هگل و فلسفه مدرن

«هگل و فلسفه مدرن» تالیف علی مرادخانی در ۳۰۰۰ صفحه و شمارگان ۱۰۰۰ نسخه منتشر شد.
پرسش از ماهیت تاریخ فلسفه در سنت فلسفی آلمان در اسلاف هگل چون تیده مان و تنه مان مورد اقبال جدی واقع شد. اما فراشد ملاحظه تاریخی فلسفه در نظام فكری هگل آرام گرفت. او تاریخ فلسفه را عین فلسفه و بلكه علم فلسفه دید و با نظر در تاریخ فلسفه بر آن شد كه با تاسیس منطق تازه ای فكر و فرهنگ غرب را از چنبر نگاه گسیخته عصر روشنگری خارج نموده و گذشته غرب را به اكنون آن فراخواند و جمعی بین جدال قدیم و جدید به دست دهد.
با این نگاه است كه هگل تذكر به سنت را در تعاطی به فلسفه ضروری می داند. شاید از این حیث راه هگل برای آنان كه افتاده در تقابل سنت و مدرنیته اند درس آموز باشد. نوشته حاضر چهارمین كتاب از مجموعه مطالعات غربی و درباره اندیشه های هگل می باشد. در این كتاب سعی شده تا از منظری نقادانه و توصیفی آفاق فكری این فیلسوف آلمانی و همچنین ارتباط فكری وی با فلاسفه گذشته هم دوره و بعد از وی از جمله كانت، اسپینوزا، دكارت و فیخته مورد مداقه قرار گیرد. مجموعه حاضر شرح ماجرای پرسش از چیستی تاریخ فلسفه با تحلیلی از دیباچه هگل بر درس گفتارهای تاریخ فلسفه است. گزارش احوال و آراء فلاسفه در آثار گذشتگان دست كم از زمان ارسطو در سنت ادبیات فلسفی به صورتهای مختلفی مورد توجه بوده است. البته آثاری از این دست گاه صبغه مناظره ای به خود گرفته و جانب رای فلسفی خاصی را نگه داشته اند و گاه نیز به نقل آرا و افكار در قالب توصیف پرداخته اند. اما توجه تاریخی به فلسفه مساله ای مستحدث و فرع بر ظهور تفكر تاریخی در دوره مدرن است. تقابلی كه بین انسان و طبیعت در فلسفه دوره مدرن پیدا شد راه به پرسش از چیستی تاریخ برد.

منبع : روزنامه جوان