سه شنبه, ۲۹ اسفند, ۱۴۰۲ / 19 March, 2024
مجله ویستا

قطعه


ای مهین آصفی که عالم را    آستان تو ملجاء است و پناه
وی گزین سروری که بر کرمت    راستان دو عالمند گواه
وزرای دگر که داشته‌اند    عزت و شان خود به جود نگاه
چون ازیشان چو شاعران دگر    همت من نبوده احسان خواه
جو و کاهی برای استر من    می‌فرستاده‌اند بی‌اکراه
تو که از لطف خالق رازق    بر همه فایقی به حشمت و جاه
یا چو حکام سابق از احسان    بفرست از برای او جو و کاه
یا برای ملازمان دگر    بستان از من این بلای سیاه
ورنه مانند برق خرمن‌سوز    سر به صحراش میدهم ناگاه
کز تف شعله‌های آتش جوع    نگذراد درین حدود گیاه


همچنین مشاهده کنید