انسان، زیبائی، تاریخ

پس از جنگ‌های صلیبی استفاده از عطرهای خوشبو در اروپا گسترش یافت و این مقدمه‌ای برای اروپائیان بود تا ایده‌های درباری و اشرافی دنیا را بشناسد: موهای بلوند، پوست سفید و گونه‌های قرمز.برخی از زنان اشرافی آن دوران بسیار باهوش و فهمیده بودند و برای بیشتر شدن زیبائی‌شان از روش‌های مختلفی استفاده می‌کردند. یکی از این راه‌ها خوابیدن منظم در وان پر از شیر و پوشیدن لباس‌های زیبا و فاخر بود.وقتی در سال ۱۳۴۷ بیماری طاعون سراسر اروپا را درگیر کرد، آنها به یاد روش‌های قدیمیان در استفاده از موادمعطر افتادند و توانستند با استفاده از روایح دل‌نواز گل‌های بهشتی بر تعفن و کثیفی غلبه کنند. بدین ترتیب عطرهای گرانبها و روغن‌های لوکس از طریق دریا و برای اولین‌بار به ایتالیا آورده شد. وقتی در سال ۱۵۲۲ یکی از شاهزادگان ایتالیائی به فرانسه رفت تا با پادشاه فرانسه ازدواج کند، درباریان فرانسه از دیدن وسایلی که او و همراهانشان با خود آورده بودند بسیار شگفت‌زده شدند: موادآرایشی گرانبها، دستکش‌های چرمی، پارچه‌های نفیس، پودرهای خوشبو و لوازم آرایش. بدین ترتیب با معرفی زیبائی و زیورآلات به‌عنوان مد، استفاده از آنها به سرعت در اروپا گسترش یافت.مردم آن‌زمان با ترکیب قسمت‌های قهوه‌ای شده‌ٔ سیب، گل میخک، دارچین و چربی ماده‌ای تهیه و از آن برای خوشبو کردن موهایشان استفاده می‌کردند. گفته می‌شود که کلمهٔ پماد از همین سیب‌های گندیده (سیب‌ها در زبان فرانسه pommes خوانده می‌شود)، گرفته شده است.وقتی در قرن ۱۸، طاعون در اروپا شیوع یافت، مردم فکر می‌کردند که طاعون از طریق آب منتشر و وارد منافذ پوست می‌شود. به همین خاطر آنها سعی می‌کردند تا حتی‌الامکان از تماس بدنشان با آب جلوگیری کنند که این‌کار طبیعتاً اجتناب‌ناپذیر بود. آنها برای آنکه آلودگی‌های بی‌حد و مرز بدنشان را از بین ببرند، مقادیر متنابهی پودر و آرد استفاده می‌کردند تا بدین ترتیب، پوست، مو و کلاه‌گیس که در آن زمان بسیار رایج بود را ضدعفونی کنند. از آنجائی‌که آنها به‌ندرت بدنشان را می‌شستند، آلرژی و بیماری‌های پوستی زیادی شایع شده بود که این ضایعات پوستی را توسط لایه‌های ضخیمی از پودر می‌پوشاندند. همچنین از ترکیب آرد و آب، ماسک‌های صورت تهیه می‌کردند و گونه‌هایشان را نیز با استفاده بیش از حد از رنگ قرمز سالم و شاداب جلوه می‌دادند.در آن‌زمان، در جنوب فرانسه دباغ‌خانه‌های بزرگی وجود داشت که کالاهای چرمی تولید می‌کردند و همیشه آنها را با اسانس‌های قوی معطر می‌ساختند. این دباغ‌خانه‌ها نه فقط دستکش‌های معطر، بلکه دمپائی، جلیقه و حتی کمربند ساخته شده از چرم‌های خوشبو را به مردم عرضه می‌کردند. به زودی استفاده از این وسایل به مد تبدیل شد چون آنها نیز تا حد زیادی بوهای نامطبوع بدن را از بین می‌بردند.اواخر قرن ۱۸، مردم متوجه شدند که استفاده از مقادیر متنابهی پودر که با موادسمی ترکیب شده باشند نه تنها نامطلوب است بلکه عوارض خطرناکی به‌همراه دارد. همچنین ماتیک‌ها هم مثل رژگونه‌ها و لوازم آرایش چشم، از ترکیب برادهٔ فلزات معدنی به مقدار کم یا زیاد تشکیل شده‌اند و آثار جبران ناپذیری به‌همراه دارد.تمام این ”زیبائی‌های سمی“، مدهای متغیر و استفادهٔ بیش از اندازه از لباس‌های تنگ، را به سمت نوعی بدعاتی یا به بیانی دیگر تغییر تدریجی بشر به‌سوی انحطاط و تباهی پیش می‌راند.پس از انقلاب فرانسه تغییرات اساسی در زیبائی و مد ایجاد شد. آب و صابون دوباره جزء لاینفک زندگی روزمره شد. مردم به‌ندرت خود را آرایش می‌کردند و استفاده از پودر و کلاه‌گیس به‌دست فراموشی سپرده شد و پوست و مو دوباره می‌توانست به‌طور طبیعی تنفس کند. زنان نیز دست از پیروی از مد برداشته و سادگی حکمفرما شد. در این دوران جدید استفاده از عطرهای ملایم و لطیف برای معطر کردن لباس‌ها، دستمال‌های لطیف و ورق‌های نامه رواج یافت.در طول قرن ۱۹ فرانسه به یک قطب تولید در جهان تبدیل شد و در همان سده اولین مارک عطر به‌وجود آمد. پیشرفت‌های علم شیمی به زودی بشر را به سمت تولید عطرهای مصنوعی سوق داد.در سال‌های پایانی قرن اخیر افراد بیشتری در شهرها ساکن شدند و صنعت ماشینی به زنان و مردان کارگر بیشتری نیاز داشت. در واقع طبقهٔ متوسط جامعه گروه هدف جدید صنعت محصولات آرایشی شد. بدین ترتیب اولین فروشگاه‌های لوازم آرایش در لندن، پاریس و نیویورک افتتاح شد و بسیاری از محصولات آرایشی گرانبها را که تا آن‌زمان فقط ثروتمندان به آن دسترسی داشتند به عموم عرضه کرد. آن‌دوران را می‌توان دوران شکوفائی فرانسه در ارائه و پیروی از مد تلقی کرد.وقتی که مردان در جریان جنگ‌جهانی‌اول در جبهه‌های جنگ بودند، زنان به استقلال و خودکفائی بالائی دست یافتند. در سال‌های پس از جنگ دوباره علاقه و توجه به سمت مد و لوازم آرایش شدت یافت. زنان جوان شهری دوباره رژلب‌های قرمز سیر استفاده می‌کردند، مژه‌هایشان را با احتیاط سیاه کرده و با دقت نوک بینی و گونه‌هایشان را آبی و سبز می‌کردند. مردم آمریکا بیشترین تأثیر را از این تغییرات پذیرفتند.در سال‌های اخیر، یک زن آمریکائی تلاش کرد تا براساس تئوری علم رنگ‌شناسی، هر فرد را براساس رنگ مو، پوست و چشم و ابرو در فصل‌های مختلف سال آرایش کند. هدف وی از این‌کار این بود که هر مرد یا زن از میان تنوع‌های گوناگون مد و رنگ آنچه را که بیشتر برایش مفید و جذاب است انتخاب کند.و اما امروزه نیز رنگ مو، آرایش مو، لباس، رنگ‌ها، لوازم آرایش و طرز پوشش و رفتار انسان نقش بسیار بزرگی در زندگی وقی ایفا می‌کند.

منبع: اینترنت