد آنها بیسوادند و به جای مدرسه به مسجد می روند. جالب آنکه در شرایطی او دولت خود را «تنها دولت قانونی» می خواند که حتی بنا به اعتراف اصلی ترین حامیان او -ژنرال هایزر و ارتشبد قره باغی- حاکمیت رئیس این دولت تنها در محدوده جلسات کابینه ای بود که تمامی وزارتخانه هایش در اعتصاب کامل بودند و حتی وزرای این دولت امکان حضور در محل کار خود را نداشتند! ناتوانی و بی اختیاری او در اداره کوچکترین واحدهای دولت، شعار روز مردم شده بود:

«بختیار، نوکر بی اختیار»! . با این حال وی در روز ۲۱ بهمن گفته بود: «باید بدانند که ایستادگی من ادامه خواهد یافت و پیروزی هم از آن کسی است که حتی نیم ساعت مقاومتش بیشتر باشد»!(۳) اما ساعتی پس از آن با پیام امام خمینی، سیل جمعیت به خیابانها ریختند و «مرغ طوفان» پرشکسته و هراسان سنگر خویش را رها کرد. امام راحل بارها خطاب به دولت بختیار به وی در این خصوص هشدار داده بودند. ایشان در سیزدهم بهمن ۵۷ خطاب به دولت بختیار می فرمایند: «... و یک نصیحتی هم به دولت می کنم که آقا شما یک آدم عادی هستید. آبرویت را می ریزی ... خب، مثل آدم بیا و توبه کن.بگو صحیح است حرفهای ملت؛ امر، امر ملت است.»

در شرایطی که دولت بختیار می کوشید آخرین تلاشهای بی رمق خود را برای ادامه حضور بر کرسی نخست وزیری حفظ کند، دشمنی بیگانگان با آرای ملت بیدار نیز ادامه داشت.خبرگزاری رویترز از واشنگتن گزارش داد وسایل نظامی سری آمریکا در ایران عمدتاً ابزار حساس جنگنده های اف ۱۴ و موشکهای فینیکس تفکیک و مخفی شده است تا به دست انقلابیون نیفتد. ضمنا به گفته خبرگزاری آسوشیتدپرس آمریکا بخشی از دستگاه های الکترونیکی خود را در ایران به امیرنشین دوبی منتقل کرده و در منطقه موسوم به «جبل العالی» متمرکز کرده است(۴).

برهم انباشتن بی حد تجهیزات و سلاحهای نظامی توسط شاه عمدتاً به خاطر این امکان پذیر شد که در زمان نیکسون و کسینجر، آمریکا تصمیم گرفت خلاء رفتن نظامی را که با رفتن انگلستان از خلیج فارس پیدا شده بود پرکند و شاه تنها کسی بود که می توانست چنین برنامه ای را به پیش ببرد و ثبات منطقه را حفظ نماید. یادداشتهای «هایزر» از بحران دیگری پرده بر می دارد و آن فرار گروهی از آمریکایی ها از ایران است: «مشکل فنی جدیدی که با آن روبرو بودیم مسأله انتقال افرادمان به فرودگاه مهرآباد بود. یکی از اتوبوسهای ما سنگ باران شده بود... پیام این بود: «هایزر» را از ایران ببرید تا اینکه اتوبوسهایتان مورد تعرض قرار نگیرد(۵).

حضور ژنرال چهار ستاره آمریکا به عنوان جانشین موقت در نیروهای مسلح ایران، نه تنها نتوانست گرهی از معضلات رو به تزاید آمریکا را بگشاید، بلکه بر تناقض و سردرگمی حاکم بر مقامات تصمیم گیرنده آمریکا نیز افزود.

پی نوشت:

۱- سخنرانی امام در ۱۳ بهمن ۵۷

۲- کیهان ۲۲/ ۱۱/ ۵۷ ص۸ به نقل از خبرگزاری رویتر

۳- کیهان ۲۱ بهمن ۵۷ ص ۸

۴- کیهان ۱۴ بهمن ۱۳۵۷ ص ۴

۵- مأموریت در تهران، ص ۴۱۲ و ۴۱۳