خرگوش

بچه خرگوش، سریع می‌دود، خوب می‌پرد و در فرار کردن هم یک قهرمان واقعی است. خرگوشها اگر بخواهند زنده بمانند، فرار کردن برایشان مهمترین چیز است.
بچه خرگوش چشمانی زرد، دندانهایی به تیزی قلم سنگتراشی و دمی شبیه به یک گلوله پنبه ای دارد. او شباهت زیادی به خرگوش پدر دارد، اما گوشها و پنجه‌های عقبی‌اش بلندتر است. هنگام تولد چشمهایش باز است و بدنی پر از کرک دارد. خرگوش مادر تا دو هفته به بچه‌اش شیر می‌دهد. بچه خرگوش خیلی سریع رشد می‌کند و بعد از یک سال بالغ می‌شود. او برای خودش لانه حفر نمی‌کند و به لانه کوچک و ساده‌ای که در طول روز در ‌آن استراحت می‌کند، راضی است. فقط شبها به دنبال غذا می‌رود و از گیاهان دارویی و شبدر تغذیه می‌کند. قدرت شنوایی خرگوش خیلی قوی و استثنایی است و صداهای خیلی خیلی ضعیف را هم به خوبی می‌شنود بنابر این خیلی کم می‌تواند بخوابد.
خرگوش همیشه برای فرار کردن آماده است و در هنگام فرار خیلی سریع و به صورت زیگزاگ،‌ ابتدا در خطی مستقیم و بعد به اطراف می‌دود. با این شیوه دویدن گاهی می تواند از حمله روباه‌ها، سگهای نگهبان و پرندگان شکاری جان سالم به در ببرد.

منبع : روزنامه اطلاعات