شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا

عوامل موثر در القاء زایمان


عوامل موثر در القاء زایمان
● شرح حال بیمار:
PH زنی ۲۸ ساله است که با فشار خون بالا و پروتئینوری، در هفته ۳۶ بارداری برای زایمان مراجعه کرده است. پره اکلامپسی در او تشخیص داده شده است. او یک سردرد خفیف دارد اما درد یک چهارم بالایی راست (RUQ) یا علایم بینایی ندارد.
● آزمایش فیزیکی: در آزمایش فیزیکی ادم حفره ای (+۲) در اندام های انتهایی مشاهده می شود و دستان بیمار متورم هستند. آزمایش ریه و شکم نتایج خوش خیمی را در برداشت. رفلاکس های عمیق تاندون +۳ (DTRs) هستند اما هیچ انقباضات کلونیکی مشاهده نشد.
ردیابی قلب نوزاد اطمینان بخش است. آزمایش نشان می دهد که سرویکس او بسته است و کشیدگی گردن رحم (افاسمان) وجود ندارد.
● آزمون های آزمایشگاهی: آزمون های آزمایشگاهی انجام شده برای او شامل CBC، AST، ALT و Cr بودند. به عنوان بخشی از درمان تصمیم گرفته شد که القاء زایمان برای او انجام شود.
● مروری بر علوم پایه و بحث
نحوه شروع واقعی زایمان در انسان ها به خوبی روشن نیست. به نظر می رسد که عوامل کلیدی مربوط به مادر و جنین هر دو موثر هستند. از آنجایی که تمام جنبه های زایمان به خوبی روشن نیستند همیشه القاء زایمان موفقیت آمیز نیست.
بیمارانی که متحمل القاء زایمان می شوند دو گروه هستند. افراد با سرویکس مطلوب و افراد بدون آن. در گروه آخر اغلب سرویکس باید آماده شود. این کار می تواند با عوامل پروستاگلاندین انجام شود که معمولاً بیش از همه PGE۲ (دینوپروستون) به شکل ژل یا شیاف، یا PGE۱m (میزوپروستول) به شکل قرص از طریق خوراکی یا واژینال به کار می روند.
این پروستاگلاندین ها می توانند انقباضات رحمی را در سراسر بارداری آغاز کنند و می توانند برای خاتمه حاملگی نیز به کار روند. این عوامل هم‌چنین می توانند علاوه بر PGF۲&#۹۴۵; و متیل ارگونووین به منظور درمان خونریزی پس از زایمان به کار روند.
در مورد سرویکس نامساعد، پروستاگلاندین ها همچنین ساخت کلاژن در سرویکس را تحت تأثیر قرار می دهند و تجزیه ماتریکس کلاژن سرویکس را بالا می برند که این کار منجر به نرم و آماده شدن سرویکس می شود.
آماده کردن سرویکس به روش های غیر فارماکولوژیک نیز انجام می شود. این روش ها شامل متسع کردن تدریجی سرویکس با یک بالون کاتتر فولی داخل سرویکس یا با چادرهای ورقه ای شکل هستند. ورقه ها از جلبک دریایی تشکیل شده اند و به موازات جذب مایع از واژن و بافت های اطراف به مرور زمان به کندی اتساع پیدا می کند.
این عوامل معمولاً بیشتر در آماده سازی سرویکس برای سقط به کار می روند تا القاء زایمان. طب سوزنی نیز هم در آماده سازی سرویکس و هم در القاء زایمان به کار رفته است.
به محض آماده شدن سرویکس یا در بیمارانی که سرویکس مطلوب و نرمی دارند، القاء زایمان با اکسی توسین وریدی (پیتوسین) انجام می شود. این ترکیب شکل سنتز شده همان پپتیدی است که از ۹ اسید آمینه تشکیل شده و به وسیله هیپوتالاموس سنتز و به وسیله هیپوفیز خلفی ترشح می شود.
اگرچه این ترکیب در اواخر سه ماهه دوم بارداری انقباضات ایجاد خواهد کرد، این انقباضات همواره به زایمان منتهی نمی شوند. زایمان همچنین ممکن است با پاره شدن غشاهای آمنیوتیک و کوریونیک آغاز یا تقویت شود که به نظر می رسد گیرنده های اکسی توسین در رحم را در جهت مثبت تنظیم کرده و پروستاگلندین ها را آزاد می کند.
تحریک نوک پستان سبب افزایش آزاد سازی اکسی توسین از هیپوفیز خلفی شده و می تواند برای شروع انقباضات نیز بکار رود.
● نتیجه گیری درمانی برای بیمار: برای پروفیلاکسی تشنج در مجموعه پره اکلامپسی، منیزیم سولفات و دو دوز میزوپروستول واژینال برای PH تجویز شد. پس از دوز دوم انقباضات خفیفی آغاز و در آزمایش دوم مشخص شد که سرویکس او ۱ سانتی متر اتساع پیدا کرده و ۷۵% افاسمان دارد.
اکسی توسین وریدی آغاز شد و ۴ ساعت بعد او در وضعیت زایمان فعال قرار گرفت. در طول ۶ ساعت مراقبت، سرویکس او به طور کامل متسع شد و یک پسر ۶ پوندی را با کمک فورسپس به دنیا آورد.
عوامل تقویت کننده رحم که برای القای زایمان به کار می رود.
● عوامل پیش رو: اکسی توسین، PGE۲
● مورد مصرف بالینی: القای زایمان، کاهش خونریزی پس از زایمان که عمدتاً مسئول کاهش چشم گیر مرگ مادر ثانویه به خونریزی پس از زایمان است.
● مکانیسم عمل: اکسی توسین سنتتیک با اکسی توسین طبیعی یکسان است و به گیرنده اکسی توسین بر میومتر رحم متصل شده و سبب ایجاد انقباضات می شود. پروستاگلاندین ها نیز به طور طبیعی به وسیله بدن سنتز شده و سبب ایجاد انقباضات می شوند.
● فارماکوکینتیک
▪ جذب:اکسی توسین می تواند به صورت وریدی یا عضلانی تجویز شود. پروستاگلاندین ها از راه خوراکی یا از طریق موکوس به خوبی جذب می شوند و معمولاً از راه رکتوم یا واژن تجویز می شوند.
▪ عوارض جانبی: در القاء زایمان، هر دوی این عوامل تقویت کننده رحم می توانند سبب انقباضات بسیار مکرر شوند که به هیپرتونوس رحمی، انقباضات تتانیک، دیسترس جنین و پارگی رحم بیانجامند.
▪ تداخلات دارویی: تنها تداخل دارویی اثرات تقویت رحمی بیشتر است.
مترجم دکتر نگار اصغربیک
منبع : محیا نیوز


همچنین مشاهده کنید