ابوبکر محمد نیشابوری

جنسیت: مرد
نام پدر: ابراهیم بن منذر
تولد و وفات: (۲۴۲ -۳۱۹/۳۱۸) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه شافعی ، محدث و حافظ ، مجتهد و مقسر
اصل او از نیشابور و ساکن مکه و شیخ‌الحرم و شیخ‌الاسلام شافعیه بود. از محمدبن عبدالله بن عبدالحکم مصری و ربیع بن سلیمان مرادی و محمد بن اسماعیل صائغ و محمد بن میمون و علی بن عبدالعزیز روایت کرد. ابوبکر بن مقری و محمدبن یحیی بن عمار دمیاطی و حسن بن علی بن شعبان و برادرش ، حسین بن علی بن شعبان ، و ابوطاهر محمد بن ابراهیم اصفهانی و جماعتی دیگر از وی روایت کرده‌اند. وی در علم خلاف متبحر بود. در مکه درگذشت. در بعضی از مآخذ سال وفات وی ۳۰۹ یا ۳۱۰ق ذکر شده است. اما ذهبی گوید که این تاریخ درست نیست چرا که ابن عمار دمیاطی وی را در ۳۱۶ق ملاقات کرده است. از آثار او: "الاشراف فی معرفهٔ‌الخلاف" یا "الاشراف فی اختلاف ‌العلماء"؛ "المبسوط" ، در اختلاف آرای فقهی مذاهب؛ "الاوسط" که در واقع اصل کتاب "الاشراف" است؛ "التفسیر" یا " تفسیر القرآن" ، در چندین مجلد؛ "جامع‌الاذکار"؛ کتاب "الاجماع"؛ "الاقناع"؛ کتاب "السنن و الاجماع و الاختلاف".

منبع : مطالب ارسالی