خانه با هوش

این پروژه در سال ۱۹۹۹ با تبدیل یك فضای آزمایشگاهی به یك خانه هوشمند، شروع به كار كرد. از این پروژه به عنوان یك نمونه تحقیقاتی در زمینه خانه های الكترونیك (eHome) در دانشگاه فن آوری تامپر استفاده می شود و همه گونه آزمایشات و تحقیقات مرتبط با این شاخه از دانش در این خانه هوشمند انجام می شود. پروژه در سال ۲۰۰۲ رسما به خانه هوشمند تغییر نام داد و خانه ای با ۶۹ مترمربع با یك اتاق خواب، یك اتاق نشیمن، یك آشپزخانه، سونا و حمام ساخته شد. برای اینكه زندگی در این خانه راحت و معمولی باشد تمام جزئیات یك خانه معمولی از قبیل مبل ها، تزئینات و... در آن وجود دارد.
در ورودی خانه یك در برقی است كه دارای قفل الكترونیك است و روی آن چند حسگر شناسایی اثر انگشت وجود دارد كه فقط به چند اثر انگشت تعریف شده اجازه عبور می دهد.
پس از شناسایی اثر انگشت، یك پیام خوشامد توسط بلندگویی كه روی در نصب شده است پخش می شود و در باز می شود. در داخل منزل برای تنظیم سیستم نورپردازی می توان از یك دستگاه كنترل از راه دور استفاده كرد. مثلا هنگام داخل شدن به آپارتمان می توان تمام چرا غ ها را فقط با فشار یك دكمه روشن كرد و همینطور هنگام خارج شدن از آن.
ساختار اتاق خواب به گونه ای طراحی شده است كه یك محیط بسیار مناسب را برای استراحت و خواب فراهم كند. روی دیوار این اتاق یك صفحه نمایش بسیار بزرگ قرار دارد كه قابلیت پخش انواع تصاویر را داراست. علاوه بر این سیستم نورپردازی چراغ ها و طراحی پنجره ها هم به گونه ای است كه در ایجاد محیط مناسب استراحت نقش بسزایی دارند.
اتاق نشیمن این خانه می تواند علاوه بر مصارف معمولی، به عنوان یك سالن اجتماعات هم مورد استفاده قرار بگیرد. در این اتاق هم همچون اتاق خواب، صفحه نمایش بزرگی وجود دارد كه در كنار یك تئاتر خانگی امكان برگزاری مراسم كوچك را داراست. برای نورپردازی این اتاق هم می توان از نور مصنوعی و هم از نور طبیعی محیط بیرون خانه استفاده كرد. از دیگر امكانات مدرن این اتاق، می توان به كامپیوتر شخصی بی سیم اشاره كرد كه می تواند به صورت روزانه اخبار جدید را در اختیار ساكنان منزل قرار دهد.
پشت اتاق نشیمن، اتاق پذیرایی قرار دارد. در این اتاق چند گیاه آپارتمانی وجود دارند كه پرورش آنها به عهده سیستم هوشمندی است كه با تنظیم رطوبت، نور و گرما رشد گل ها را كنترل می كند.
در آشپزخانه این خانه هم همانند دیگر اتاق ها از سیستم های پیشرفته استفاده شده است. تنها جایی كه تفاوت های اساسی چندانی با خانه های معمولی امروزی ندارد، سونا و حمام این خانه است. تنها تفاوت عمده این بخش امكان پخش موسیقی در آن است كه توسط بلندگوهای مخصوصی انجام می شود. دمای سونای این منزل در هر جایی از منزل از طریق نشانگرهایی قابل ملاحظه و تنظیم است.
به طور كلی از میان سیستم های پیشرفته ای كه در این منزل استفاده شده است می توان به این سیستم ها اشاره كرد.
۱ - شبكه با سیم و بی سیم
سنسورها و اجزای متفاوت در این منزل همگی به هم متصل هستند. چندین كامپیوتر موجود در منزل هم همگی بدون سیم و توسط سیستم رادیو فركانس باهم در ارتباط هستند. سامانه اتصال شبكه ها بسیار ساده است و برخلاف فن آوری های بسیار پیشرفته انتقال داده، قیمت تمام شده بسیار پایینی دارد. از دیگر سیستم های بدون سیم می توان به سیستم كوتاه برد بلوتوث اشاره كرد. سیستم كنترل تئاتر خانگی و كامپیوترها هم از نوعی است كه نیاز به دستگاه كنترل از راه دور ندارد بلكه توسط صدای ساكنان منزل كنترل می شوند .
۲ - كنترل روشنایی
این آپارتمان توسط لامپ های هالوژن و فلورسنت روشن می شود. در صورت تمایل می توان با بركنار زدن پرده ها، نور طبیعی را هم به داخل هدایت كرد، این كار می تواند هم با كامپیوترها و هم با صدا انجام شود. روشن و خاموش شدن لامپ ها هم به همین صورت یعنی با كنترل صوتی انجام می شود.
۳ - سیستم كنترل صوتی
علاوه بر دكمه ها و كنترل به وسیله كامپیوتر؛ می توان اجزا و سیستم های الكترونیك را به وسیله سیستم كنترلی صوتی هم كنترل كرد. این كار به وسیله یك میكروفن دستی انجام می شود و صاحبخانه كافی است دستورات مناسب و تعریف شده را بر زبان بیاورد تا دستگاه همان كار را انجام دهد. پس از گفتن دستور، كامپیوتر یا دستور را عملا انجام می دهد یا توسط چند بلندگوی نصب شده در سقف به صورت كلامی به آن واكنش نشان می دهد. میكروفن در این سیستم دارای یك قطعه مكان یاب است كه مصرف كننده را در هر جایی از منزل پیدا می كند و نسبت به صدای او واكنش نشان می دهد.

منبع : خبرگزاری فارس