۲۸ ژوئن ـ با استقبال آمریکاییان از فیلم انتقاد از جورج بوش ، جهان به عصر سینمای سیاسی گام گذارد

دیروز هم اخبار و تفسیرها درباره فیلم مستند « فارنهایت ناین ایلون » کار مایکل مور بود که تنها در نخستین روز نمایش فیلم( جمعه )، ۸ میلیون و ۴۰۰ دلار عاید او ساخته بود و در دو روز بعد ( تعطیلات آخر هفته ) این در آمد ۲۱ میلیون و ۹۶۰ هزار دلار بود. در این سه فقط ۸۶۸ سینما در آمریکا این فیلم را نمایش داده بودند که درصد بالایی نبود. هنوز مدیران همه سینماها جرات این کار را نکرده اند. در شهرهایی که قدرت محلی در دست جمهوریخواهان است، هنوز این فیلم که ثابت می کند جورج بوش یک رئیس جمهور بی اعتنا است و جز آنچه را که نظر و دلخواه خودش هم باشد چیز دیگری را نمی پذیرد. این فیلم نشان می دهد که وی اخطار های پیش از رویداد ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ را نادیده گرفت ، اما بعدا برای حمله نظامی به عراق و برانداختن صدام حسین که از سابق مورد نظر او بود از فرصتی که مرگ سه هزار تن در این رویداد به دست داده بود استفاده کرد و ترس از تکرار این وقایع را میان مردم آمریکا آنقدر افزایش داد و پای عراق را به میان کشید که زمینه برای لشکرکشی و تصرف عراق آماده شد.
مفسران متفق القول نوشته اند که با این فیلم، جهان وارد سینمای سیاسی شده است که تا کنون سعی شده بود هدف اصلی از این صنعت، سرگرمی و احیانا آموزش و گاهی اشاره به تاریخ باشد. در دهه ۱۹۵۰ که مکارتی ایسم در آمریکا به هر فعال سیاسی و روشنفکر برچسب سرخ ( کمونیست ) می زد، هالیوود از بیم الصاق این برچسب قبول فیلمنامه هایی که بوی سیاست می داد از برنامه کار خود خارج ساخت.
به نظر این مفسران، ضربه وارده از این فیلم به جورج بوش بیش از جنگ عراق است. تحلیلگران حزب جمهوریخواه که متوجه این ضربه شده اند آگهی های این فیلم در رسانه ها را آسیب زننده تر از محتوای فیلم دانسته و گفته اند: فیلمی که برای دیدنش صفهای طولانی تشکیل می شود نیاز به این همه اعلان وتبلیغات ندارد. این اعلانها با هدف سیاسی به رسانه ها داده می شود. برای مثال: آن قسمت از فیلم در آگهی تلویزیونی آن نشان داده می شود که ثابت می کند بوش به جای پاسخ به سئوال یک خبر نگار در میدان گلف، به او می گوید « ضربه را ببین » که رفتاری کودکانه است و در ذهن مردم اثر منفی باقی می گذارد.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز