مبارز Fighter

▪ کارگردان: ناتاشا آرتی.
▪ فیلمنامه: ناتاشا آرتی، راسموس هیستربرگ، نیکولای آرسل.
▪ موسیقی: فریتهوف توسکویگ.
▪ مدیر فیلمبرداری: سباستین وینترو.
▪ تدوین: کاسپر لیک.
▪ طراح صحنه: پیتر د نیرگارد.
▪ بازیگران: سمرا توران[عایشه]، نیما نبی پور[علی]، سایرون بیورن ملویل[امیل]، مالی بلیکست اگلیند[سوفی]، سعدی تکلی اوغلو[پدر عایشه]، زیان ژائو[سیفو]، بهروز بانیسی[عمر]، دنیز کارابودا[مادر عایشه]، ارتوغرول یلان[ممت]، ئوزلم ساغلانماک[یاسمین]، یوکسل ایشیک[پدر یاسمین].
▪ ٩٠ و ١٠٠ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٧ دانمارک.
▪ نام دیگر: Aicha.
▪ نامزد جایزه بهترین بازیگر زن/سمرا توران-بهترین فیلم و بهترین بازیگر نقش مکمل سایرون بیورن ملویل از جشنواره بودیل.
▪ ژانر: درام، فانتزی.
اسلو، دانمارک. عایشه دانش آموز دبیرستانی و فرزند یک خانواده مهاجر ترک است. او به کونگ فو علاقه فراوان دارد، اما والدینش به او فشار می آورند تا بیشتر روی دروس خود متمرکز شده و در رشته پزشکی قبول شود. کاری که برادرش علی از عهده آن برآمده و اینک پزشکی جوان و در آستانه ازدواج با یاسمین است. اما عایشه مخفیانه به تمرین ها ادامه داده و در باشگاهی معتبر که توسط استادی شرقی اداره می شود، ثبت نام می کند.
برخورد با حریف های مذکر ابتدا برای عایشه که در خانواده ای مذهبی بزرگ شده، سخت و ناگوار است. ولی او خود را با تمرکز روی ورزش تسکین داده و حتی ابراز علاقه هم رزم دانمارکی اش امیل را رد می کند. در میان اعضای تیم جوان با استعدادی به نام عمر نیز حضور دارد که او نیز ترک تبار بوده و از مبارزه با زنان امتناع می کند. استاد از او می خواهد یا با زن ها-مخصوصاً عایشه- نیز نبرد کند یا کلاس را ترک نماید. عمر که از این تصمیم خشمگین شده، در مجلس عروسی علی و یاسمین با عایشه درگیر شده و عروسی به هم می خورد. خانواده عایشه نیز بعد از فهمیدن ماجرا، عایشه را باعث برهم خوردن عروسی و بدنام شدن خانواده دانسته و علی نیز به شدت از وی دلخور می شود. عایشه گریخته و به منزل دوستش سوفی می رود، اما خیلی زود به خانه بازگشته و تلاش می کند تا موضوع را برای خانواده روشن نماید. سپس در مسابقات کونگ فو شرکت کرده و با عمر مبارزه می کند...
● چرا باید دید؟
خانم ناتاشا آرتی در ٢٣ مه ١٩٦٩ در گنتوفته دانمارک به دنیا آمده و شهرتی به عنوان فیلمنامه نویش و کارگردان در کشورش دارد. مخصوصاً با فیلم دوگمایی سال ٢٠٠٣ خود به نام Se til venstre, der er en Svensker[کهنه، نو، قرضی و آبی یا سگی به نام فیات ١٢٨] برنده جایزه داوران AFI Fest و بهترین بازیگر از جشنواره کارلووی واری که سی و دومین فیلم نهضت دوگما ٩٥ محسوب می شود.
آرتی از ١٩٩٣ با ساختن اپیزودهایی از سریال های مختلف تلویزیونی شروع به کارگردانی کرده و اولین فیلم سینمایی خود را در٢٠٠٠ با نام معجره[برنده دو جایزه اصلی جشنواره جیفونی] مقابل دوربین برد. مبارز سومین فیلم بلند اوست که با هزینه واقعاً ناقابل ٣٠٠ هزار دلار ساخته شده و یک فیلم سوپر مستقل است.
مبارز فیلمی درباره مهاجران است. بیشتر شخصیت های فیلم(همین طور بازیگرانش) را مهاجران تشکیل می دهند و دو خانواده ترک در مرکز داستان قرار دارند. عایشه فرزند یکی از این خانواده هاست که اندکی-بله، فقط اندکی- خواستار جدا شدن از نقش سنتی خویش است.
در کشور خود راهی اسکاندیناوی شدند. رویای یافتن کار و ثبات اقتصادی بسیاری از آنها را به سوی سرابی رهنمون ساخت که گاه جز ویرانی چیزی نصیب شان نکرد[فیلم سفر امید زاویر کولر را به یاد می آورید؟]. در مقایسه ترک ها با ایرانیان مهاجر باید گفت که تعصب دینی و آیین های سنتی قدرتمند در میان این خانواده ها دردسرهای بزرگی برای فرزندان اغلب این مهاجران به وجود آورد. اکثریت فرزندان دختر این خانواده ها باید با اقوام خود در ترکیه ازدواج کنند یا به عقد فرزندان دیگر مهاجران ترک در آیند. فرزندان پسر نیز کم و بیش سرنوشتی مشابه دارند و چون قرار است عملدار همین سنت ها بوده و بعدها پا جای پدران شان بگذراند، گاه عامل خشونت ها و قتل های ناموسی نیز می شوند. در سال های گذشته موارد بسیار زیادی از قتل های ناموسی در اسکاندیناوی به دست ترک ها و گاه کردهای ترکیه گزارش شده است. بنابراین وقتی می گوییم عایشه فقط اندکی می خواهد از نقش سنتی خود فاصله بگیرد، سخنی به گزاف نگفته ام. او تنها خواهان ادامه ورزش کونگ فو است. عایشه خود را قادر به برآورده کردن آرزوهای پدر در زمینه پزشک شدن-مانند برادرش- نمی بیند.
او شیفته ورزشی رزمی است، و حتی با وجود آزرده بودن از سنت ها دل نیز در گرو آنها دارد. مانند اولین تمرین هایش با مردها که از تماس بدن آنها با بدن خود دچار حالت اشمئزاز و هراس می شود. ولی به خود می قبولاند که تنها به فکر مبارزه است و بس و از دیگران هم می خواهد تا به این امر ایمان بیاورند. حتی ابراز عشق امیل را رد می کند، چون می داند عاقبت خوشی ندارد. او شخصاً قادر به جذب شدن در میان دختران آبجوخور و سیگاری دانمارکی نیست.
خود را متعلق به دنیای آنها نمی داند، ولی از نقش سنتی خود نیز می خواهد اندکی-فقط اندکی- دور شود. او در پایان موفق می شود و حتی از عمر نماینده مردسالاری مذهب زده کشورش در مسابقه شکست می خورد. عایشه روی سکوی دوم می ایستد، اما همین که عمر پذیرفته با وی نبرد کند، خود پیروزی بزرگی است. یقیناً این پیروزی بعدها با فتوحاتی بزرگ تر دنبال شده و به نقش سنتی وی در خانواده پایان خواهد بخشید. اما تا آن زمان راهی به درازی تولد و مرگ چند نسل دیگر باقی است.
مبارز فیلمی قابل اعتنا درباره جامعه مهاجران است و با شرکت مهاجران تولید شده است. درامی درباره بلوغ نوجوان های همین خانواده ها که یک(یا دو ایرانی) نیز در آن نقش ترک ها را بازی کرده اند(شخصاً پیرنگ فرعی عشق میان دو انسان از دو فرهنگ متفاوت را-مثلاً برخورد فرهنگ ها- خیلی جدی نمی گیرم. مبارز فیلم عایشه است و نبرد او علیه سنت و دین). اولی نیما نبی پور است که در نقش علی برادر عایشه بازی کرده و بر خلاف دیگران یک کلمه ترکی نیز صحبت نمی کند. و دومین نفر بهروز بانیسی در نقش عمر که می تواند از مهاجران کرد ایرانی باشد.
مبارز بر خلاف بودجه بسیار اندکش از طراحی صحنه های رزمی بسیار خوبی برخوردار است و به عنوان یک فیلم رزمی هم برای دوستداران این گونه می تواند تماشایی باشد.

امیر عزتی

منبع : موج نو