شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا

مونونوكلئوز عفونی‌ ـ mononucleosis infectious


مونونوكلئوز عفونی‌ یك‌ بیماری‌ عفونی‌ ویروسی‌ كه‌ دستگاه‌ تنفس‌، كبد و دستگاه‌ لنفاوی‌ را درگیر می‌سازد. این‌ بیماری‌ معمولاً نوجوانان‌ و بزرگسالان‌ جوان‌ (سن‌ 40-12 سال‌) را مبتلا می‌كند.
ـ علایم‌ شایع‌:
۱. تب
۲. گلودرد (كه‌ گاهی‌ شدید است‌)
۳. خستگی‌
۴. تورم‌ غدد لنفاوی‌، معمولاً در ناحیه‌ گردن‌، زیر بغل‌ یا كشاله‌ ران‌
۵. بزرگی‌ طحال‌
۶. بزرگی‌ كبد
۷. یرقان‌ با زردی‌ پوست‌ و چشم‌ها (گاهی‌)
۸. سردرد
۹. درد عمومی‌ بدن‌
ـ علل‌ بیماری:
یك‌ ویروس‌ مسری‌ (ویروس‌ ابشتین‌ـ بار) كه‌ در اثر تماس‌ نزدیك‌ نظیر بوسیدن‌، غذای‌ مشترك‌ با فرد مبتلا یا سرفه‌ كردن‌ از فردی‌ به‌ فرد دیگر منتقل‌ می‌شود.
ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. استرس‌
۲. دانش‌آموزان‌ دبیرستانی‌ یا دانشجویان‌
۳. بیماری‌هایی‌ كه‌ مقاومت‌ بدن‌ را كاهش‌ می‌دهند.
۴. خستگی‌ یا كار زیاد. میزان‌ بروز بالای‌ آن‌ در بین‌ دانشجویان‌ و سربازان‌ ممكن‌ است‌ ناشی‌ از استراحت‌ ناكافی‌ یا زندگی‌ جمعیتی‌ آنها باشد.
ـ پیشگیری‌:
خودداری‌ از تماس‌ با فرد مبتلا، اجتناب‌ بیمار مبتلا به‌ مونونوكلئوز از تماس‌ با افراد دچار ضعف‌ ایمنی‌ به‌ منظور پیشگیری‌ از ابتلای‌ آنها.
ـ عواقب‌ موردانتظار:
بهبود خودبه‌خود بیماری‌ در طی‌ ده‌ روز تا شش‌ ماه‌ رخ‌ می‌دهد. خستگی‌ اغلب‌ تا 6-3 هفته‌ پس‌ از برطرف‌ شدن‌ همه‌ علایم‌ دیگر ادامه‌ می‌یابد. تعداد اندكی‌ از بیماران‌ دچار نوع‌ مزمن‌ بیماری‌ می‌گردند كه‌ در آن‌ علایم‌ بیماری‌ ماه‌ها یا سال‌ها تداوم‌ می‌یابد.
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
پارگی‌ طحال‌، منجر به‌ جراحی‌ فوری‌ می‌شود. كم‌خونی‌، در موارد نادر، قلب‌، ریه‌ یا دستگاه‌ عصبی‌ مركزی‌ ممكن‌ است‌ درگیر شده‌ و بیماری‌ وخیم‌ یا حتی‌ كشنده‌ ایجاد شود.
ـ درمان‌:
بررسی‌های‌ تشخیصی‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ آزمایش‌های‌ خون‌ باشد. معالجه‌ قطعی‌ خاصی‌ برای‌ این‌ بیماری‌ وجود ندارد. استراحت‌ بیش‌ از معمول‌ و رژیم‌ غذایی‌ سالم‌ مهم‌ است‌. نیازی‌ به‌ قرنطینه‌ كردن‌ فرد مبتلا نیست‌. برای‌ كاهش‌ درد گلو، غرغره‌ كردن‌ مكرر با چای‌ غلیظ‌ یا آب‌ نمك‌ گرم‌ (یك‌ قاشق‌ چای‌خوری‌ نمك‌ در 250 سی‌سی‌ آب‌ [ معادل‌ یك‌ بطری‌ نوشابه] توصیه‌ می‌شود. خودداری‌ از زور زدن‌ زیاد به‌ هنگام‌ دفع‌ مدفوع‌. این‌ عمل‌ ممكن‌ است‌ به‌ طحال‌ بزرگ‌ شده‌ آسیب‌ برساند. در موارد نادر، طحال‌ ممكن‌ است‌ پاره‌ شده‌ و عمل‌ جراحی‌ فوری‌ را ایجاب‌ كند.
ـ داروها:
برای‌ ناراحتی‌ خفیف‌ مصرف‌ داروهای‌ بدون‌ نسخه‌ نظیر استامینوفن‌ ممكن‌ است‌ كافی‌ باشد. به‌ علت‌ احتمال‌ بروز نشانگان‌ رِی‌ . از مصرف‌ آسپیرین‌ خودداری‌ كنید. در صورت‌ شدید بودن‌ علایم‌، ممكن‌ است‌ دوره‌ كوتاه‌مدت‌ داروهای‌ كورتونی‌ تجویز شود.
ـ فعالیت‌:
در بستر استراحت‌ كنید، به‌ ویژه‌ در هنگام‌ تب‌. فعالیت‌های‌ خود را به‌ تدریج‌ از سر بگیرید. در هنگام‌ احساس‌ خستگی‌ استراحت‌ كنید. حداقل‌ تا یك‌ ماه‌ پس‌ از بهبود كامل‌ از شركت‌ در ورزش‌های‌ پربرخورد خودداری‌ كنید.
ـ رژیم‌ غذائی:
رژیم‌ غذایی‌ خاصی‌ نیاز نیست‌. در طی‌ بیماری‌ ممكن‌ است‌ میل‌ به‌ غذا نداشته‌ باشید. مصرف‌ مایعات‌ كافی‌ را ادامه‌ دهید. در طی‌ دوره‌ تب‌ بالا، حداقل‌ روزانه‌ هشت‌ لیوان‌ آب‌ یا آب‌میوه‌ مصرف‌ كنید.
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان دارای‌ علایم‌ مونونوكلئوز عفونی‌ باشید. بروز موارد زیر در طی‌ درمان‌: تب‌ بالای‌ ْ3/38 درجه‌ سانتی‌گراد، یبوست‌، كه‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ زور زدن‌ زیاد هنگام‌ دفع‌ مدفوع‌ گردد. درد شدید در سمت‌ چپ‌ بالای‌ شكم‌ (پارگی‌ طحال‌ یك‌ اورژانس‌ است‌)،زردی‌ پوست‌ اختلال‌ بلع‌ یا تنفس‌ در اثر التهاب‌ شدید گلو.


همچنین مشاهده کنید