الهی...

ای رحمن که دوست را می نوازی، ای رحیم که آفتاب رحمت تو از مرز کفر و ایمان، شایستگی و ناشایستگی، پاکی و ناپاکی و حتی دوستی و دشمنی ما می گذرد. آری جز تو دیگر کسی را نخواهم ستود که حمد ویژه توست. جز تو دیگر کسی را ارباب نخواهم گرفت که رب همه تویی، که ملک و مالک روز تویی. همه بت هایم را می شکنم، هیچ کس جز تو را دیگر نمی پرستم، از هیچ قدرتی جز تو دیگر یاری نمی گیرم، ای تنها و تنها معبود من، ای تنها و تنها مستعان من، ما همه را که اینچنین بر بیراهه های جهل افتاده ایم، بر گمراهی های جورمان افکنده اند، بازیچه ضعف های خویشیم و بازیچه قدرت های غیرتو و غیرخویش، به راه آر، بر راه پاک راستی و آگاهی و حقیقت و کمال و عشق و زیبایی و خیر بران.

منبع : روزنامه ابتکار