سال ۲۰۰۶ سال دنیای دیجیتال

درسال ۲۰۰۵ استفاده از تلفن همراه به شدت افزایش یافت ،مردم فقط از این وسیله برای صحبت کردن یا ارسال پیام های متنی استفاده نمی کنند بلکه بوسیله آن اخبار و اطلاعاتی را که در پیرامون آنها اتفاق افتاده است ،برای دیگران می فرستند و با دیگران به اشتراک می گذارند.
ما به سمت سالی پیش می رویم که درآن مردم توسط فیلم ها،موسیقی و اخبار،اشباع می شوند.
سال ۲۰۰۵ به ما ثابت کرد که لوازم تکنولوژیکی ما را به سوی مسیراصلی رسانه ها می کشانند و ابزاری قدرتمند برای بیانیه های سیاسی و گزارشات هستند.
حادثه تسونامی نیروی بالقوه این وسائل را بیشتر آشکار کرد،در یک تحقیقات، بسیاری از خاطرات این حادثه به صورت گرافیکی جمع آوری شد و بار دیگر به نمایش درآمد و بدین ترتیب این امکان به وجود آمد که حادثه تسونامی را از طریق اطلاعات شخصی جمع آوری شده افراد،بازگوکنند و نمایش دهند.
در بمب گذاری هفتم جولای لندن و طوفان کاترینا در آمریکا،نیز شهروندان نقش بسیار زیادی را در تولید اخبار ،نسبت به گذشته داشتند.
ترکیب اطلاعات شاهدان عینی این وقایع ،عواقب بعدی حوادث فوق را قبل از اینکه دوربین های مطبوعاتی بتوانند آنها را گزارش دهند،نشان می داد.
اخیرا شبکه بی بی سی ۶هزارو۵۰۰ ایمیل از تصاویرگرفته شده توسط تلفن همراه و کلیپ های ویدئوئی را دریافت کرده است که نشان می دهد آتش در مخزن نفتی بونس فیلد،هزاران بار بیشتر از تعداد آتش سوزی های ناشی از بمب گذاری در لندن است.
با وجود این همه گزارش از شهروندان،رابطه بین تولید کنندگان خبر و مصرف کنندگان نیز طبعا تغییر می کند وژورنالیست های شهری خواهان حقوقی برای انتشار اطلاعات خود هستند.
بنابراین به نظر می رسد صنعت رسانه ای باید به فکر این مسئله باشد که چطور مردم را قانع کند که به منبع موثقی از اطلاعات و اخبار دسترسی دارد و این اطلاعات متعلق به چه کسی است و چه کسی حق انتشار این مطالب رادارد .اما شکی در این مسئله نیست که، این ابزارات رسانه ای با وجود شبکه پر سرعت،می توانند سهم بسیار مهمی را در زندگی سیاسی و ارتباطاتی داشته باشد .
این وسائل در مبارزات انتخاباتی هم مورد استفاده قرارگرفتند .استیو گارفیلد،یک بلاگر آمریکائی، نشان داد که چطور این وسائل توسط سیاست مداران مورد استفاده و تحت کنترل آنها قرار می گیرد .در یک رای گیری برای یک شورا،وی به رای دهندگان ،ارتباطات مثبت و منفی سیاستمداران را نشان داد و بعد به این نتیجه رسید که در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ بسیاری از سیاستمداران آمریکائی از چشم مردم خواهند افتاد .
این نوع ابزار،وبلاگ ها،بلاگ های ویدئوئی ... در دسترس عموم قراردارند و اطلاعات هر کدام از این ها به راحتی در دید عمومی قرار می گیرد .
همانطورکه با سال ۲۰۰۵ خداحافظی می کنیم ۶۵.۹درصد یا ۱۶.۵ میلیون خانواده انگلیسی درحال تماشای تلویزیون های دیجیتالی خود هستندو ۹۹درصد به لوازم ارتباط جمعی و ۵۷.۴درصد به اینترنت دسترسی دارند.
در سال جاری شاهد همگرائی بیشتر رسانه های رایج مانند تلویزیون و لوازم الکترونیکی با باندهای وسیع، هستیم.
اما نقش این نوع وسائل در حمایت ازتغییرات ناشی ازحضور و تاثیر قطعات الکترونیکی باید مشخص شود.
دولت انگلستان بسیار نگران رابطه دولت،رسانه ها و عموم مردم است.
سئوال اینجاست که با حضور شدید این ابزار چه اتفاقی برای اتحاد وپیوستگی اجتماعی خواهد افتاد و دولت چگونه می تواند رسانه ها را رهبری کند.
بعضی معتقد اند اتحاد الزام آور بین دولت،رسانه ها و عموم مردم ،توسط عدم همگرائی رسانه ائی از بین خواهد رفت.
با توسعه انواع وسائل رسانه ای ، فرصت انتخاب بیشتری برای مردم در اینکه چه چیزی را ببینند،اخبار چه معنائی دارد و چه کسی آن ها را منتشر کرده است، فراهم می شود.
تغییر رویه ارائه اخبار ،منابع خبری را افزایش می دهد و به هرکسی اجازه می دهد به جهان خبر بپیوندد و در این حیطه گفتگو کنند.
خیلی ها مایلند که در زمینه تولید خبرفعالیت کنند ولحظاتی را شکار کنند که یادداشت ماندگار آنها را در تاریخ به همراه دارد.
دن گیلمورز، که در گذشته یک رزونامه نگار بوده است،دراین رابطه می گوید،ما به اکوسیستم ژورنالیسم و رسانه ها با اخبار پیشرفته نیازمندیم.به موسساتی بزرگ نیز جهت این کار احتیاج داریم ،همچنین اطلاعات و ایده ها بخش حیاتی این سیستم هستند.
وی ادامه داد ، دوازده ماه آینده،سال بسیار هیجان انگیزی را خواهیم داشت.

ابوالحسینی

منبع : سازمان آموزش و پرورش استان خراسان