شیخ‌‌شمس‌‌الدین ، ابوالخیر محمدبن محمدبن محمد علی‌‌‌بن یوسف جزری

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۸۳۳ -۸۳۴) قمری
محل تولد: سوریه - دمشق
شهرت علمی و فرهنگی: محدث ، متکلم شافعی ، قاری و مورخ
معروف به ابن جزری. در دمشق به ‌‌دنیا آمد و همان‌‌جا نشو و نما یافت. وی در زهد و تقوی معروف بود و در سیزده‌‌سالگی قرآن را حفظ کرد و بعد از آن اوقات خود را صرف تحصیل حدیث کرد. جزری در نوزده سالگی به‌‌ قاهره رفت و در سیزده قسم قرائت ، مهارتی به‌‌دست آورد. از ابوالفدا و ضیاءالدین و شیخ‌‌الاسلام بلقینی اجازهٔ فتوی گرفت. او در دورۀ تیموری به‌‌سمرقند دعوت شد و تا زمان امیرتیمور در ماوراءالنهر ماند و بعد از مرگ وی به دارالسلطنه هرات شتافت و در آخر عمر به‌‌شیراز رفت و متصدی قضاوت شیراز شد و همان‌‌جا درگذشت. برخی از آثار وی: "المقدمهٔ‌‌الجزریهٔ" ، در تجوید؛ "التمهید فی علم‌‌التجوید"؛ "النشر فی‌‌القرآت‌‌العشر"؛ "غایهٔ‌‌النهایهٔ فی طبقات‌‌القراء"؛ اُسنی‌‌المطالب فی مناقب علی‌‌بن ابی‌‌طالب"؛ "الهدایهٔ فی علم‌‌الروایهٔ"؛ "المصعداللحمد فی ختم مسندالامام احمد" ، در حدیث؛ "التاریخ"؛ "عقداللالی فی‌‌الاحادیث‌‌المسلسلهٔ‌‌العوالی".

منبع : مطالب ارسالی