در اینترنت مخفی نیستید ردپای شما درهرجا با IP

گاهی اوقات از اینترنت بعنوان شبكه شبكه ها یاد می شود و مبنای آن نیز بر روی یك اصل ساده استوار است . . .
جابجایی اطلاعات از كامپیوتری به كامپیوتر دیگر كه بر اساس مسیریابی و آدرس دهی. به عبارت دیگر قلب شناسایی هر كامپیوتری در شبكه آدرسی است كه آن را با نام IP (Internet Protocol) می شناسیم .این آدرس همانند یك شماره تلفن برای هر كاربری منحصر بفرد است و در واقع اطلاعات مربوط به شخصی است كه بطور اتوماتیك در هنگام برقراری ارتباط یك كامپیوتر در شبكه بوسیله كامپیوتر دیگر گرفته می شود و آن را از دیگر سیستم ها قابل شناسایی می كند . از جمله هنگام بازدید از صفحات مختلف وب ، ارسال و دریافت پست الكترونیك ، استفاده از یك محیط Chat و یا .... .
مقدار اطلاعات در دسترس درباره هر كاربری از طریق آدرس IP به نحوه ارتباط كاربران به اینترنت و دیگر اطلاعات دردسترس بستگی دارد . سازمانهای بزرگی كه مسیر یاب و زیر ساختار TCP/IP دارند می توانند بطور مستقیم پروانه های نشانی های IP را خریداری كنند و سازمانهای كوچكتر و یا ISP ها نیز پروانه بلوكهایی از نشانی های IP را می خرند و آنها را بصورت استاتیك و یا دینامیك در اختیار كاربران و مشتریان خود قرار می دهند .نشانی های استاتیك تا هنگام تغییر ISP برای كاربران ثابت باقی می مانند ولی نشانی های دینامیك در هر بار برقراری ارتباط در اینترنت تغییر می كنند.
● آدرس های IP و نامهای Domain
كامپیوتری كه به اینترنت متصل است باید از طریق زبان خاصی با دیگر سیستم ها مرتبط شود ، كه این زبان با عنوان Internet Protocol شناخته می شود یا به عبارت ساده تر IP. هر كامپیوتر یك آدرس منحصر بفرد دارد همانند یك شماره تلفن. كه در چهار شماره از بین اعداد ۰ تا ۲۵۵ قرار دارند ( بعنوان مثال ۲۰۶,۱۵۶,۱۸,۱۲۲ ) . در واقع پهنای نشانی های IP سی و دو بیت است و در نتیجه تقریبا ۲/۴ میلیارد نشانی متمایز را با آن می توان مشخص كرد . البته به دلیل روش نشانی دهی ناكارآمدی كه دارد محدودیتهایی در این تعداد وجود دارد . هر كامپیوتر ، صرفنظر از اینكه آیا بعنوان یك سایت وب كار می كند ، یا یك mail server ، و یا برای هر كار دیگری مورد استفاده قرار می گیرد ، یك آدرس IP دارد بطوریكه می تواند به سراسر اینترنت دسترسی پیدا كند. برقراری ارتباط از طریق ارسال تكه های اطلاعات با نام Packets صورت می گیرد كه شامل آدرس IP كامپیوتر مقصد نیز می باشد .
● نام های Domain
نام های Domain نیازی به اشاره و یاد آوری ندارند ، زیرا برای كار در اینترنت بعنوان یك ویژگی اختیاری قلمداد می شوند و نیازی به دانستن آنها نیست . به عبارت دیگر كاربران می توانند به جای وارد كردن آدرس http://۶۶.۲۱۸.۷۱.۸۶/ آدرس WWW.yahoo.com را وارد كنند . اگر چندین كامپیوتر در شبكه قرار دارند آنها می توانند تحت عنوان یك نام Domain بصورت گروهی قرار گیرند و برای راحتی هر یك نام خاصی به خود بگیرند . همانند Computer ۱ و یا Computer ۲ . استفاده از این شیوه حتی در صورت تغییر آدرس IP و یا جابجایی كامپیوتر به محل دیگر برای كاربران بسیار راحت تر است .این نامگذاری ها نیز بصورت اختیاری است و می توانید از آن صرفنظر كنید .
آدرس های IP بطور ذاتی هیچ ارزش مادی ندارند و در واقع این نام Domain است كه از ارزش مادی خاصی برخوردار است .
Domain Name System یا در واقع همان DNS محلی است كه آدرس های IP به نامهای Domain تبدیل می شوند .هنگامی كه آدرس WWW.yahoo.com بوسیله كاربری در یك مرورگر وارد شود فرایند مزبور آن نام را به آدرس WWW.yahoo.com تبدیل می كند .و این روش كاربران را قادر به دسترسی به سایت مورد نظرشان می كند .
● چگونه رد پای كاربران باقی می ماند ؟
با هر بار اتصال به اینترنت و گرفتن IP چند روش برای شناسایی كاربران وجود دارد . در صورت تمایل می توانید از طریق آدرس http://Network-Tools.com به ابزار های مناسبی جهت این كار دسترسی یابید .
● تعیین مالك شبكه :
آدرسهای IP برای برپا كنند گان شبكه یا شركت های خصوصی در بلوكهایی توزیع می شوند .با جستجوی بانكهای اطلاعاتی مربوط به IP های رجیستر شده می توانید مالك یك آدرس IP را شناسایی كنید.این بانكها ی اطلاعاتی در نواحی آمریكا ، اروپا و آسیا – اقیانوسیه در دسترس می باشند .
● اجرای یك " مراجعه معكوس" :
این امر آدرس IP را داخل نام یك كامپِیوتر ( برای مثال تبدیل آدرس http://۶۶.۲۱۸.۷۱.۸۶/ به WWW.yahoo.com) را تبدیل می كند. این امر در صورتی مورد استفاده قرار می گیرد كه آن كامپیوتر بخشی از یك Domain رجیستر شده در اینترنت باشد .
● هدایت یك ردیاب :
هنگامی كه بسته های اطلاعاتی در سراسر اینترنت جابجا می شوند ، از چندین كامپیِوتر و بر مبنای یك روش درختی عبور می كنند . بطور معمول این بسته ها به ISP فرستاده می شود و سپس به مقصد برپا كننده backboon فرستاده می شوند .و از طریق backbon برپا كننده ISP، اطلاعات كاربر جابجا می شود و سرانجام به گیرنده آن می رسد . اغلب موارد می توان یك موقعیت تقریبی فیزیكی از یك آدرس IP را تعیین كرد .همچنین می توان برپا كننده شبكه و یا ISP را تعیین نمود حتی اگر كامپیوتر خودش بعنوان بخشی از یك Domain نباشد .
بطور معمول كاربرانی كه از ارتباط های ثابت در اینترنت بهره مند هستند ( شركت های خصوصی ، مودمهای كابلی و غیره ) آدرس های IP ثابتی و استاتیك دارند . در مقابل شركت های برپا كننده ارتباط اینترنتی از طرِق Dail-up بطور دینامیك ، در هر بار مراجعه كاربران و در هر تماس آنها یك آدرس IP را به آنها احتصاص می دهند .( همانند اشتراك ۱۰۰ آدرس IP به ازای هر ۸۰۰ نفر )
رویه و روال عمل شبكه اینترنت همچنین به مقدار اطلاعاتی كه می تواند از این سو و آن سوی یك آدرس IP جمع آوری شود موثر است. اگر یك سایت Proxy در بین كاربران و اینترنت قرار گرفته باشد ، این مجموعه كامپیوتر ها تنها از طریق یك IP شناسایی می شوند و در این موارد تنها Proxy كاربران شناسایی می شود و نه خود آنها ، مگر آنكه اطلاعات دیگری سبب شناسایی آنها شود. نام های كامپیوتر همچنین می توانند برای جمع آوری اطلاعات دیگری مورد استفاده قرار گیرند. نامهای كامپیوتر برپا كنندگان اصلی بطور معمول دربردارنده نام نزدیك ترین شهر بزرگ كاربر می باشند .برخی شبكه ها به سادگی از آدرس های پست الكترونیك در نام كامپیوتر استفاده می كنند .برای مثال russ.consumer.net دارای یك آدرس پست الكترونیك بصورت[e-mail] می باشد .
البته ابهام در شناسایی كاربر از طریق آدرس IP با استفاده از كوكی های اینترنتی كاهش می یابد. در واقع كوكی ها فایل هایی متنی هستند كه به هر كاربر یك طرح شناسایی منحصر بفرد می دهند .البته كوكی ها در هنگامی كه شخصی از یك آدرس IP ثابت استفاده می كند ضروری به نظر نمی رسند. همچنین و این امر می تواند در شناسایی پست های الكترونیك بدرد نخور و Spam مورد استفاده قرار گیرد .
شما نیز برای آنكه دریابید شماره IP سیستم تان در هنگام برقراری ارتباط با اینترنت چیست ، می توانید با اجرای فرمان CMD در پنجره Run و سپس تایپ عبارت ipconfig آن را مشاهده كنید .

منبع : سایت تحلیلی MLM