نحوه برخورد با حمله صرع

صرع عبارت است از گرایش به وقفه کوتاه در فعالیت عادی الکتریکی مغز.
حمله‌های صرع از عدم هوشیاری لحظه‌ای بدون بیهوشی (صرع جزئی) تا انقباض ماهیچه‌ای و تشنج (صرع وخیم) فرق می‌کند.
▪ صرع جزئی:
این نوع صرع از کودکی شروع می‌شود و ممکن است تا بزرگسالی باقی بماند. به این نوع صرع معمولا توجهی نمی‌شود چون تنها چیزی که مشاهده می‌شود این است که اغلب مصدوم خیال‌پرداز به نظر می‌رسد.
▪ عوارض و نشانه‌ها
مصدوم ممکن است خیال‌پرداز به نظر برسد و اغلب به نقطه‌ای بیهوده خیره شود.
مصدوم ممکن است شروع به رفتار عجیب و غریب نماید. این حالت ممکن است شامل جویدن و خوردن لب‌ها، پرت و پلا گفتن یا بیخودی با لباس ور رفتن باشد.
مصدوم ممکن است حافظه خود را از دست داده باشد.
▪ کمک اولیه
۱ ) مصدوم را آرام نگه دارید و تا زمانی که هوشیاری او مختل است از او مواظبت و حمایت کنید مثلا از راه رفتن او در خیابان شلوغ یا به میان جمعیت جلوگیری‌کنید، مردم را از کنار او دور کنید، با مصدوم آرام صحبت کنید.
۲ ) آن‌قدر کنار مصدوم بمانید تا مطمئن‌شوید که حال مصدوم خوب شده و می‌تواند به خانه برود.
۳) به مصدوم توصیه کنید به پزشک مراجعه کند.
▪ توجه: بروز حمله صرع بزرگ پس از صرع کوچک غیرعادی نیست.
▪ صرع بزرگ
اکثر حملات صرع بزرگ غیرمنتظره رخ می‌دهند اما گاهی اوقات فرد مبتلا “نشانه آغاز” حمله را احساس می‌کند و این به او می‌فهماند که حمله در شرف آغاز است.
احساس نشانه آغاز ممکن است در اشخاص مختلف فرق کند. برای مثال در شخصی ممکن است به صورت حس کردن یک حالت عجیب در بدن باشد یا آنکه فرد بو یا مزه خاصی را احساس نماید. در خلال این تجربه این احساس غیرعادی شخص ممکن است دگرگون شود ولی معمولا این حالت زیاد طول نمی‌کشد.

منبع : روزنامه رسالت