تلاش و تکاپو، زندگی من است

ولی‌الله شالی، متولد ۱۳۵۲ قزوین، فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی ارشد تئاتر، دارای سوابق اجرایی متعدد و همچنین سوابق تدریس در دانشگاه‌های کشور است. وی اینک مدیر پژوهشی دانشگاه تنکابن است.
▪ تعریف خودتان از تئاتر.
ـ تئاتر را یک زندگی می‌بینم؛ زندگی به سوی تعالی و در واقع می‌توانم بگویم تئاتر یک تعالی است.
و اما تئاتر دانشگاهی، موضوعی که کاملاً با آن درگیر هستید.
▪ ارزیابی خودتان را در این مورد بیان کنید؟
ـ خوشبختانه تحصیلات دانشگاهی خیلی گسترش یافته است، ولی نگرانی تمام اصحاب دانشگاه از این بابت است که برای آیندهٔ آن‌ها هیچ فکری نشده است و اکثر دانشجویان پس از پایان تحصیلات، کاملاً از تئاتر جدا و جذب مشاغل گوناگون می‌شوند. من معتقدم که دانشکده‌های تئاتر باید به دانشجو جهت و به او مسئولیت‌های گوناگون بدهند تا به نوعی در او خودباوری به وجود آورد.
▪ تفاوت نسل خودتان را با نسل فعلی دانشجویان تئاتر چطور می‌بینید؟
ـ به نظر من فاصله زیاد نیست. باید علم و هنر را هدیه کرد. من واقعاً به این جمله که ما هرچه بکاریم همان را کشت می‌کنیم اعتقاد دارم. در حال حاضر باید از فرصت‌ها استفاده کرد. جوان‌ها نباید منتظر وعده‌ باشند. باید با وضع نامساعد کنار بیایند و زمینهٔ رشد خود را مهیا کنند. به نظر من دانشجویان تئاتر در وضعیت فعلی قابلیت این را دارند که اوضاع را برای مساعد شدن و بهتر شدن تئاتر تغییر دهند.
▪ در مورد تئاتر دانشگاهی به عنوان مدیرگروه با چه مشکلاتی دست به گریبان هستید؟
ـ مشکلات کم نیستند ولی من امیدوارم. بیشتر این مشکلات مربوط به اختلاف سلیقه است که به نظر من با بحث و گفتمان به نتایج مطلوب می‌رسد. پاره‌ای از مشکلات نیز مربوط به پول و بودجه است که با همکاری مسئولان دانشگاه به حل آن‌ها بسیار امیدواریم.
▪ در مورد افرادی که در این واحد مسئولیت دارند؟
ـ افرادی که مسئولیت دارند باید به فکر ایجاد اتفاق باشند تا بتوانیم در فضای آموزشی تئاتر تحول به وجود بیاوریم. بزرگ‌ترین تحول مبارزه با آفت بی‌تفاوتی است. به نظر من باید اختلاف سلیقه‌ها را به حداقل رساند و کارها را یک‌دست کرد.
▪ ایجاد یک رشته هنری آن هم تئاتر در محیط دانشگاه تنکابن اصولاً حرکتی صحیح بوده است؟
ـ بله، حرکتی که ریاست محترم دانشگاه خواست و انجام داد و تاکنون پس از چند سال که از وجود این رشته در دانشگاه می‌گذرد کماکان از حمایت‌های بی‌دریغ ایشان برخورداریم. چون ایشان معتقدند که هنر و به‌خصوص تئاتر باعث تلطیف و آرامش روحیه می‌شود چون در اینجا ما با روح انسان‌ها سروکار داریم و قول مساعد بر این داده‌اند که تا چند سال آینده چندین رشتهٔ هنری دیگر، مانند گرافیک و عکاسی، در دانشکده دایر خواهد شد.
البته در حال حاضر گرایش‌های کارگردانی،‌ ادبیات نمایشی، بازیگری و طراحی صحنه در این دانشگاه تدریس می‌شود.
▪ در دوران تصدی خود به عنوان مدیر گروه دانشگاه چه فعالیت‌هایی انجام داده‌اید؟
ـ نمی‌خواهم منکر تلاش‌های انجام‌شده در گذشته باشم؛ ولی زمانی که من شروع به فعالیت‌ کردم امکانات ما در زمینهٔ تئاتر در حالت خوش‌بینانه چند شماره بالاتر از صفر بود. نداشتن مکان ثابت برای تمرین، نداشتن تشکیلات منسجم و سازمان‌یافته به صورت مجزّا و مسائل دیگر که با آن‌ها دست به گریبان بودیم، ولی با تلاش بسیار توانستیم چهار پلاتو برای تمرین و دو پلاتو برای اجرا ایجاد کنیم و همچنین فعالیت‌های جنبی مانند کانون فیلم، کتابخانه تخصصی تئاتر و نمایشگاه‌های تجسّمی، آرشیو لباس و دکور داشته‌ایم. هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم روزی را که خودم در کنار کارگردان برای پیشرفت و تسریع کارها مشغول کار شدم و اکنون از اینکه ثمرهٔ تمامی تلاش‌هایم به بار نشسته است بسیار خوشحالم و سعی می‌کنم در این فرصت باقی‌مانده کمبودها را جبران کنم و آنچه برایم بسیار ارزشمند است، گفتهٔ بسیاری از استادان تراز اول تئاتر کشور است که گروه نمایش دانشگاه تنکابن را از لحاظ امکان و ظرفیت‌‌های آموزش جزء بهترین گروه‌های نمایش تئاتر دانشگاهی ذکر کرده‌اند.
▪ فکر نمی‌کنید که دانشجویان این واحد در عرضه فعالیت‌های خود در جشنواره‌ها با مشکل مواجه هستند؟
ـ بله، آن هم برمی‌گردد به تقسیم‌بندی‌های منطقه‌ای و تراکم کارها از چندین استان که باعث حذف بسیاری از کارهای در سطح خوب می‌شود که این مشکل هم حل خواهد شد و قرار است که بازبینی تئاتر منطقه‌ای را به خودمان بسپارند.
▪ در پایان اگر صحبتی دارید!
ـ تلاش و تکاپو زندگی من است و هیچ‌گاه ناامید نخواهم شد حتی اگر تمام شرایط سخت‌تر از آنچه که اکنون هست باشد.

ولی الله شالی

منبع : سورۀ مهر