تحسین مربیان بارسا بدرقه راه ریکارد

فصلی دراماتیک بود! هر چه دست هایشان را دراز می کردند چیزی دستگیرشان نمی شد. فاصله امتیازی آنها یک روز با صدر جدول کم و روز بعد آنقدر از حریفشان رئال مادرید عقب می افتادند که رؤیای قهرمانی بیش از پیش دست نیافتنی به نظر می رسید. در مقابل، منچستریونایتد هم با همه وجود جنگید اما انگار مقرر شده بود لیگ قهرمانان را نیز مانند لالیگا از دست بدهد.
در صفحه آمار، عملکرد ریکارد آنقدرها که در دنیای واقعیت بود ناامید کننده نبوده است. به هر حال مرد هلندی و بسیاری از بازیکنانش شجاعانه مسئولیت ناکامی های این فصل را پذیرفتند. زمانی که ریکارد برای اولین بار به نوکمپ پا گذاشت، آبی و اناری ها ۴ سال تمام بود که رنگ جام طلایی لالیگا را ندیده بودند و از طرفی در پهنه اروپا نیز حرفی برای گفتن نداشتند. ریکارد در عرض ۳ سال تیم را قهرمان اروپا کرد و در اولین فصل حضورش در بارسا در خانه دوم جدول رده بندی جای گرفت. در فصل دوم ریکارد، بارسلونا را چنان در لیگ اسپانیا نمایان کرد که به عقیده خیلی ها بهترین تیم دهه اخیر نوکمپ بودند. آنها همه تیم ها را بدون استثنا از سر راه بر می داشتند. مهم نبود که رقیب داخلی باشد یا اروپایی، گرچه در استمفوردبریج قافیه را باختند و از دور رقابت های لیگ قهرمانان خارج شدند اما تیم ریکارد بهترین بود. مردان کاتالان که دیگر به غول فوتبال اروپا تبدیل شده بودند فصل سوم را با جشن قهرمانی اروپا و لالیگا به پایان رساندند تا بهترین تیم پهنه وسیع و پررقیب فوتبال اروپا نام بگیرند.
تقریباً از اوایل فصل ۲۰۰۷-۲۰۰۶ بود که مشکلات در بدنه تیم نمایان شد. گرچه شروع خوب تیم، آنها را در بالای جدول جای داد اما این رئال مادرید بود که ناگهان در پایان فصل صاحب جام اسپانیا شد. نمی توان عملکرد آن فصل بارسا را ضعیف نامید اما در آن زمان موج انتقادات متوجه بازیکنان و مربی تیم شد. چیزی که بشدت بر آنها تأثیر گذاشت. همین باعث شد در این فصل از دستیابی به خانه اول جدول و جام ناتوان بمانند و از شانس های خود کمال استفاده را نبرند. ریکارد در لیگ قهرمانان تمام تلاش خود و تیمش را بکار برد. درست همانطور که همتایش رافا بنیتز در لیورپول بدین حربه متوسل شده بود. به شمارش معکوس اخراج مرد هلندی از همان روزها شروع شد و با شکست مقابل رئال مادرید به پایان رسید. مربیان زیادی ۲ فصل پشت سر هم را بدون حتی یک جام نقره ای به پایان رسانده اند.
مربیانی مثل کارلو آنچلوتی، سرآلکس فرگوسن و فابیو کاپلو که با هر کدام به نحوی برخورد کردند. به آنچلوتی و فرگوسن زمان جبران داده شد و مقامات باشگاه مقابل شکست ها صبوری به خرج دادند اما مقابل فرانک هیچ کس توانایی صبوری نداشت. چرایش معلوم نیست! پس از پایان شمارش معکوس در ال کلاسیکو اسطوره بارسا جوزپه گواردیولا پا به عرصه گذاشت. او تیم را در این فصل هدایت خواهد کرد. ریکارد هنوز ۴۵ سال دارد و به همراه بازیکنانش قهرمانی لیگ قهرمانان را در کارنامه خود دارد. او شایسته ستایش است، همان طور که مربیان سابق آبی واناری ها او را مستحق تحسین می دانند!
● لائورینو رویز ۱۹۷۶
لائورینو رویز مرد هلندی را مستحق ستایش های زیادی می داند زیرا ریکارد با حضورش در کاتالان استیل بازی آبی و اناری ها را اصلاح کرد و بارسلونا را به آنچه که استحقاقش را داشت رساند. وی همچنین از بازی این تیم مقابل منچستریونایتد نکات زیادی را به زبان آورد و در این میان معتقد بود شیاطین سرخ بی شرمانه صعود کردند زیرا آبی و اناری ها از پنالتی که حقشان بود بی نصیب ماندند و ریکارد به خاطر خطای داوری از حضور در فینال باز ماند. وی گفت: «من برای فرانک ریکارد به عنوان یک مربی احترام و ارزش زیادی قائلم. مربیانی هستند که سیستمی شبیه به هم دارند. ریکارد تأثیر زیادی بر بارسا گذاشت و بازی تهاجمی را در نوکمپ تقویت کرد و توانست از هافبک ها بازی های خوبی بگیرد. این همان سیستم قدیمی بازی بارسا است که پس از آمدن کرایف به فراموشی سپرده شد. همه می دانند که در فوتبال نتیجه حرف اول را می زند. منچستریونایتد فینالیست شد اما چقدر شرم آگین زیرا از کم شانسی بارسا استفاده کرد. داور پنالتی را که حق آبی و اناری ها بود نادیده گرفت. ریکارد استحقاق بهترین ها را دارد. جای تأسف است که باید از نوکمپ برود.»
● لوسین مولر ۱۹۷۹- ۱۹۷۸
مولر تنها یک فصل هدایت بارسلونا را به عهده داشت. او ریکارد را به خاطر رفتار خودنسرد و مهربانش و همچنین سبک باور نکردنی مورد تحسین قرار می دهد. مولر در مورد ریکارد گفت: «همواره مربی را به خاطر نتایجی که با تیم حاصل می کند می شناسند. من فکر می کنم او مربی فوق العاده ای است. وی با همه خیلی خوب برخورد می کند و همواره فوتبال زیبایی را ارائه داده است. بارسای ریکارد فوق العاده بازی می کرد. نمی دانم در ۲ سال گذشته چه اتفاقی افتاد که نوکمپ به این شکل شد. فقط خودشان می دانند چه شده است. او مستحق شانس های بیشتری بود. گاهی آدم نمی فهمد چرا پیروز می شود یا حتی چرا شکست می خورد.»
● تری ونبلز ۱۹۸۷-۱۹۸۴
تری ونبلز در دهه ۸۰ هدایت بارسلونا را به عهده داشت و ایام خوبی را سپری نکرد. او معتقد است باید با احترام بیشتری با ریکارد برخورد می شد و مرد هلندی برای پیدا کردن یک شغل دیگر با مشکل خاصی مواجه نخواهد شد. اوگفت: «فرانک بسیار عالی عمل کرد. او ۵ فصل آنجا بود و آنقدرها که باید به او احترام گذاشته نشد. باشگاه انتظارات زیادی از او داشت و او تمام تلاش خود را برای برآورده کردن آنها به کار برد. بازیکنان تحت هدایت او فوق العاده بازی می کردند. به نظر من او انقلاب بزرگی در فوتبال بارسا به وجود آورد. او برای کار کردن در هر جای دیگر و موفقیت های دوباره هیچ مانعی نخواهد داشت.»
● یوهان کرایف ۱۹۹۶-۱۹۸۸
بسیاری از هواداران و فوتبال شناسان بارسلونا، یوهان کرایف افسانه ای را صدای نوکمپ می دانند. او تیم رؤیایی آبی و اناری ها را در میانه دهه ۹۰ بوجود آورد. تیمی که با تیم کنونی ریکارد برابری می کند. کرایف پس از ترک نوکمپ باز هم نظرات خود را در مورد این تیم آزادانه در رسانه ها بیان می کند. او در مورد عملکرد ریکارد گفت: «کافی است به اوضاع بارسا در ۵ سال قبل از آمدن ریکارد نگاه کنیم تا بفهمیم این مربی تا چه حد تیم را در این ۵ سال جلو برده است! او فوق العاده عمل کرد و پرستیژ خاصی به تیم داد. همکاری بارسا با یونیسف، ژست خیلی خوبی برای تیم، مقابل تمام دنیا به وجود آورد. او فقط به فکر خودش نبود بلکه باشگاه را هم در نشان دادن چهره بهتری از خود دخیل کرد. او به آرامی و خونسردانه بازی می کرد. رفتار، کردار و طرز صحبت کردن او نمونه یک آدم با شخصیت و موفق است. همه ما بدون شک موافقیم که بارسای ریکارد بهترین فوتبال را در سراسر اروپا ارائه داد. درست است که روزهای سختی داشت اما همیشه فوق العاده بود.»
● کارلس رکساچ ۲۰۰۲-۲۰۰۱
رکساچ شاهد فراز و نشیب های زیادی در بارسا بوده است. او معتقد است ریکارد به بخش جدا نشدنی آبی واناری ها بدل گردیده است. او گفت: «او مربی معتبر بارسا به شمار می رود. او فوتبال را خوب می شناسد و تیم بزرگی را تعلیم داده است. عملکرد خوب او تحت تأثیر مشکلات باشگاه هیچ گاه تغییر نکرد اما باشگاه به اندازه کافی از او حمایت نکرد. وی واقعاً جنتلمن است و از بازیکنانش مقابل همه چیز حمایت کرد اماباشگاه با او خوب برخورد نکرد.»
● لورنزو سرافرر ۲۰۰۱- ۲۰۰۰
سرافرر نیز به ستایش ریکارد پرداخت و او را به خاطر پدید آوردن اتمسفر و روحیه خوب تیمی مورد تحسین قرار داد. او در مورد ریکارد گفت: «فرانک ریکارد، هم از لحاظ شخصیتی و هم از لحاظ حرفه ای تأثیر بسیار زیادی بر من گذاشت. او واقعاً به درد تیم بزرگی مثل بارسا می خورد و سبک بازی ریسک پذیر و خلاقانه ای که با استعداد بازیکنان ترکیب می شد را به دنیای فوتبال ارائه داد و باعث پیروزی های زیادی شد. او مرد صادقی بود و در خیلی از مواقع مسئولیت مشکلات را به گردن می گرفت تا فشار بر روی تیم کمتر شود. من به عنوان یکی از اعضای باشگاه به وی تبریک می گویم به خاطر هر آنچه که به باشگاه هدیه کرد.»

منبع : روزنامه ابرار ورزشی