فوتبال و سیاست

فوتبال به عنوان یکی از پر طرفدارترین رشته های ورزشی در جهان همواره با جریانات مختلفی عجین می شود. گاهی اتفاقات به نحوی جریان سازی می شود که جایی برای نامیدن این رشته مهیج به عنوان یک ورزش باقی نمی ماند. بازیکنان، مربیان و برخی رؤسای باشگاه ها همواره برای رسیدن به اهداف سیاسی و اجتماعی خود از ورزش به عنوان یک ابزار استفاده می کنند تا از آن طریق خود را در جوامع بشری بیشتر نمایان سازند . آنها گاهی اوقات به حدی از نام و اعتبار برخوردار می شوند که حتی برای رسیدن به پست های سیاسی زحمت زیادی برای جلب حمایت مردم متحمل نمی شوند. در این سلسله مطالب یک ترکیب ۱۱ نفره تشکیل داده و قصد داریم شما را با تعدادی از نام های مشهور ورزشی جهان که با سیاست هم میانه خوبی دارند، آشنا نماییم. «والتر تاول» به عنوان دهمین گزینه از نظرتان می گذرد:
● والتر تاول؛ از فوتبال تا جنگ
فوتبالیست دیگری که در لیست فوتبال و سیاست امروز ما قرار می گیرد، «والترتاول» است. یک مرد از نژاد سیاه که برای تیم تاتنهام بازی می کرد و در جنگ جهانی اول افسر ارتش انگلستان شد. در ۲۵ مارس سال ۱۹۱۸ در «سمن» فرانسه، یک ستوان دوم به نام «والترتاول» در یک نبرد، سربازان تحت فرماندهی خود را به یک سنگر آلمانی هدایت کرد و خود در زمینی جان خود را از دست داد که متعلق به کشورش نبود. بعدها روزنامه ها در این باره گزارش دادند «گلوله یک مسلسل گردن او را سوراخ کرده و از زیر چشم راستش بیرون آمده بود.» سربازان «تاول» سعی کردند که جسد او را به داخل سنگر حمل کنند و حتی یک نفر از آنها توانست ۱۰۰ یارد جسدش را بکشد اما در آخر مجبور شدند که او را رها کنند. جسد گم شد و وی به همین خاطر مزار مشخصی ندارد. امروز او از خلال یک عکس نظامی به ما می نگرد: یک مرد با پوستی روشن و سبیل هایی شبیه هنرپیشه آن سال ها «ارول فلین. » «تاول» نزدیک به ۸۰ سال فراموش شده بود تا اینکه توسط «پیل واسیلی» مورخ فوتبال سیاه کشف گردید. نکته مورد نظر در مورد «تاول» این نیست که او اولین افسر انگلیسی از تبار سیاه است بلکه او اولین فوتبالیست حرفه ای سیاه انگلستان و احتمالاً جهان است.
(آرتور وارتون، دروازه بان تیم پرستون که رکورد دوی ۱۰۰ متر را شکست، اولین ورزشکار حرفه ای سیاه بود.) مطمئناً مطبوعات به طور مستمر «تاول» را «سیاه» خطاب می کردند. از جهت دیگر او در نژاد سفید انگلیسی بسیار بیشتر درک می شد. در سال های اخیر از او اعاده حیثیت شد و حتی پیشنهاد ساخت بناهای یادبود گوناگونی در باغ یادگار این سنگربان در بیرون استادیوم شهر نورث همپتون داده شده است و در کتاب های درسی مدارس انگلستان به عنوان یک قهرمان ملی جای گرفته است. (و سؤال احمقانه ای که برای دانش آموزان پیش می آید این است که «والتر تاول» چند بازی برای تیم نورث همپتون انجام داده است؟) همه این مطالب ذهن ما را در مورد انگلستان مدرن روشن می کند.با احیای مجدد «والتر تاول»، او در زمره مردان سیاسی دیگری همچون «دیه گو مارادونا»، «پل برایتنر» و «فرانتس بکن باوئر» قرار می گیرد. او در سال ۱۸۸۸ در فولکستون به دنیا آمد، نوه یک برده که پدرش یک نجار خارجی و مادرش یک سفیدپوست انگلیسی بود.
مادرش در سن ۷ سالگی او و پدرش ۲ سال بعد از آن فوت کردند. نامادری او که با ۶ بچه به خاک سیاه نشسته بود، «والتر» و برادرش «ادوارد» را به پرورشگاه فرقه متدیست در شهر لندن فرستاد. برادرش «ادوارد» ۲ سال بعد توسط یک خانواده اسکاتلندی به فرزندی پذیرفته شد و پرورشگاه را ترک کرد. او بعدها یک دندانپزشک شد. «پیل واسیلی» عکسی در دفتر یادبود تیم تاتنهام پیدا کرده که در زیر آن نوشته شده؛ تاتنهام اسپرز ،۱۹۰۹ والتر. «والتر» در این عکس آرام و خونسرد، خوددار اما بسیار هدفمند به نظر می رسد. در حقیقت او بعد از فارغ التحصیلی از تیم یتیم خانه به تیم کلاپتون FC رفت و سپس به تیم تاتنهام پیوست.
خاطره ماندگار «تاول» در مسیر زندگی فوتبالی او در سال ۱۹۰۹در روزنامه ستارگان فوتبال رقم خورد. در یک گزارش بازی بین تیم بریستول سیتی و تاتنهام آمده است که «تعدادی از تماشاچیان با سر دادن الفاظ رکیک به او حمله کردند.» نویسنده ادامه می دهد: «اجازه دهید تا من به هولیگان های طرفدار تیم بریستول بگویم که ذهن و متد «تاول» آنقدر بی عیب و نقص است که می تواند یک الگو برای مردان سفید باشد...از نقطه نظر توانایی او اگرچه هنوز دستاورد بزرگی کسب نکرده اما بهترین فوروارد در زمین بود.» این اولین اشاره به نژادپرستی در فوتبال حرفه ای است که در تاریخ ثبت شده ،هرچند احتمالاً وقایع دیگری هم بوده است که گزارش نشده اند. مطمئناً مطبوعات به طور مستمر «تاول» را «سیاه» خطاب می کردند. از جهت دیگر او در نژاد سفید انگلیسی بسیار بیشتر درک می شد. یک فصل بعد از بدرفتاری با «تاول» او از نورث همپتون جدا شد، با قراردادی که سنگین ترین در آن زمان لقب گرفت. او به آرزوهای خود در زندگی حرفه ای یعنی رسیدن به ۱۰۰ بازی می رسید. درست قبل از اینکه او بتواند به تیم «گلاسکو رنجرز» بپیوندد، جنگ جهانی اول آغاز شد.
سربازگیری به سرعت انجام شد و او در نوامبر ۱۹۱۵ با کشتی به فرانسه فرستاده شد. او در چندین نبرد شرکت کرد، از جمله اولین نبرد در «سمن» فرانسه که بعد از پرورشگاه و هتک حرمت نژادی، طعم تلخ زندگی خشن را به او چشاند. بعدها ارتش انگلستان آیین نامه ای برضد رنگین پوستی که افسر ارتش می شود، تنظیم کرد. اگرچه «تاول» یکی از آنها بود. به طور حتم این آیین نامه مربوط به تعدیل نیرو در ارتش انگلستان و یکدست سازی نژادی بوده است. در آگهی درگذشت «تاول» آمده «یک افسر و یک جنتلمن از نوک پا تا به سر.» او برای دریافت مدال ارتش هم معرفی شده بود اما هرگز آن را دریافت نکرد. «تاول» همطراز بازیکن آمریکایی بیسبال «جکی رابینسون» می باشد به جز اینکه او به جای یک مقوله، ۲ مقوله را با هم یکی کرده است؛جنگ و فوتبال. ۲ مقوله ای که می تواند مردان انگلستان را به یک قهرمان تبدیل کند. هنوز انگلستان بعد از چندین دهه حاضر نیست تا او را فراموش کند. حتی در سال ،۱۹۶۱ شورای ارتش اعلام کرد «سربازان رنگین پوست قابل اطمینان نیستند و بنابراین این ناخالصی در ارتش انگلستان خطرناک می باشد». حتی در سال ،۱۹۹۳ همزمان با بازی انگلستان و هلند در مورد بازیکن انگلیسی رنگین پوست «جان بارنز»، جوک های نژادی زیادی شنیده می شد. «یاسمین علی بهائی براون» نویسنده، کشف داستان هایی مانند داستان «تاول» را مربوط به تحقیقاتی می داند که از سال ۱۹۸۰ برای جست وجوی قهرمان های سیاه پوست در انگلستان آغاز شده است. حقیقت داستان تاریخی تاول بر همگان معلوم شد. خاطره او گرامی داشته شده است از جمله نمایشنامه ای در BBC، ۲ بیوگرافی در مورد زندگی او و چندین ساختمان به نام «تاول» در شهر نورث همپتون .
تمام این یادبود ها نشانه هایی است از یک نوع ملی گرایی جدید انگلیسی. آنها کشور را از نام او پر کرده اند و هواداران تیم بریستول که «تاول» را مسخره می کردند، هرگز در خواب هم نمی دیدند که یک روز «تاول» از آنها هم انگلیسی تر باشد.در انگلستان وی یک قهرمان مبهم اما مورد قبول همگان است که در کشورهای دیگر شناخته نمی شود.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی