وداع با جولای خاطره انگیز

دو روز قبل ماه جولای با همه فراز و نشیب هایش به پایان رسید، ماهی كه بی تردید مهم ترین اتفاقات ورزشی سال ۲۰۰۶ را به دنیا آورد. در جولای ۲۰۰۶ بود كه میلیون ها نفر از مردم دنیا در فضای ورزش نفس كشیدند و با هم شادی كردند و در آغوش هم گریستند.
جولای ماه احساسات مشترك بشر از هر جنس و نژاد و رنگ بود و البته ماهی كه سرشار از تغییر و تحولات در عالم ورزش تلقی می شد. زمان گونه به گونه شدن و رشد كردن و یا فروافتادن.
در گرم ترین روز های سال بود كه جام جهانی ۲۰۰۶ با همه زیبایی هایش به پایان رسید، نیمه دوم جام درست در جولای رخ داد.
همان روز هایی كه آرژانتین بازی را به آلمان باخت، برزیل در پایان بازی مقابل فرانسه اشك ریخت و انگلستان باز هم به فیل بزرگ بازنده شد. اما نه، این همه ماجرا نبود. آلمان هم خود در گردابی افتاد كه پیش از این برای آرژانتین ساخته بود و البته سرانجام كار یعنی فینال بازی ها كه سرشار از اتفاقات عجیب و غریب و یگانه بود. در هجدهمین روز جولای بود كه كار فرانسه و ایتالیا به پنالتی كشید و نهایتا آتزوری ها جام را بالای سر بردند. نیم ساعتی قبل از آن هم دنیا با یكی از بزرگ ترین ستاره های تاریخ فوتبال وداع كرد.
زیدان با سر به سینه ماتراتزی كوبید و با غرور از جلوی جام جهانی طلایی رنگ و وسوسه انگیز عبور كرد و در تاریكی راهرو از نظرها محو شد. از خداحافظی زیدان خیلی نگذشته بود كه چندتای دیگر از ستاره ها هم خداحافظی كردند: فیگو، تورام، كارلوس، كافو، لارسن و...
بعد از پایان جام هم چند تایی از مربیان از تیم تحت هدایتشان خداحافظی كردند و رفتند كه فصل دیگری از زندگی شان را آغاز كنند. خداحافظی در اوج، مرام چند تایی مثل لیپی و كلینزمن بود و در مقابل بودند كسانی كه با حقارت نیمكت ها را بدرود گفتند مثل اریكسون، كارلوس آلبرتو پریرا و پیرمرد فوتبال یعنی ماریو زاگالو.
فوتبال سوژه غالب ماه جولای بود اما بودند دیگر اتفاقاتی كه اگر زیر سایه جام جهانی نمی ماندند كلی سروصدا به راه می انداختند. مسابقات تنیس اوپن فرانسه پیش از جولای به پایان رسید و در فینال نادال بر فدرر غلبه كرد اما در جولای و در فینال ویمبلدون بود كه فدرر جبران مافات كرد.
در همین ماه بود كه مسابقات مشهور دوچرخه سواری توردو فرانس هم به پایان رسید و در پایانش فلوید لندیس آمریكایی تاج قهرمانی را بر سر گذاشت. اما چه پوشالی بود قهرمان ماه جولای آمریكا. چند روز بعد رسوایی استفاده از مواد نیروزا توسط لندیس به سراسر دنیا مخابره شد و دوچرخه سوار را به زمین سفت كوبید. لندیس جانشین شایسته ای برای لنس آرمسترانگ افسانه ای نبود كه پیش از این گفته می شد قرار است در توردو فرانس ۲۰۰۶ ركاب بزند.
در آخرین روز ها هم یكی دیگر از ستاره های آمریكایی از آسمان فروافتاد. جاستین گاتلین سیاه گریزپای آمریكایی و دارنده ركورد ۱۰۰ متر جهان هم به سرنوشت لندیس دچار شد و حالا در آستانه محرومیت مادام العمر قرار گرفته است. خدا می داند كه چقدر از پوستر های گاتلین در سراسر دنیا در این چند روزه از دیوار آرزوهای كودكان پائین آمده است.
و اما ماه جولای در ورزش ایران هم ماه سرنوشت سازی بود. ماه ظهور مجدد داریوش مصطفوی در فدراسیون فوتبال و بازگشت مربیان ایرانی به نیمكت تیم ملی، آن هم به هیئت و هیبت امیر قلعه نویی.هنوز پیامد اتفاقات ماه جولای بر جامعه ورزش ایران چندان آشكار نیست. اساسا ورزش ایران در این ماه چندان فراز و نشیبی نداشت، اما تحولات زیرپوستی این ماه به زودی خود را به همه نشان خواهد داد. اینكه جولای ماه خوش یمنی برای ورزش ایران بوده یا نه هنوز مشخص نیست، اما برای ورزش جهان و علی الخصوص دنیای فوتبال كه ماه خاطره انگیزی بود.
بدرود جولای دوست داشتنی، بدرود.

مانی راهبر

منبع : روزنامه شرق