مادر ترزا زنی که همه به او رأی دادند

مادر ترزا یك راهب كاتولیك آلبانیایی بود كه انجمن خیریه خواهران مبلغ مذهبی را تأسیس كرد و تلاش و حركت او درمیان مردم فقیر كلكته او را به شهرت جهانی رساند. او در طول زندگی پربار خود و به دلیل تلاش برای صلح جهانی و از بین بردن فقر، جوایز متعددی دریافت كرد، جوایزی چون جایزه تمپلتون سال ۱۹۷۳ ، جایزه صلح نوبل سال ،۱۹۷۹ بزرگترین جایزه هند، بهاران رانتا در سال ۱۹۸۰. او تنها كسی بود كه در هندوستان هنگام زنده بودن تمبر یادبودی با چهره او چاپ شد.
آگنس گونسلها برجاكسیمو در ۲۷ آگوست سال ۱۹۱۰ در شهر ازكوب واقع در اسنای اتومن ناحیه كوزوو (اكنون جزو جمهوری مقدونیه است) به دنیا آمد. در یك سالگی نام آگنس گنخا به معنی غنچه گل به او داده شد . پدر او در نفیل كه بازرگان موفقی بود و مادر اونیكولا از شهر پریزن واقع در جنوب كوزوو به این شهر نقل مكان كرده بودند، آنها سه فرزند داشتند و آگنس كوچكترین فرزند آنها بود.
از سال های اولیه زندگی مادر ترزا اطلاعات كمی در دست است، اما خود وی در یادداشت هایش چنین نوشته است: از سن ۱۲ سالگی احساس كردم كه باید به كار و حرفه ای مشغول شوم كه بتواند به فقرا كمك كند. به همین جهت تصمیم گرفتم كه به عنوان مبلغ مذهبی برای كار در هندوستان آموزش ببینم.
او عضو یك گروه از نوجوانان انجمن محلی به نام همبستگی بود. هنگامی كه ۱۸ ساله شد، واتیكان به ترزا اجازه داد كه شهر خود را ترك كند و به خواهران روحانی لورتا، یك انجمن ایرلندی راهبه ها در رتفارهام بپیوندد و عازم كلكلته شود.
او انجمن خواهران راهبه لورتا را به این دلیل انتخاب كرد كه شغل و حرفه آنان آموزش دختران بود. پس از چند ماه آموزش در مؤسسه مریم باكره مقدس در دوبلین ، او به عنوان یك راهبه تازه كار به دارجلینگ هندوستان فرستاده شد. در سال ،۱۹۳۱ طی مراسم مذهبی، او به احترام ترزا از راویلاو ترزا دولیسی نام ماری ترزا را برای خود انتخاب كرد.
مادر ترزا از سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۸ به مدت ۱۸ سال در دبیرستان سنت مری كلكته به آموزش جغرافیا و دروس مذهبی پرداخت. در سال ۱۹۴۴ او ریاست دبیرستان را به عهده گرفت. بعدها گفت فقری كه در اطراف من دیده می شد، اثر عمیقی روی من گذاشته بود. در سپتامبر ۱۹۴۶ او احساس كرد كه خداوند از او می خواهد كه در خدمت فقیرترین فقرای جهان درآید.
در سال ۱۹۴۸ پاپ به او اجازه داد انجمن خود را ترك كند و به عنوان یك راهبه مستقل به فعالیت بپردازد. او از دبیرستان استعفا كرد و پس از یك دوره كوتاه آموزش در انجمن مبلغین پزشكی خواهران شهر پامتنا، به كلكته برگشت و موقتاً با جمعیت خواهران كوچك فقرا همكاری نمود. سپس در یك مدرسه شروع به تدریس كودكان بی خانمان در هوای آزاد نمود. طولی نكشید كه افراد زیادی داوطلب كمك به او شدند و از طرف كلیساهای مختلف و مسئولان شهرداری كمك های مالی دریافت نمود.
●تأسیس مؤسسه خیریه مبلغین مذهبی
در اكتبر سال ۱۹۵۰ ، واتیكان به مادر ترزا اجازه داد كه انجمن ویژه خود را تأسیس كند. او این انجمن را جماعت حوزه اسقفی كلكته نامید كه بعدها به خیریه مبلغین مذهبی مشهور شد و وظیفه آن به زبان مادر ترزا مراقبت از گرسنگان، برهنگان، بی خانمانان، معلولان، نابینایان، جذامیان و مردمی كه هیچ كس آنها را نمی خواست، به آنان عشق و محبت نمی ورزیدند، آنان را در جامعه رها كرده بودند و كسانی كه سربار جامعه بودند و مردم از آنان می گریختند، بود. با كمك دولت هندوستان، او موفق شد یك معبد متروكه هندی را به خانه ای برای افراد محتضر و آسایشگاهی برای فقرا تبدیل كند. بزودی او آسایشگاه دیگری برای جذامیان و ایتام بنا كرد و آن را شانتینگر یا شهر صلح نام نهاد. این حركت توجه مؤسسات خیریه و سایر انجمن ها را به خود جلب كرد و در دهه ۱۹۶۰ در سراسر هندوستان آسایشگاه های متعددی ویژه ایتام و جذامیان افتتاح شد.
در سال ۱۹۶۵ پاپ پل ششم به مادر ترزا اجازه داد كه برنامه تأسیس این آسایشگاه ها را در سراسر جهان ادامه دهد. روند گشودن و تأسیس آسایشگاه ها رشد سریعی پیدا كرد و مادر ترزا توانست در سراسر جهان آسایشگاه های جدیدی تأسیس كند. نخستین آسایشگاه در ونزوئلا افتتاح شد و سپس در شهر رم، كشور تانزانیا و در بسیاری از كشورهای آسیایی، آفریقایی و اروپایی از جمله آلبانی نیز آسایشگاه هایی گشوده شد. علاوه بر این نخستین خانه خیریه مبلغین مذهبی در برونكس جنوبی واقع در نیویورك تأسیس شد. در سال ۱۹۸۸ لاری. اچ. پاركر وكیل دعاوی و نماینده مشهور افراد آسیب دیده، مبلغ ۲‎/۱ میلیون دلار برای مادر ترزا فراهم نمود كه این پول به وی اجازه داد كه به كارهای خیرخواهانه اش ادامه دهد.
●شهرت جهانی
حركت مادر ترزا توجه سایر كاتولیك ها را به خود جلب كرد. انجمن خیریه برادران مبلغ مذهبی در سال ۱۹۶۳ و شاخه دیگری از انجمن خیریه خواهران نیز در سال ۱۹۷۶ تأسیس شد. بسیاری از كاتولیك های غیرمذهبی و غیركاتولیك ها همكاری خود را با مادر ترزا آغاز كردند. در پاسخ به درخواست تعدادی از كشیشان، در سال ۱۹۸۱ مادر ترزا جنبش كالبد مسیحی را آغاز نمود.
در اوایل سال ،۱۹۷۰ مادر ترزا شهرت جهانی پیدا كرد. شهرت وی را می توان عمدتاً مرهون فیلم مستند «چیزی زیبا برای خدا» ساخته مالكوم ماگریج در ۱۹۶۹ و كتابی با همین نام كه در سال ۱۹۷۱ منتشر گردید، دانست. این كتاب هنوز هم تجدید چاپ می شود. در هنگام تهیه این فیلم مستند، بخشی كه نشان دهنده شرایط فقرا بویژه ساكنین آسایشگاه افراد محتضر بود.
در سال ۱۹۷۱ پاپ پل ششم نخستین جایزه صلح پاپ جان سیزدهم را به مادر ترزا اهدا كرد و به دنبال آن جوایز زیادی به وی اهدا شد. مادر ترزا جایزه نهرو را نیز به دلیل تلاش او برای صلح جهانی و سپس در سال ۱۹۷۹ جایزه صلح نوبل را به جهت تلاش مستمر او برای از بین بردن فقر و پریشانی دریافت نمود. او از شركت در مراسم تشریفاتی اهدای مدال خودداری و درخواست نمود كه مبلغ ۶۰۰۰ دلار جایزه به فقرای كلكته اختصاص داده شود. زمانی كه مادر ترزا جایزه را دریافت نمود، از او سؤال شد كه چگونه می توانیم صلح را در جهان برقرار كنیم. او پاسخی ساده به این سؤال داد: به خانه بروید و خانواده خود را دوست داشته باشید. در سال ۱۹۸۲ مادر ترزا اسرائیل را وادار به آتش بس كرد، تا ۳۷ معلول ذهنی را كه در بیمارستان بیروت در محاصره قرار گرفته بودند، نجات دهد.
●بیماری مادر ترزا و فوت او
در سال ،۱۹۸۳ مادر ترزا كه برای ملاقات پاپ ژان پل دوم در رم به سر می برد، دچار حمله قلبی شد. پس از حمله دوم كه در سال ۱۹۸۹ اتفاق افتاد، برای او یك دستگاه تنظیم كننده قلب تهیه شد. در سال ۱۹۹۱ وی كه در مكزیكو به سر می برد، دچار سینه پهلو شد كه این بیماری مشكلات قلبی او را تشدید كرد. در همین سال او به كشور خود آلبانی بازگشت و یك آسایشگاه در تیرانا تأسیس نمود. او پیشنهاد كرد كه به دلیل وضعیت جسمانی اش از مقام خود استعفا كند و در یك رأی گیری مخفی همه راهبه ها، به جز خود وی به مادر ترزا رأی دادند و او رضایت داد كه به عنوان رهبر خیر به مبلغین مذهبی به كار خود ادامه دهد.
در آوریل ۱۹۹۷ مادر ترزا زمین خورد و استخوان گردن او شكست و در آگوست همین سال او به بیماری مالاریا دچار شد و بطن چپ قلب وی از كار افتاد. برای بهبودی او عمل جراحی قلب انجام گرفت اما سلامتی او به مخاطره افتاده بود. در ۱۳ مارس ۱۹۹۷ او از مقام خود كناره گیری كرد و در ۵ سپتامبر همان سال ، ۹ روز پس از هفتاد وهفتمین سالگرد تولدش ، چشم از جهان فرو بست.
هنگام مرگ وی ، در انجمن خیریه مبلغین مذهبی بیش از ۴هزار راهبه عضو بودند و در بخش برادران این جمعیت ۳۰۰ كشیش عضویت داشتند و بیش از ۱۰۰هزارنفر داوطلب ، ۶۱میسیون مذهبی در ۱۲۳ كشور را هدایت می كردند. این میسیون ها شامل آسایشگاههایی برای مبتلایان به ایدز ، جذام و سل، خانه ویژه كودكان ،خانواده ایتام و همچنین مدارس نیز می شود. مراسم تدفین مادر ترزا از طرف دولت هند برگزار گردید و برای قدردانی از خدمات او برای فقرای هند، مراسمی برای او ترتیب دادند كه اغلب برای رؤسای جمهور و نخست وزیران برگزار می شد. خاویر پرز دوكوئیار دبیركل سابق سازمان ملل در باره وی چنین اظهاركرد : او خود سازمان ملل است. او خود مبلغ صلح جهانی است. نواز شریف نخست وزیر پاكستان در باره مادر ترزا چنین گفته است:«فردی یگانه و بی همتا كه برای اهداف والایش زندگی كرد. همه زندگی او وقف رسیدگی به فقرا و بیماران شد و او یكی از بهترین نمونه های خدمت به بشر بوده است.مرگ مادر ترزا یك تراژدی بزرگ برای جوامع مذهبی و غیرمذهبی جهان بود.

زهرا حسینی

منبع : روزنامه ایران