ترک من ترک من بی سر و پا کرد و برفت

ترک من ترک من بی سر و پا کرد و برفت		جگرم را هدف تیر بلا کرد و برفت
چون سر زلف پریشان من سودائی را		داد بر باد و فرو هشت و رها کرد و برفت
خلعت وصل چو بر قامت من راست ندید		برتنم پیرهن صبر قباکرد و برفت
عهد می‌کرد که از کوی عنایت نروم		عاقبت قصد دل خسته ما کرد و برفت
هدهد ما دگر امروز نه بر جای خودست		باز گوئی مگر آهنگ سبا کرد و برفت
ما نه آنیم که از کوی وفایش برویم		گر چه آن ترک ختا ترک وفا کرد و برفت
چون مرا دید که بگداختم از آتش مهر		همچو ماه نوم انگشت نما کرد و برفت
می‌زدم در طلبش داو تمامی لیکن		مهره‌ی مهر برافشاند و دغا کرد و برفت
آن ختائی بچه چون از برخواجو برمید		همچو آهوی ختن عزم ختا کرد و برفت