آلودگی به توکسوپلاسموز در انسان و دام (ساوه ۱۳۷۸)

● سابقه و هدف:
توکسوپلاسموزیس یک عفونت مهم در حیوانات زنده می باشد که با توجه به گستردگی بالای آلودگی به آن و عوارض و پیامدهای بیماری در انسان و دام می باید مورد بررسی قرار گیرد. لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان آلودگی توکسوپلاسمیک در دام ها و اهالی شهرستان ساوه انجام گرفته است.
●مواد و روشها:
در این مطالعه ۱۲۹۹ نفر از ساکنین شهرستان ساوه (۷۶۲ نفر روستایی و ۵۳۷ نفر شهری) و ۱۹۵۲ دام این مناطق (۸۳۲ گاو و ۱۱۲۰ گوسفند) به طور تصادفی خوشه ای انتخاب و با استفاده از تست IFA به عنوان ابزار غربالگری مورد مطالعه سرولوژیکی قرار گرفتند.
● یافته ها:
نتایج نشان می دهد که ۲۲.۵ درصد دامهای مورد مطالعه تیتر آنتی بادی توکسوپلاسموزیس مثبت داشته اند. میزان آلودگی در گاوهای مناطق روستایی (دامداری های سنتی) بیش از گاوهای مناطق شهری (دامداری های صنعتی) بوده اما گوسفندان مناطق شهری بیش از گوسفندان مناطق روستایی آلودگی به توکسوپلاسموزیس داشته اند. این مطالعه همچنین نشان داد که ۳۵.۳ درصد افراد مورد مطالعه تیتر آنتی بادی توکسوپلاسموزیس مثبت داشته اند. میزان آلودگی در ساکنین مناطق شهری به طور معنی داری بیش از آلودگی افراد در مناطق روستایی بوده است. در این مطالعه بین جنسیت و آلودگی افراد به توکسوپلاسموزیس رابطه معنی داری مشاهده نگردید.
● نتیجه گیری:
با توجه به پایین بودن میزان آگاهی افراد در مورد توکسوپلاسموزیس و عوارض ناشی از این بیماری، پیشنهاد می گردد برنامه های آموزشی به منظور پیشگیری از بروز و شیوع بیماری به مورد اجرا درآید.

سودابه چگینی
مهدیآسمار
علیرضا ابدی
سیدعباس باقری یزدی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی