کاشت

نخود در برخى کشورها نظير ايران، اسپانيا و ترکيه در فاصله بين ماه‌هاى اسفند و ارديبهشت کاشته مى‌شود. در اين مواقع، طول روز رو به افزايش است و به اين ترتيب، وزن خشک گياه (CGR) افزايش خواهد يافت. بنابراين کشت مراکش آن، طول دوره رشد آن را افزون و توليد ماده خشک آن را هم بيشتر مى‌کند و برعکس کشت کرپه آن با توجه به کوتاه‌تر شدن طول دوره دوام سطح برگ (LAD) تجمع ماده خشک در آن کمتر مى‌شود.

در بعضى از مناطق ايران زارعين پس از دست‌پاش کردن بذر، با انجام شخم، آنها را زير خاک مى‌کنند غافل از اين که در اثر اين عمل تعداد زيادى بذر از بين خواهد رفت.

شخم خاک در صورتى‌که زمين تحت فرسايش نباشد، در پائيز انجام مى‌شود تا ضمن نرم کردن خاک، امکان کاشت گياه دربهار، زودتر فراهم شود. عمق شخم خاک بايستى حدود ۱۰ الى ۱۲ سانتى‌متر باشد.

براى کشت آن نيازبه بسترى فارغ از علف‌هرز و حاصلخير مى‌باشد.

معمولاً بذر را در عمق ۵/۲ تا ۶ سانتى‌مترى و در رديف‌هاى با فاصله ۱۵ سانتى‌متر در ابتداى بهار هنگامى که دماى خاک کمتر از ۵ درجه سانتى‌گراد نباشد، کشت مى‌کنند. کاشت آن معمولاً با يک بذرکار معمولى انجام پذير است.

براى دستيابى به يک عملکرد خوب بايستى سبز محصول خوبى وجود داشته باشد. تراکم مناسب ضمن استفاده کامل از مواد غذائى و رطوبت به‌خوبى با علف‌هاى هرز رقابت مى‌کند. معمولاً بذرهاى درشت‌تر به‌هنگام کاشت وزن بيشترى به‌خود اختصاص مى‌دهند.