چرا گاهی اوقات دعاهایمان قبول نمی‌شود؟

آیا تاکنون به این موضوع فکر کرده‌اید که چرا گاهی اوقات دعاهایمان قبول نمی‌شوند، این پرسش خیلی‌هاست، به واقع چرا؟ این پرسش را از استاد شمشیری پرسیدیم و او هم پاسخگوی این پرسش شد، ضمن این‌که وی به ما گفت در نامه‌های ارسالی خیلی از مردم این پرسش را پرسیدند، ضمنا استاد برایمان از همیشه به یاد خدا بودن و این‌که آرامش انسان‌ها چگونه به دست خواهد آمد، گفت...
«فعسی ان تکرهوا شیئا» (چه بسا چیزی را دوست ندارید) و« یجعل‌ا... فیه خیرا کثیرا» (اما خداوند در آن خیر زیادی قرار داده است).
«سوره نساء آیه ۱۹»
فردی بود که همیشه با خدای خویش راز و نیاز می‌کرد و ا...، ا... می‌گفت.
روزی شیطان بر او غلبه کرد و وسوسه را آغاز نمود و گفت: ای مرد! این همه که تو خدا را صدا زدی، سحرها از خواب خوش و شیرین گذشتی و با این سوز و درد مرتب گفتی: ا...، ا... آخر یک مرتبه شد که جواب بشنوی؟ اگر به در خانه هر کس رفته بودی و این اندازه ناله می‌کردی، حداقل یک مرتبه جوابت را داده بودند.این مرد دید ،ظاهرا حرفی است منطقی و با افسوس به خواب رفت.
در عالم رویا به او گفته شد: چرا مناجات خود را ترک کردی؟
پاسخ داد: می‌بینم این همه دعا و مناجات می‌کنم وبا این همه درد و سوزی که دارم، یک مرتبه نشد که حاجتم برآورده شود.
پاسخی شنید که مشکلش حل گردید، دریچه‌ای از نور به رویش باز شد و با امیدواری به مناجات خویش ادامه داد.
و آن سخن، این شعر زیباست:
گفت: همان ا... تو، لبیک ماست
آن نیاز و سوز و دردت پیک ماست
یعنی همان درد و سوز و عشق و شوقی که ما در دل تو قرار دادیم، این خودش جواب و لبیک ماست.
برای همین مولا علی(ع) در دعای کمیل می‌فرمایند: «اللهم اغفرلی الذنوب التی تحبس الدعا» (خدایا! برایم بیامرز از آن گناهانی که دعا را زندانی می‌کند و باعث می‌شود که حاجتم برآورده نشود.)
این است که می‌گویند دعا برای انسان، هم وسیله است و هم هدف، یعنی دعا همیشه برای استجابت نیست، دعا اگر هم استجابت نشود، باز هم به هدف می‌رسد، پس خودش هدف است.
● همیشه به یاد خدا باشیم
با اتوبوس از یک جاده کوهستانی پرپیچ و خم بالا می‌رفتیم، ماشین به سختی حرکت می‌کرد و هر لحظه امکان داشت با تمام سرنشینان به اعماق دره سقوط کنیم در آن هنگام که رنگ از رخسار مسافران پریده بود و همه دچار دلهره و اضطراب بودیم و ظاهری ساکت و درونی پر تشویش داشتیم، ناگهان مسافری با ایمان از بین همه با صدای بلند فریاد زد: صلوات بر محمد و آل محمد. همگی به پیروی از او با صدای بلند صلوات فرستادیم و خدا را یاد کردیم و هر کسی نذری می‌کرد تا این‌که ماشین، آن جاده هولناک را پشت سر گذشت و با سلامتی، آن مسافت را طی نمودیم و بر جاده اصلی که هموار و مسطح بود، رسیدیم، طولی نکشید که اتوبوس ساکت و خموش چند لحظه پیش، از سر و صدا و هیاهو و خنده مسافران پر شد.
چقدر زود سختی و مشکلات را فراموش کردیم و از همه مهمتر آن نذر آرامش‌دهنده را هم از یاد بردیم که یک دفعه همان مسافر باایمان و آگاه، آیه‌ای تلاوت نمود که اشک از دیدگانش جاری شد. سپس افزود: همیشه به یاد خدا باشید و در شادی‌ها خدا را از یاد نبرید که همیشه در سختی و خوشی یار و یاور شماست. از آن مرد خواستیم که دوباره آن آیه مبارکه را تلاوت نماید: واذا مس الانسان الضر؛ (و چون برای انسان گرفتاری پیش آید)دعانا لجنبه اوقاعدا اوقائما؛ (چه بر پهلو خفته باشد و چه نشسته و یا ایستاده خدا را از صمیم قلب می‌خواند)فلما کشفنا عنه ضره؛ (و چون خداوند مهربان آن گرفتاری را از او دور سازد)مرکان لم یدعنا الی ضرمسه؛ (چنان می‌گذرد که گویی ما را برای رفع آن گرفتاری که به او رسیده بود، هرگز نخوانده است.)
«سوره یونس آیه ۱۲»
می‌خواهید آرامش داشته باشید
به یکی از راه‌های آرامش انسان توجه کنید:
به دانشجویی که با عالی‌ترین معدل قبول شده بود، گفتم: راز موفقیت شما چه بوده است؟
گفت: یک حدیث گهربار از رسول‌ا...(ص). با تعجب پرسیدم: آن حدیث چیست؟
شیرین سخنی بیان کرد که آن حدیث انسان را از دلهره و اضطراب نجات می‌دهد و در او ایجاد آرامش می‌کند و آن مطلب دلپذیر این است: نماز همچون نهر جاری است. هرگاه انسان نماز بخواند، گناهان و اشتباهاتی را که در میان دو نماز از او سر زده است، خداوند مهربان می‌پوشاند.
در قرآن کریم هم این‌گونه ذکر شده است: ان الحسنات یذهبن السیئات؛ (نیکی‌ها، بدی‌ها را از بین می‌برند.)
«سوره هود آیه ۱۱۴»
پیرامون این آیه مبارک، حضرت محمد(ص) فرمودند: نماز باعث آمرزش گناهان است.
سپس این آیه را تلاوت کرد: حسنات (نیکی‌ها)، سیئات (بدی‌ها) را از بین می‌برد.
با تعجب به آن دانشجو گفتم: اینها چه ربطی به معدل شما دارد؟!لبخندی زد و گفت: همین سخنان روشن‌بخش است که ایجاد آرامش می‌کند.
امیرالمومنین(ع) می‌فرمایند: اگر فردی دچار گناه و اشتباه شد، سریع و فوری دو رکعت نماز به جای آورد و از خداوند متعال آمرزش بخواهد تا خدا به سبب آن گناه و اشتباه او را غمگین نسازد. (آن دو رکعت نماز مانند نماز صبح است).

استاد عبدالکریم شمشیری

منبع : خانواده سبز