۲۶ اردیبهشت ـ ۱۶ می ـ انقلاب فرهنگی چین

با انتشار اطلاعیه مورخ ۱۶ ماه مه سال ۱۹۶۶ حزب كمونیست چین، از روز بعد انقلاب فرهنگی این كشور آغاز شد كه مائو رهبر وقت چین آن را برای دو سال پیش بینی كرده بود. هدف از این انقلاب، پاكسازی چین از بوروكراسی بد، فساد اداری و همچنین تصفیه حزب كمونیست این كشور از كسانی بود كه بدون وفاداری به این عقیده، صرفا به خاطر داشتن سهم و برخورداری از قدرت خود را در آن جا زده بودند. هدف دیگر انقلاب، زدودن باقیمانده رسوم و علائق و تفكر (فرهنگ) بورژوازی از جامعه چین بود. مائو خواسته بود كه این انقلاب به دست دانشجویان و كارگران داوطلب انجام شود.
انقلاب فرهنگی چین با این هدفهای خوب، پس از آغاز، از كنترل خارج شد و به سوزانیدن خشك و تر پرداخت. پس از آن كه كارگردانی این انقلاب به دست «دسته چهار نفره» افتاد كه یكی از آنان ژیانگ شینگ همسر مائو بود، چرخهای چین از حركت بازماند و این انقلاب به جای دو سال، ده سال طول كشید كه جمعی از مقامات و در صدر آنان «دنگ شیائو پینگ» جرات به خرج داده وارد عمل شدند و به انقلاب فرهنگی پایان دادند و برای بازگرداندن چین به مسیر درست، دست به كار تعدیل زدند و چین در نتیچه تلاش آنان ظرف مدتی كمتر از ربع قرن قدرت دوم جهان شده كه می رود تا در صدر كشورها قرار گیرد. به خاطر از دست رفتن انقلاب فرهنگی، مائو ملامت نشد، ولی «دسته چهار نفری» از جمله همسر او بازداشت و مجازات شدند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز