قطع یکسره(۲)

برعکس وضعيت فوق موقعيت ديگرى براى جنگل وجود دارد و آن جنگل دائمى است و همان‌گونه که از نامش برمى‌آيد مى‌توان فهميد که در چنين جنگل‌هائى در هيچ زمانى قطع يک‌سره انجام نمى‌گيرد و در نتيجه توقفى در رشد و نمو درختان پيدا نمى‌شود. نهال‌هاى جوان موجود در چنين جنگل‌هائى در زير حمايت تاج‌پوشش درختان کهن‌سال رشد مى‌يابند و بزرگ مى‌شوند به‌طورى که در منطقه حداقل يک جنگل دو اشکوبه خواهيم داشت. در جنگل‌هاى مذکور زمانى که درختان کهن‌سال را بهره‌بردارى نموديم نهال‌هاى جوان به‌صورت درختچه در آمده و حداقل سنى برابر ۱۰ تا ۱۵ سال خواهيم داشت و حتى در بعضى موارد درختان مسنتر خواهند بود و اين عاملى است که ساليان زيادى از نظر رشد و نمو درختان به‌نفع ما خواهد بود، در حالى که در روش قطع يک‌سره اين زمان را کلاً از دست مى‌دهيم و ضرر مى‌کينم.

جنگل دائمى به‌طور کلى از نظر توليد در وضع بسيار مناسبى قرار دارد. از طرفى در چنين جنگل‌هائى زمين به‌طور مستمر پوشيده است و روى آن سايه است و در نتيجه زمين، حفاظت شده باقى خواهد ماند و شسته شدن خاک، هوموس و به‌طور کلى فرسايش در آن انجام نمى‌شود.

نهال‌هاى جوان بايد در اين جنگل‌ها در زير سايهٔ درختان کهن رشد و نمو يابند و اين روند به‌خوبى انجام مى‌گيرد. نهال‌هاى جوان در چنين موقعيتى بلند، کشيده و مناسب رشد مى‌نمايند و چنين وضعى را به‌هيچ‌وجه نمى‌توان در قسمت‌‌هاى قطع يک‌سره به‌دست آورد.

در زير تاج‌پوشش درختان مسن مى‌توان حتى اقدام به کاشت نهال‌هاى حساس سايه‌پسندى از قبيل نراد و راش کرد و نتيجهٔ مناسبى (همان‌گونه کد مدّنظر ما مى‌باشد) از جنگل حاصل نمائيم (جنگل آميخته). بديهى است که در جنگل‌هاى دائمى مسأله قابل اهميت و تا اندازه‌اى مشکل بهره‌بردارى و حمل چوب است. درختان مسن و آنهائى که به سن بهره‌بردارى رسيده‌اند بايد قطع شوند و به محل مورد نظر حمل گردند، بدون آن که به نونهالان و درخت‌چه‌هاى کوچک صدمه‌اى وارد گردد. البته جنگل‌هاى بسيارى از کشورها که دراى مالکيت خصوصى مى‌باشند (مثل سوئيس و منطقهٔ جنوبى آلمان و غيره) از مدت‌ها قبل داراى جنگل‌هاى دائمى مى‌باشند و برداشت آنها بسيار عالى و رضايت‌بخش است. در اين مورد وجود شبکهٔ گسترده جاده کاملاً ضرورى است، تا مجبور نباشيم چوب را به سمافت‌هاى خيلى دور حمل کنيم ولى مهمتر از همه آگاهى و علاقه به جنگل و احساس مسئوليت است که بايد درون متخصصان آگاه علوم جنگل وجود داشته باشد تا بتوانند کارها را به‌نحو احسن انجام دهند. جنگل‌هاى دائمى به‌ اشکال گوناگون وجود دارند. ولى يکى از خصوصيات بارز که در تمام اين جنگل‌ها وجود دارد اين است که بايد نهال‌هاى جوان در زير درختان کهن رشد و نمو کنند و پس از رشد برداشت درختان مسن، مى‌توانند بدون کمک از تاج‌پوشش درختان مسن، خود مستقلاً زندگى نمايند.

جنگل‌داران آگاه که بالاترين ميزان محصول را به‌دست مى‌آورند و در کار خود موفق هستند، بدون شک خواهان وجود جنگل‌هاى دائمى مى‌باشند. البته امروزه در کنار جنگل‌هاى دائمي، قطع يک‌سره نيز در مکان‌هائى که به‌هيچ‌وجه راه و روش ديگرى به‌منظور بهره‌بردارى آنها وجود نداشته باشد، انجام مى‌پذيرد، به‌عنوان مثال در مناطق کوهستانى که کاملاً محدوده‌اى مسدود داشته باشند مى‌توان گفت که قطع يک‌سره به اجبار در آنجا صورت مى‌گيرد. همچنين به‌منظور بهبود بخشيدن به‌خاک‌هاى ضعيف و بيمار و در مناطقى که جنگل رو به زوال است راحت‌ترين و کوتاه‌ترين راهى که ما را زودتر به‌نتيجه مى‌رساند روش قطع و برداشت يک‌سره است. از طرفى هنگامى که وقت کافى و نه علاقه و امکانى براى کار در جنگل‌هاى دائمى باشد و همچنين در صورت نداشتن اطلاعات دقيق و کاربرد صحيح آنها، در نتيجه قطع يک‌سره انجام مى‌دهند. البته لازم است که انجام ندادن امور صحيح و مناسب در جنگل‌هاى دائمى داراى زيان بيشترى نسبت به‌قطع يک‌سره مناسب است..